​ភាព​ចៃ​ដន្យ​ជាច្រើន​កំ​ពុងក្លាយ​ជា​សកម្មភាពចម្លែក​នៅប្រទេសជប៉ុន

​ហាក់​ដូចជា​មាន​ការយល់​ច្រឡំ​អ្វី​ម្យ៉ាង​កំពុង​កើត​ឡើង​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ប្រជាជន​ជប៉ុន។ គ្រាន់​តែ​ជាសកម្មភាព​ជួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​​ក៏​ត្រូវ​គេ​សង្ស័យ​​ដែរ។ រហូត​ដល់​រាយ​ការណ៍​ប្រាប់​ប៉ូ​លីស​​ទៀត រឿង​អ្វី​កំ​ពុង​កើត​ឡើង​នៅ​ក្នុង​សង្គម​របស់​ជប៉ុន?

សំណួរ​ទាំង​នេះចាប់​ផ្តើម​​ពេលមាន​របាយ​ការណ៍​រាយ​ការណ៍​ជាបន្ត​បន្ទាប់ផ្ញើ​ទៅ​ប៉ូលីស​។

រូបភាព あなたの弁護士

នៅ​ថ្ងៃទី ២០ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៩​

ស្រ្តី​ម្នាក់​បី​ក្មេង​​​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ស្រាប់​តែ​មាន​បុរស​ម្នាក់​ប្រហែល​អាយុ ៣០​ ឆ្នាំដើរ​មក​ជិត។

បុរសម្នាក់​នេះ​បាន​និយាយ៖ “ក្មេង​នេះ​ពិត​ជាគួរ​អោយ​ស្រលាញ់”។

បន្ទាប់​មក​បុរស​ម្នាក់​នេះ​នូវ​តែ​បន្តតាម​ពី​ក្រោយ​ស្ត្រី​ម្នាក់​នេះ។

តើ​បុរស​ម្នាក់​នេះ​ជាអ្នក​ណា ជនអាក្រក់​ដែល​កំ​ពុង​តាម​ពី​ក្រោយឬ?

ឬ​គ្រាន់​តែជាអ្នក​​ចៃ​ដន្យ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​នោះ ហើយ​​បង្ហាញ​ទឹក​ចិត្ត​ស្រលាញ់​ក្មេង​។

ក្រៅពី​នេះ​នៅមាន​ការ​រាយ​ការណ៍​បទ​ល្មើស​ដូចជា៖

មាន​ក្មេង​ស្រី​វិទ្យា​ល័យ​ម្នាក់​កំ​ពុង​ជិះ​កង់​ត្រលប់​ទៅ​ផ្ទះស្រាប់​តែ​ឃើញ​បុរស​ម្នាក់កំ​ពុង​ជិះ​កង់​ពី​ក្រោយ។

ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នេះ​ចាប់​ផ្តើម​បង្កើន​ល្បឿន​ បុរស​ម្នាក់​នេះ​ស្រាប់​តែ​បង្កើន​ល្បឿន​ដែរ។

អាច​យល់​ពី​អារម្មណ៍​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​របស់​នាង​ ប៉ុន្តែ​ប្រសិន​បើ​រឿង​នេះគ្រាន់​តែ​ជា​ភាព​ចៃ​ដន្យនឹង​ទៅ​ជាយ៉ាង​ណា?

ថ្ងៃ​មួយ​ឃើញ​ក្មេង​ ៧​ នាក់​កំ​ពុង​ប្រលែង​លេង​ បុរសម្នាក់​បាន​ដើរទៅ​ជិត​។

“លេង​នៅ​កន្លែង​នេះ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ណាស់” គាត់​បាន​និយាយ​ដោយ​សម្លេង​ទន់​ភ្លន់។

ករណី​នេះ​ហាក់​ដូចជា​បុរស​ម្នាក់​នេះ​គ្មាន​អ្វី​គួរ​អោយ​ខ្លាច ឬគ្រោះ​ថ្នាក់​ឡើយ។

បុរស​ម្នាក់​មាន​កម្ពស់ ១៦០ សង់ទី​ម៉ែត្រ​ រូប​រាង​ធាត់​បន្តិច​ជិះ​កង់​ពណ៌​ខៀវ។

តើ​រូប​រាង​ធាត់​មិន​អាច​ជិះ​កង់​បាន​ឬ?

រូបភាព 愛媛県警察

ចំនុច​ដែល​បាន​រៀប​រាប់​ខាង​លើ​សុទ្ធ​តែ​ជាការរាយ​ការណ៍ទៅ​​ប៉ូលីស​ក្នុង​រយៈពេល​ថ្មី​ៗនេះ។

ប្រហែល​ជា​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ហួស​ហេតុ​របស់​ប្រជាជន​ជប៉ុន​បាន​ធ្វើ​អោយ​ពួកគេ​សង្ស័យ​រឿង​​គ្រប់​យ៉ាង​នៅ​ជុំ​វិញ​ខ្លួន សូម្បី​តែ​អ្នក​​មាន​គំ​និត​ជួយក៏​ដោយ​។

ខ្ញុំ​​ធ្លាប់​ជួប​ករណីបែប​​នេះ​ម្តង​នៅ​ស្ថានីយ៍ Tokyo។

ស្រ្តី​ម្នាក់​កំ​ពុង​ព្យា​យាម​លើក​រទះ​រុញក្មេង​​ឡើង​រថ​ភ្លើង​ មើល​ទៅ​ហាក់​ដូចជាធ្ងន់​ណាស់។

ហេតុ​នេះ​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ថា៖ “ឬក៏​ខ្ញុំ​ជួយ​នាង​បាន​ទេ”

ស្រាប់​តែ​នាង​ចាប់​ផ្តើម​មើល​មក​ខ្ញុំដោយ​ទឹក​មុខ​ស្លន់​ស្លោ​ហើយ​បដិសេធ។

“結構です！！” (មិន​អី​ទេ)

តើ​មុខ​ខ្ញុំ​មាន​កន្លែង​ណា​គួរ​អោយ​សង្ស័យ​?

កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​ខ្ញុំ​យល់​ថាជួយ​នរណា​ម្នាក់​នៅ​ប្រទេសជប៉ុនជាសកម្ម​ភាព​កម្រ​ឃើញ។ អ្នក​ដែល​​​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​បែរបដិសេធ យូរ​ទៅមនុស្ស​ដែល​ចង់​ជួយ​ក៏​មិន​ចង់​ជួយ​ទៀត​ដែរ​។

តើជនជាតិ​ជប៉ុន​​កាន់​តែ​មាន​ការ​​ប្រុង​ប្រយ័ត្នខ្លាំងចំ​ពោះ​រឿង​គ្រប់​ម្យ៉ាង​ដោយ​ក្រសែភ្នែក​សង្ស័យ​បែប​នេះឬ?

អត្ថបទ៖ Kengo Abe​​