អាថ៌កំបាំងនៃវត្តប្រាសាទ Koyasan ៖ ហេតុអ្វីបានជាស្ត្រី និងឆ្មាមិនអាចចូលបាន
Koyasan ស្ថិតនៅភាគឦសានខេត្ត Wakayama និងមានរយៈកម្ពស់ប្រហែល ១០០០ ម៉ែត្រ។
នៅទីនេះជាទីក្រុងនៃសាសនា ដែលទីក្រុងទាំងមូលត្រូវបានសាងសង់ឡើងសម្រាប់ព្រះពុទ្ធសាសនា ជារឿងដែលកម្រឃើញនៅប្រទេសជប៉ុន។
ជាមួយចំនួនវត្ត ១១៧ កន្លែង មានសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធសាសនាមួយ និងផ្ទះសំណាក់សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍។ Koyasan នាំមកនូវបរិយាកាសយ៉ាងពិសេស។
ថ្វីត្បិតតែ ខ្ញុំចូលចិត្តកន្លែងនេះ ប៉ុន្តែកាលពីមុន Koyasan បែរជាមានបទប្បញ្ញត្តិដ៏តឹងរឹងមួយគឺ៖ ស្ត្រី និងឆ្មាមិនអនុញ្ញាតឲ្យចូលនោះទេ។
ហេតុអ្វីបានជាសត្វឆ្មាបែរជាត្រូវ “ហាមឃាត់” មិនឲ្យចូលដូច្នេះ?
ចូរយើងស្វែងយល់ពីអាថ៌កំបាំងដែលលាក់នៅពីក្រោយវត្តប្រាសាទបុរាណ។
ស្ថាបនិក – ព្រះតេជគុណ Kukai
ស្ថាបនិកវត្ត Koyasan គឺព្រះតេជគុណ Kukai ជាបុគ្គលដ៏អស្ចារ្យក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាជប៉ុន។
ព្រះតេជគុណប្រសូត្រនៅឆ្នាំ ៧៧៤ នៃខេត្ត Kagawa សព្វថ្ងៃ ព្រះតេជគុណបួសជាព្រះសង្ឃនៅជន្មាយុ ១៩ វស្សា។
នៅជន្មាយុ ៣១ វស្សា ព្រះតេជគុណបានទៅកាន់ប្រទេសចិនដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយក្នុងអំឡុងពេលត្រឹម ៨ ខែប៉ុណ្ណោះ ព្រះតេជគុណត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយលោកគ្រូនៅទីនោះ ហើយបានក្លាយជាអ្នកស្នងតំណែងដែលសក្តិសម។
ព្រះតេជគុណបានត្រឡប់មកជប៉ុនវិញនៅជន្មាយុ ៣៣ វស្សា ជាមួយនឹងគោលបំណងចង់ឲ្យប្រទេសជាតិសន្តិភាព ពិភពលោកសុខសាន្ត ព្រះតេជគុណ Kukai បានចំណាយជាច្រើនដើម្បីស្វែងរកកន្លែងល្អសម្រាប់សាងសង់វត្តប្រាសាទ។
នៅទីបំផុត ព្រះតេជគុណបានជ្រើសយកកំពូលភ្នំ Koyasan ហើយសម្រេចចិត្តកសាងទីកន្លែងនេះក្លាយតំបន់ព្រះពុទ្ធសាសនា។
ហើយក្រោយមកនៅពេលដែលមានជន្មាយុ ៦២ វស្សា ព្រះតេជគុណបានឈានដល់ដំណាក់កាលបួសចុងក្រោយ ដែលគេហៅថា សមាធិ (Zenjo) ។
ដើម្បីអាចអង្គុយសមាធិ និងសូត្រធម៌បានរហូត ព្រះតេជគុណបានលះបង់ការបរិភោគអាហារ ហើយនៅទីបំផុតបានក្លាយជាសាកសពដែលត្រូវបានរក្សាទុកហៅថា Sokushinbutsu ដែលមានន័យថា “ក្លាយជាព្រះក្នុងរាងកាយព្រះសង្ឃ” ។
នៅ Koyasan គេជឿថា ព្រះតេជគុណ Kukai មិនទាន់លាចាកលោកនោះទេ ប៉ុន្តែកំពុងស្ថិតក្រោមស្ថានភាពសមាធិជារៀងរហូតប៉ុណ្ណោះ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេតែងតែយកអាហារមកប្រគេន និងផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ជូនព្រះតេជគុណ។
ដោយសារតែជំនឿនេះ ទើបការហាមឃាត់ស្ត្រី និងឆ្មាចូលភ្នំបានក្លាយទៅជាអាថ៌កំបាំង។
គេជឿថា ចំណុចទាំងនេះត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីកុំឲ្យរំខានដល់ដំណើរការបួសរបស់ព្រះតេជគុណ Kukai ។
ហេតុអ្វីបានជាត្រូវបែងចែករវាងឆ្កែ និងឆ្មាបែបនេះ?
ចំពោះបទប្បញ្ញត្តិហាមមិនឲ្យស្រ្តីចូលយើងប្រហែលជាដឹងហើយ ព្រោះចំណុចនេះអាចនឹងបង្កការរំខានដល់ការបួស។
នៅកន្លែងជាច្រើនដែលទាក់ទងនឹងព្រះពុទ្ធសាសនាក៏មានចែងបទប្បញ្ញត្តិស្រដៀងគ្នានេះដែរ។
ដូច្នេះចំណែកឯសត្វឆ្មាវិញ? មូលហេតុក៏ស្រដៀងគ្នាដែរ។
គេយល់ថា សត្វឆ្មាគួរឲ្យស្រលាញ់ពេកហើយ អាចនឹងធ្វើឲ្យព្រះសង្ឃមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការបួស។
ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាសត្វឆ្កែអាចចូលបាន? តើមកពីសត្វឆ្កែមិនគួរឲ្យស្រលាញ់ឬ?
ប្រសិនបើអ្នកគិតដូច្នេះ គឺគិតខុសហើយ មិនមែនមកពីមូលហេតុនេះនោះទេ។
មានរឿងព្រេងតំណាលថា អំឡុងពេលធ្វើដំណើរស្វែងរកកន្លែងសាងសង់វត្តប្រាសាទ ព្រះតេជគុណ Kukai បានជួបឆ្កែពណ៌សមួយក្បាល។
ឆ្កែមួយក្បាលនេះបាននាំផ្លូវព្រះតេជគុណទៅដល់ភ្នំ Koyasan ដូច្នេះហើយ គេជឿថា ឆ្កែពណ៌សមួយក្បាលនោះជាអ្នកនាំសាររបស់ទេវតា បាននាំផ្លូវព្រះតេជគុណមកដល់កន្លែងដ៏ពិសិដ្ឋនេះ។
ដូច្នេះហើយ សត្វឆ្កែត្រូវបានគេចាត់ទុកជាអ្នកនាំសាររបស់ទេវតា ហើយបាននាំផ្លូវព្រះតេជគុណ Kukai ដូច្នេះទើបមានសិទ្ធិចូល។
ចំណុចនេះមិនមានន័យថា ព្រះតេជគុណ Kukai ស្រលាញ់តែសត្វឆ្កែ មិនស្រលាញ់ឆ្មានោះទេ។
សព្វថ្ងៃនេះ ជាមួយនឹងការធ្វើដំណើរមានភាពងាយស្រួល និងបទប្បញ្ញត្តិត្រូវបានបន្ធូរបន្ថយ ស្ត្រីក៏អាចទៅកាន់ Koyasan បានយ៉ាងងាយស្រួលផងដែរ។
ភ្នំនេះថែមទាំងត្រូវបានអង្គការយូណេស្កូទទួលស្គាល់ជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ ២០០៤ ដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍យ៉ាងច្រើនកុះករ។
Koyasan នាំមកនូវបរិយាកាសយ៉ាងពិសេស ដោយខុសពីកន្លែងផ្សេងទៀតនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។
ជាពិសេសអ្នកដែលចូលចិត្តប្រវត្តិសាស្ត្រជប៉ុនប្រាកដជាចាប់អារម្មណ៍នៅពេលដែលដឹងថា ទីកន្លែងនេះធ្លាប់ជាកន្លែងបញ្ចុះសពសាមូរ៉ៃជាច្រើន។
មិនត្រឹមតែមានវត្តប្រាសាទបុរាណ ព្រៃឈើខៀវស្រងាត់ និងបរិយាកាសដ៏ពិសិដ្ឋប៉ុណ្ណោះទេ Koyasan ថែមទាំងនាំនូវបទពិសោធន៍ដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។
សង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងមកកាន់ Koyasan នៅពេលដែលមានឳកាសទៅលេងជប៉ុន។
Abe Kengo