តើ​ហ៊ាន​និយាយ “ខ្ញុំ​​ព្រម” ក្នុង​ពិធីលែងលះបែបជប៉ុនដែរឬទេ?

ពេលដែល​សប្បាយ​​បំផុតនៅក្នុងជីវិតគឺពេល​អ្នក​យល់​ព្រម​រៀប​ការជាមួយ​នរណា​ម្នាក់។

ពេល​​វេលា​អស្ចារ្យ​បំ​ផុត​គឺពេល​អ្នក​និយាយ​ថា​យល់​ព្រមរៀប​ការ​ជាមួយ​មនុស្ស​ដែល​អ្នក​ស្រលាញ់ក្នុង​ពិធី​រៀបអាពាហ៍​ពិពាហ៍របស់​អ្នក​ទាំង​ពីរ។

ហើយពេលដែល​ស្ងប់ស្ងាត់គឺជាពេលដែលអ្នកនិយាយថាព្រមក្នុង​ពិធី​ជប់​លៀងលែងលះ​របស់​ខ្លួន។

រូបភាព Press

ការលែងលះគ្មានអ្វីក្រៅពីបែកបាក់នោះទេ ជា​ការចងចាំមិន​ល្អ​នៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ នោះហើយជាពេលដែលអ្នកទទួលបរាជ័យ កំហុសរបស់អ្នកនៅពេលជ្រើសរើសមនុស្សខុស នៅពេលអ្នកមិនអាចដើរជាមួយនរណាម្នាក់ដល់ទី​បំផុត។ វាមិន​មែន​ជា​ការ​ឈឺ​ចាប់​សម្រាប់​មនុស្សតែ ២​ នាក់ ​ប៉ុន្តែ​ធ្លាក់​លើ​​ក្មេង​គ្មាន​កំ​ហុស​ម្នាក់។

ទោះជាយ៉ាងណាប្រសិនបើការលែងលះគឺជាវិធីតែមួយគត់ដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នក អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើទោះបី​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត។

រូបភាព Yahoo!ブログ – Yahoo! JAPAN

នៅប្រទេសជប៉ុនផ្ទុយនឹងអត្រាអាពាហ៍ពិពាហ៍ អត្រាលែងលះគឺខ្ពស់។ ជំនួសអោយ​ការបំបែកក្នុងទុក្ខព្រួយ ពួកគេសម្រេចចិត្តដោះលែងគ្នាដោយនិយាយ “ខ្ញុំ​យល់​ព្រម” ក្នុង​ពិធី​លែងលះ​នៅ​ចំ​ពោះ​វត្ត​មាន​គ្រួសារ និង​មិត្តភក្តិ។

ពិធី​ជប់​លៀង​ដែល​មិន​សប្បាយ​មាន​ឈ្មោះ​ថា “ជប់លៀងលែងគ្នា”

ជប់លៀងលែងគ្នា (De-wedding) គំនិតបង្កើតឡើងដោយអ្នកជំនួញម្នាក់​ឈ្មោះ Hiroki Terai។ គូស្វាមីភរិយាជាច្រើនបានចំណាយប្រាក់ប្រហែល ៥៥,០០០ យេន​ ដើម្បីរៀបចំ​ពិធី​ជប់​លៀង​ផ្តល់​សេរី​ភាពអោយ​គ្នាទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ តាម​លោក​ Terai គាត់ទទួល​ជាង ៩០០ ការ​ស្នើសម្រាប់​សេវាកម្ម​នេះ​ក្នុង​ឆ្នាំ​មុន។

លោក Fujii អ្នក​ជំនួញ​ម្នាក់​អាយុ ៣៣ ឆ្នាំបាន​ឆ្លើយ​នឹង​ការ​សម្ភាសរបស់ Reuters ថា “ពួកយើងចង់បញ្ចប់អាពាហ៍ពិពាហ៍នេះជាផ្លូវការ ផ្តល់​សេរី​ភាព​អោយ​គ្នាទៅវិញ​ទៅ​មក​។ ដើម្បីភាគីទាំងពីរអាចចាប់ផ្តើមជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ថ្មីដោយមិនជាប់ជំពាក់អ្វី”។

រូបភាព Yahoo!ブログ – Yahoo! JAPAN

ការលែងលះមិនមែនរឿង​សប្បាយ​សម្រាប់​ប្រកាសទូលំទូលាយហើយ​ធ្វើពិធីជប់លៀងទេ។ ដូច្នេះគោលបំណងនៃពិធីលែងលះនេះមិនដូចនឹងពិធីជប់លៀងផ្សេងទៀត។ គោលបំណង​សំខាន់របស់វាគឺដើម្បីជួយអ្នក​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​មិន​សប្បាយ​ ខ្មាស់​អៀន​ក្រោយពេលលែងលះ ហើយ​ផ្តល់​ដំ​ណឹងជូន​គ្រួ​សារ មិត្តភក្តិ សាច់​ញាតិ​សង​ខាង ដើម្បី​ជៀស​វាង​សំ​ណួរ​ដែល​មិន​សម​បន្ទាប់​ពី​អាពាហ៍ពិពាហ៍​ត្រូវ​បញ្ចប់។

រូបភាព Divorce – LoveToKnow

នៅ​ក្នុង​ពិធី​លែងលះ​នេះត្រូវ​បំបែកចិញ្ចៀនអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ពេល​រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍អ្នក​ទាំង​ពីរ​ចាក់​ស្រា កាត់​នំ រហូត​ដល់​ពេល​​សេចក្តី​ស្រលាញ់ ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​បញ្ចប់ អ្នក​ទាំងពីរជានាក់​បំ​ផ្លាញ​អាពាហ៍ពិពាហ៍នេះដោយ​បំ​ផ្លាញចិញ្ចៀនជាមួយ​គ្នា។ ប៉ុន្តែ​ពិធី​នេះ​ក៏​ទទួល​មតិ​រិះ​គន់​មួយចំនួន​ គិតថាវាខ្ជះខ្ជាយពេកពេលបំផ្លាញចិញ្ចៀនបែបនេះ។ ប្រិសន​លក់​ចិញ្ចៀនមាន​​ប្រយោជន៍​ច្រើន​ជាង។

ទោះជាយ៉ាងណាបើគិតពីអារម្មណ៍របស់អ្នកលែង​លះ ប្រហែល​មិន​ចង់​រក្សាទុកអានុស្សាវរីយ៍​ពី​មុន ពិសេសគឺចិញ្ចៀនអាពាហ៍ពិពាហ៍។ វត្ថុដែល​រំ​លឹក​អំពី​អានុស្សាវរីយ៍​ល្អតែ​ទុក្ខព្រួយ។

ថ្ងៃបន្ទាប់​មក​

បញ្ចប់ពិធីលែងលះគឺជាវិធីធូ​ស្រាល​សម្រាប់​បញ្ចប់អាពាហ៍ពិពាហ៍មួយ (ជំនួស​អោយ​នីតិវិធីដែល​ស្មុគ​ស្មាញទាក់​ទង​ការ​បែង​ចែក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ សិទ្ធិ​ចិញ្ចឹម​កូន) ដូច្នេះការឈឺចាប់ដែលបន្សល់ទុកនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយ។​ ហេតុ​នេះជប់លៀង​លែងលះ​កំពុង​តែ​និយម​នៅប្រទេសជប៉ុន។

បច្ចុប្បន្ន​នៅប្រទេសជប៉ុនមាន​ពិធី​រៀប​ការសម្រាប់​អ្នក​ដែលធ្លាប់​លែង​លះ។ មិន​ដឹង​ថា​ថ្ងៃ​ក្រោយ​អាច​នឹង​មាន​ពិធី​ជប់​លៀងមាន​ឈ្មោះ​ថា “រៀប​ការឡើង​វិញ” ដែរឬទេ?

រូបភាព pinterest.pt

បច្ចុប្បន្ន​ការ​រៀបអាពាហ៍ពិពា – លែង​លះមិន​ពិបាក​សម្រាប់​យុវជន​ជប៉ុន​ទៀត​ទេ។ ប្រហែលជា​ផ្នត់​គំនិត​របស់​យុវជន​ជប៉ុន​ទូលាយចំពោះ​បញ្ហា​រៀបការ។ ហើយប្រហែលដោយសារតែតម្លៃសីលធម៌ពិតប្រាកដក៏ពិបាករក្សាដូចដើមដែរ។ ពួក​គេ​ជួប​ជុំ​គ្នា និង​​ញែកចេញពីគ្នាស្រួលជាងទទួលយក និងយល់គ្នាទៅវិញទៅមក។

តើអ្នក​គិត​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ?

Sachiko