គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ និងទឹកចិត្តរបស់កងកម្លាំងស្វ័យការពារជប៉ុន

ថ្ងៃអង្គារ 05/11/2024 | 17:03 ល្ងាច

កាលពីថ្ងៃទី ១ ខែមករា ឆ្នាំ ២០២៤ រញ្ជួយដីដ៏ធំមួយបានកើតឡើងនៅឧបទ្វីប Noto នៃប្រទេសជប៉ុន។

ផ្ទះជាច្រើនត្រូវបំផ្លាញ ហើយនោះជាគ្រោះមហន្តរាយដ៏ធំមួយ។

មូលហេតុដែលសមាជិកនៃកងកម្លាំងស្វ័យការពារជប៉ុនបំពានបទបញ្ជាជួយសង្គ្រោះជនរងគ្រោះបានធ្វើឲ្យប្រជាជនដឹងគុណយ៉ាងខ្លាំង។

បទបញ្ជាមិនអនុញ្ញាតឲ្យយកវត្ថុអ្វីក្រៅពីរបស់របរដែលចាំបាច់

កងកម្លាំងស្វ័យការពារជប៉ុនដែលទៅដល់តំបន់រងគ្រោះ ត្រូវយកសម្ភារៈជួយសង្គ្រោះឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ដូច្នេះពួកគេមិនអាចយករបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀតឡើយ។

សមាជិកក្រុមត្រឹមតែអាចយកតាមរបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនដែលចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះ ដែលសម្រាប់ប្រើនៅតំបន់គ្រោះថ្នាក់។

នេះជាបទបញ្ជាដែលត្រូវធ្វើតាមដាច់ខាត។

ព្យាយាមយកសម្ភារៈជួយសង្គ្រោះដោយមិនគិតពីបទបញ្ជា

សមាជិកក្រុមមួយចំនួនបានយកតាមម្សៅទឹកដោះគោ កន្ទបសម្រាប់ទារក និងកុមារតូចៗ។

នៅពេលដែលដឹងថា សម្ភារៈជួយសង្គ្រោះសម្រាប់កុមារខ្វះខាត ពួកគេបានសម្រេចចិត្តបំពានបទបញ្ជា ហើយយកតាមរបស់របរទាំងនោះដោយចាត់ទុកដូចជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួន ជាមួយនឹងសង្ឃឹមជួយសង្គ្រោះគ្រួសារដែលមានកុមារតូចៗនៅតំបន់រងគ្រោះ។

ថ្វីត្បិតតែ ពួកគេត្រូវកាត់បន្ថយរបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែយកតាមម្សៅទឹកដោះគោ និងកន្ទបទារក។

ប៉ុន្តែពួកគេដឹងថា ការដែលធ្វើបែបនេះបំពានបទបញ្ជា ព្រោះរបស់ទាំងនោះមិនអាចចាត់ទុកជារបស់របរផ្ទាល់ខ្លួននោះទេ។

ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃកងកម្លាំងការពារ ពួកគេត្រូវតែគោរពតាមបទបញ្ជាដាច់ខាត។

ទោះបីជាពួកគេដឹងថា សកម្មភាពទាំងនេះអាចជួយដល់មនុស្សជាច្រើន ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែមិនអាចធ្វើផ្ទុយពីបទបញ្ជាបានឡើយ។

ការយល់ព្រមដែលមិនគួរឲ្យជឿពីមេបញ្ជាការ

មុនពេលចេញដំណើរ លោកមេបញ្ជាការបានពិនិត្យមើលអីវ៉ាន់របស់សមាជិកទាំងអស់។

អំឡុងពេលត្រួតពិនិត្យ មេបញ្ជាការបានរកឃើញម្សៅទឹកដោះគោ និងកន្ទប ដែលច្បាស់ណាស់របស់របរទាំងនោះមិនមែនជាវត្ថុប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ទាហានឡើយ។

យ៉ាងណាមិញ ដោយយល់ច្បាស់ពីចេតនាល្អរបស់ថ្នាក់ក្រោមចង់យករបស់របរទាំងនោះទៅជួយសង្គ្រោះប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់រងគ្រោះ មេបញ្ជាការបានសម្រេចចិត្តដូចជា “មើលមិនឃើញ” ។

មេបញ្ជាការម្នាក់នោះបានសួរថា “តើទាំងនេះជារបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកមែនទេ?” ហើយទទួលបានចម្លើយពីថ្នាក់ក្រោមដោយស្របតាមបទបញ្ជាថា “បាទទាន លោកមេបញ្ជាការ” ។

ប្រសិនបើលោកមេបញ្ជាការមិនយល់ព្រម សមាជិកក្រុមមិនត្រឹមតែមិនអាចយករបស់របរទាំងនោះទៅប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងត្រូវប្រឈមនឹងការពិន័យផងដែរ។

មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង លោកមេបញ្ជាការម្នាក់នោះក៏ត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាប្រសិនបើថ្នាក់លើមិនយល់ព្រម។

ពេលវេលាដ៏លំបាករបស់អ្នកជួយសង្គ្រោះ

ប្រហែលជានៅមានអ្នកនៅរស់រានមានជីវិតកំពុងជាប់គាំងក្រោមគំនរបាក់បែក។

ប្រសិនបើមិនធ្វើសកម្មភាពឲ្យបានលឿន ពួកគេនឹងបាត់បង់ជីវិត។

ដូច្នេះហើយ ទើបសមាជិកក្រុមជួយសង្គ្រោះស្ទើរតែគ្មានពេលឈប់សម្រាក។

ពួកគេចម្អិនម្ហូប ប៉ុន្តែអាទិភាពដំបូងបង្អស់គឺផ្តល់អាហារដល់ជនរងគ្រោះ។

ហេតុនេះពួកគេគ្រាន់តែអាចហូបកញ្ចប់អាហារដែលមិនទាន់កំដៅពេលកំពុងធ្វើការប៉ុណ្ណោះ។

ពួកគេសុខចិត្តលះបង់គ្រប់យ៉ាងដែលខ្លួនមាន ដើម្បីនាំយករបស់សំខាន់ៗមកជូនប្រជាជននៅតំបន់រងគ្រោះ។

នៅពេលដែលត្រូវបានគេសួរថា ហេតុអ្វីបានជាពួកគេធ្វើដូច្នេះ?

ពួកគេបានឆ្លើយថា៖ “ជនរងគ្រោះរងទុក្ខច្រើនជាងយើងទៅទៀត” ។

អាចនិយាយបានថា ពួកគេមិនត្រឹមតែមានសុខភាពរាងកាយអស្ចារ្យប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានស្មារតី និងបុគ្គលិកលក្ខណៈខ្ពង់ខ្ពស់ផងដែរ។

រឿងស្រដៀងគ្នានេះមិនត្រឹមតែកើតឡើងនៅ Noto ប៉ុណ្ណោះទេ ហើយក៏បានកើតឡើងនៅតំបន់ជាច្រើនដែលត្រូវបំផ្លិចបំផ្លាញដោយគ្រោះធម្មជាតិ។

ថ្វីត្បិតតែ កងកម្លាំងស្វ័យការពារជប៉ុនជាកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ មានតួនាទីការពារប្រទេសជាតិពីការឈ្លានពាន។

ប៉ុន្តែនៅប្រទេសដែលតែងតែកើតមានគ្រោះធម្មជាតិដូចជាជប៉ុន បេសកកម្មជួយសង្គ្រោះប្រជាជនដែលរងគ្រោះគឺជាតួនាទីដ៏សំខាន់បំផុត។

ប្រសិនបើទឹកចិត្តដ៏កក់ក្តៅរបស់ពួកគេត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅទូទាំងពិភពលោក ប្រហែលជាពិភពលោកនឹងកាន់តែមានសន្តិភាព។

ទោះបីជាមានប្រទេសខ្លះចំអកឲ្យពួកគេថា ជាកងទ័ពមិនប្រយុទ្ធក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេកំពុងតស៊ូយ៉ាងស្វិតស្វាញដើម្បីប្រជាជនរបស់ខ្លួន។

Abe Kengo

គ្រោះ​មហន្តរាយ​ធម្មជាតិ និង​ទឹក​ចិត្ត​របស់​កង​កម្លាំង​ស្វ័យ​ការ​ពារ​ជប៉ុន

គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ និងទឹកចិត្តរបស់កងកម្លាំងស្វ័យការពារជប៉ុន