ភាពខុសគ្នារវាងជនបទ និងទីប្រជុំជននៅប្រទេសជប៉ុន

ថ្ងៃអង្គារ 05/03/2019 | 18:45 ល្ងាច

តើអ្នកជាប្រជាជននៅជនបទ ឬនៅទីក្រុង?

នៅ Tokyo ភាគច្រើនជាមនុស្សដែលមកពីខេត្តផ្សេងៗគ្នានៅទូទាំងប្រទេសជប៉ុន ពួកគេមកដើម្បីធ្វើការងារ ឬរៀនសូត្រ។

ប៉ុន្តែមិនមែននរណាក៏ធ្លាប់នឹងការរស់នៅនៃជីវិតប្រញាប់ប្រញាល់ក្រោយពេលចាកចេញពីស្រុកកំណើតឡើយ។ មនុស្សជាច្រើនក្រោយពេលចេញពីស្រុកកំណើតមួយរយៈពេលក៏ត្រលប់មកវិញដើម្បីប្រកបមុខរបរ មនុស្សមួយចំនួនទៀតនៅបន្ត។

ក្រៅពីភាពខុសគ្នានៃទេសភាព ចំនួនប្រជាជន ជនបទ និងទីក្រុងនៅប្រទេសជប៉ុននូវមានភាពខុសគ្នាជាច្រើនទៀត។ នោះជាអ្វី? Japo នឹងរៀបរាប់អោយអ្នកទាំងអស់គ្នាបានដឹង។

រូបភាព https://kisha-poppou.com/tokai-to-inaka/

អ្នកជនបទ និងអ្នកទីក្រុង

អ្នកអាចឃើញថាមានការបែងចែកច្បាស់លាស់នៃពាក្យពីរគឺ៖

Inakamono (អ្នកជនបទ 田舎者) និងពាក្យ Tokaijin (អ្នកទីក្រុង 都会人)។

នៅក្នុងភាសាជប៉ុនពាក្យ MONO មានន័យថាមនុស្សដូចជា JIN មិនមែនមានន័យចម្អកទេប៉ុន្តែប្រើច្រើនធ្វើអោយមានអារម្មណ៍មិនល្អដូចជា៖ Namakemono (មនុស្សខ្ជិល) Bakamonno (មនុស្សល្ងង់)។

អ្វីទាំងនេះប្រហែលមានតែអ្នកមកពីជនបទទើបយល់ គ្មាននរណាសប្បាយពេលត្រូវគេហៅថាអ្នកជនបទឬអ្នកស្រែទេ។

សំពត់ខ្លី ឬសំពត់វែង

ឯកសណ្ឋានថ្នាក់វិទ្យាល័យនៅប្រទេសជប៉ុនត្រូវបានកំណត់យ៉ាងតឹងរឹងនៃរបៀបស្លៀកហើយវែងដល់កម្រិតណាសម្រាប់សិស្សស្រី។ ប៉ុន្តែនៅទីក្រុងការកំណត់នេះហាក់ដូចជាងាយដោយសារភាគច្រើនសិស្សស្រីសុទ្ធតែស្លៀកសំពត់ខ្លីលើជង្គង់ទៅសាលា។ ចំណែកនៅជនបទសិស្សស្រីត្រូវស្លៀកសំពត់វែងក្រោយជង្គង់ (ひざ下) ទើបអាចចូលសាលាបាន។

រូបភាព https://news.biglobe.ne.jp/

ប៉ុន្តែទាំងនេះដូចជារឿងកាលពីមុនពេលដែលសំពត់សិស្សស្រីនៅជនបទកាន់តែខ្លី។ តែមានចំនុចពិសេសមួយគឺសម្លៀកបំពាក់រដូវរងារបស់សិស្សនៅជនបទត្រូវបានគេចែករំលេកលើ Twitter ដូចខាងក្រោម៖

【田舎のJKに告ぐ】
膝掛け巻きながら歩くのダサいよ！とても！
寒いならスカート伸ばすか我慢してほしいの！！！！！ pic.twitter.com/UscnVToj9d
— すれみ (@_Smitter2) December 20, 2014

រូបភាព @_smitter2

សិស្សស្រីនៅជនបទភាគច្រើនរុំកន្សែងតូចជុំវិញជើងឬស្លៀកខោវកីឡានៅខាងក្នុងដូចរូបខាងលើ។ ការស្លៀកពាក់បែបនេះធ្វើអោយមនុស្សមួយចំនួនមិនអាចទទួលយកបាន។

ចំណតរថយន្ត

ប្រសិនបើអ្នកចាប់អារម្មណ៍ហាងលក់ទំនិញនៅជប៉ុនស្ថិតក្នុងអគារធំហើយគ្មានចំណតរថយន្តទេ។ ចំណែកនៅជនបទដីទំនេរហើយមានកន្លែងចតរថយន្តច្រើន។

មនុស្សជាច្រើននៅជនបទតែងមានអារម្មណ៍ពិបាកលើចំនុចនេះ។

ការដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ

នៅជនបទជាពិសេសនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមានពេលខ្លះជាងមួយម៉ោងទើបមានរថភ្លើងមួយរហូតដល់ម៉ោង ៩ ជាជើងចុងក្រោយ។

ចំណែកនៅ Tokyo, Yamanote-sen ធ្វើដំណើរដល់យប់អាទ្រាធហើយរយៈពេល ៥ នាទីនឹងមានជើងបន្ត។

ហើយនេះគឺជាពេលវេលាដំណើរការរបស់ឡានក្រុង Tokyo

これが田舎の時刻表！“@naive_SDVX: 地方民よこれが東京のバス時刻表だ http://t.co/ESjA66dBfD” pic.twitter.com/Wqwx5JYtxd
— 栗谷昌宏 (@kuriyamasahiro) September 13, 2013

រូបភាព Twitter @kuriyamasahiro

ឡាន

នៅទីក្រុងមធ្យោបាយធ្វើដំណើរភាគច្រើនគឺរថភ្លើង ឡានក្រុង -ល-។

ទន្ទឹមនឹងនេះនៅជនបទគ្រួសារមានសមាជិក ៤ នាក់ក្នុងម្នាក់ៗមានឡានមួយជារឿងធម្មតា។

ហេតុអ្វីឬ? ដូចជានៅ Tokyo ដីចង្អៀតមនុស្សច្រើន ការកកស្ទះចរាចរណ៍គឺជារឿងដែលគួរអោយភ័យខ្លាចបំផុតនៅពេលព្រឹកប្រញាប់ប្រញាល់ទៅធ្វើការ។ ម្យ៉ាងថ្លៃចតរថយន្តនៅចំណតនុងមួយខែក៏មានតម្លៃថ្លៃផងដែរ។ ហេតុនេះមនុស្សជាច្រើនរើសមធ្យោបាយធ្វើដំណើរសាធារណៈ។

ប្រាក់បន្ថែមម៉ោង

ដូចដែលអ្នកបានឃើញតារាងស្ថិតិខាងក្រោមប្រាក់បន្ថែមម៉ោងនៅខេត្តក្រុងមានភាពខុសគ្នាពី ១០០ ដល់ ២០០ យេន។ ខ្ពស់បំផុតគឺ Tokyo បន្ទប់មក Kanagawa និងទីក្រុង Osaka ជាមួយនឹងប្រាក់ខែជាង ១០០០។

ក្រៅពីនេះបន្ទាប់ពីម៉ោង ២២ៈ០០ គោលការណ៍បង្កើន ២៥% ត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីធ្វើអោយជីវិតរបស់ Furi-ta (freetor) នៅជប៉ុនមានភាពងាយស្រួលជាង។

តារាងចំនួនប្រាក់ខែបន្ថែមម៉ោងជាមធ្យមនៃខេត្តក្រុងនៅទូទាំងប្រទេសឆ្នាំ ២០១៦