កងទ័ពស្ម័គ្រស្លាប់ Kamikaze បង្ហាញនូវអារម្មណ៍ចុងក្រោយពេលផ្ញើសំបុត្រលាក្រុមគ្រួសារ

ថ្ងៃចន្ទ 13/08/2018 | 13:19 ល្ងាច

Kamikaze គឺជាក្រុមស្ម័គ្រស្លាប់ជប៉ុននៅក្នុងសង្គ្រាមលោក លើកទី ២។ បេសកកម្មរបស់ពួកគេគឺបើកយន្តហោះរបស់ខ្លួនឆ្ពោះ ទៅរកសត្រូវក្នុងគោលបំណងលះបង់ជីវិត។ យុទ្ធសាស្រ្តវាយប្រហារ “ធ្វើអត្តឃាតជាក្រុម” នេះពិតជាល្បីឈ្មោះផ្សាភ្ជាប់ជាមួយកេរ្តិ៍ឈ្មោះ របស់ Kamikaze។

រូបភាព Ozy

អ្នកបើកយន្តហោះនៅក្នុងក្រុមស្មាគស្លាប់ភាគច្រើនជាមនុស្សដែលមានវ័យក្មេង ជាអ្នកដែលមានអនាគតត្រចះត្រចង់កំពុងរង់ចាំ។ ខុសពីស្ថានភាពក្លាហាន ស្រែកខ្លាំងពាក្យ “Banzai” ជាទីគោរព មុនពេលដែលហោះទៅបុកសត្រូវ ខាងក្រោយពួកគេគឺជាក្រុម គ្រួសារជាមនុស្សដែលពួកគេស្រលាញ់។ តើដោយសារតែប្រទេស ជាតិត្រូវការទើបពួកគេស្មាគចិត្តលះបង់? តើជម្រើសលះបង់ខ្លួននេះ គឺដោយសារភាពស្ម័គ្រចិត្ត?

ពួកយើងនឹងអានសំបុត្ររបស់អ្នកបើកយន្តហោះវ័យក្មេងផ្ញើអោយក្រុមគ្រួសារ អាចនិយាយថាជាពេលវេលាចុងក្រោយនៃជីវិត អ្វីជាការសោកស្តាយចុងក្រោយរបស់ពួកគេ?

សំបុត្ររបស់កងទ័ពម្នាក់ Fukuoka ស្ថិតក្នុងក្រុមប្រហារពិសេស Kamikaze Fugoku លះបង់នៅជិតកោះ Luzon នៅថ្ងៃទី ១៣ ខែ ១១ ឆ្នាំ ១៩៤៤។

ផ្ញើជូនបងប្រុសជាទីគោរពរបស់ខ្ញុំ

ម្តងនេះប្អូនទទួលបានបេសកកម្ម លើកនេះប្រហែលជាប្អូនមិន អាចត្រលប់មកវិញទៀតទេ។ ប្អូនមិនមានអារម្មណ៍ថាសោកស្តាយ ណាមួយឡើយ។ ប្អូនក៍ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ជាមិត្តសេចក្តីស្លាប់ កន្លែងចុងក្រោយដែលមនុស្សត្រូវតែប្រឈមមុខ។ អ្វីដែលប្អូនត្រូវតែធ្វើនោះគឺសម្រេចនូវបេសកកម្មរបស់ប្អូនបានបណ្តោះបណ្តាលដើម្បីកុំអោយបុព្វបុរសអស់សង្ឃឹម។ អ្វីដែលធ្វើអោយប្អូនមានការសោកស្តាយនោះគឺប្អូនបានរស់នៅ ២៧ឆ្នាំក្នុងជីវិតប៉ុន្តែមិនធ្វើអ្វីបានអោយមា៉ក់ និងបង។

ប្អូនត្រូវប្រគល់គ្រប់យ៉ាងទៅអោយបង និងចាកចេញទៅដោយ បេសកកម្មដែលប្អូនត្រូវតែធ្វើ។ ប្អូននឹងបំពេញបេសកកម្មដូចជា បរុសពិតម្នាក់។

ជួយមើលថែម៉ាក់ និងខ្លួនឯងក្នុងរដូវរងារខាងមុខនេះផង។

Yoshitaro

(យុវជនដែលត្រូវបានជ្រើសរើសចូលក្នុងក្រុមស្ម័គ្រស្លាប់ Kamikaze សុទ្ធតែជាកូនទីពីរ ដោយសារតែកូនច្បងមានភារៈកិច្ច មើលថែទាំឪពុកម្តាយ និងថែរក្សាកន្លែងសែនដូនតាតាមប្រពៃណី របស់ប្រទេសជប៉ុន)។

រូបភាព Rare Historical Photos

សំបុត្ររបស់មេក្រុម Furukawa Takao ជានជាតិ Saga ផ្ញើទៅប្រពន្ធ។ បងលះបង់នៅជិតមាត់សមុទ្រ Kagoshima នៅថ្ងៃទី ២១ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៤៥ នៅអាយុ ២៥ឆ្នាំ។

ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ក្នុងពេលវេលាដែលស្ងប់ស្ងាត់បំផុត បងដឹងពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនគិតពីអូន និងកូនដែលជិតកើតរបស់ពួកយើង។ សូមថែរក្សាខ្លួនផងណា។

នៅពេលដែលបងមកដល់មូលដ្ឋាននៅ Kyuushu មានការផ្លាស់ប្តូរភ្លាមៗនៅក្នុងគម្រោង ពួកបងទាំងអស់សុទ្ធតែចូល រួមក្រុមវាយប្រហារពិសេស។ ពួកបងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែអាចចេញ ដំណើរគ្រប់ពេលវេលា។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពេលដែលត្រូវរងចាំ ការវាយប្រហារលើកដំបូង និងចុងក្រោយរបស់បង បងបានអាននូវសំបុត្ររបស់អូនឡើងវិញ និងមើលរូបភាពដែលអូនបានផ្ញើអោយបង។

ពិតជាស្មានមិនដល់ បេះដូងរបស់បងស្ងប់ស្ងាត់ហាក់ដូចជា មនុស្សម្នាក់មួយផ្សេងទៀត មនុស្សម្នាក់ដែលមិនគិតពីអ្វីសោះកំពុង តែមើលបងនៅខាងបង្អួច។

ប៉ុន្តែនេះជាបញ្ជាទោះបីជាអាក្រក់ ឬល្អ ហើយបន្តផ្លាស់ប្តូរ។ បងត្រូវបានតែងតាំងចូលទៅក្នុងក្រុមផ្សេងជាមួយនឹងបេសកកម្មផ្សេង។ ពួកបងនឹងហោះយន្តហោះទាំងពីរទៅដល់ Okinawa ជំហានដំបូងទទួលបានជោគជ័យ មិនមានគ្រោះថ្នាក់កើតឡើង ហើយបងក៍មិនបានធ្វើនូវអ្វីដែលត្រចះត្រចង់ដើម្បីក្លាយទៅជាអ្នកក្លាហាន។

លោក Hagiwara បានមកសួរសុខទុកក្រុមរបស់បងកាលពី ថ្ងៃមុន។ លោកបានសួរពីអូនដែរ។ ប៉ុន្តែគួរអោយសោកស្តាយ គាត់បានលះបង់នៅថ្ងៃដែលគាត់បានត្រលប់មកវិញ។

បច្ចុប្បន្នមិនដូចជាកាលពីមុន មួយរំពេចអាចបាត់បង់ជីវិតធ្វើ អោយបងមានការភ្ញាក់ផ្អើរខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែបងបង្ខំចិត្តត្រូវតែរឹងមាំ ជាងនេះ។ អូនដ៍ដូចគ្នារឹងមាំឡើង រង់ចាំបង។ បងនឹងត្រលប់ទៅវិញ និងមិនបរាជ័យ។ រហូតដល់ពេលដែលកូនរបស់យើងកើតមកដោយ សុវត្ថិភាព បងមិនមានគំនិតស្លាប់ដោយងាយស្រួលបែបនេះទេ។

រូបភាព Lexpress.fr

សំបុត្ររបស់មេក្រុម Adachi Takuya ជនជាតិ Hyogo ផ្ញើជូនឪពុកម្តាយ (ស្ថិតក្នុងក្រុមវាយប្រហារពិសេស Kamikaze No.i Seikita)។ គាត់បានលះបង់នៅក្នុងតំបន់ Okinawa នៅថ្ងៃទី ២៨ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៤៥ នៅអាយុ ២៣។

ប៉ាមាក់ជាទីគោរពរបស់កូន

ប៉ាមាក់ពិតជាលំបាកយ៉ាងណាដើម្បីមកសួរសុខទុកកូន។ ពេលឃើញសក់ក្បាលរបស់អ្នកទាំងពីរ និងកែវភ្នែកដែលបារម្មណ៍ ពីកូនពេលនោះកូនគ្រាន់តែចង់លុតជង្គង់ចុះទទួលកំហុស នៅមុខប៉ាមាក់។ ស្នាមជ្រួញនៅលើថ្ងាសគឺជាភស្តុតាងជាក់ស្តែង បំផុតនៃការលំបាករបស់ឪពុកម្តាយដែលបានលះបង់ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់កូន។ ពាក្យសំដីមិនអាចព័ណ៌នាពីអារម្មណ៍របស់កូននៅពេលនេះ ហើយកូនដឹងថាអ្វីដែលកូនចង់និយាយវាគ្រាន់តែជាមួយផ្នែកនៃអ្វីដែលកូននិយាយប៉ុណ្ណោះ។

ទោះបីជាពេលវេលានៅជិតគ្នាមិនបានយូរ កូនអាចមើលឃើញ ក្នុងកែវភ្នែករបស់ប៉ាមាក់ចង់ផ្តែផ្តាំកូនប៉ុន្តែមិនអាចនិយាយចេញ។

ពេលដែលមាក់បានកាន់ដៃរបស់កូនដោយដៃហើមទាំងពីររបស់ខ្លួន កូនទទួលបានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាព មិនដូចទៅនឹងអារម្មណ៍ដែល កូនធ្លាប់មានទេបន្ទាប់ពីពេលដែលចូលរួមក្រុមកងទ័ព។ អារម្មណ៍នេះ ដូចក្លាយទៅជាកូនក្មេងទទួលបានភាពកក់ក្តៅពី ឪពុកម្តាយ។

កូនបានផ្ចង់អារម្មណ៍ក្នុងភាពស្រស់ស្អាតម៉ាត់ចត់របស់មាក់ ដូចជាចង់អោយពេលវេលាឈប់នៅពេលនេះ បានស្លាប់នៅក្នុងដៃ ដែលពោរពេញទៅដោយសេចក្តីស្រលាញ់របស់ប៉ាមាក់។ កូនមិនអាចទប់ទឹកភ្នែកនៅពេលដែលញ៉ាំ Sushi ដែលមាក់បានរៀបចំអោយកូនហាក់ដូចជាពេញទៅដោយសេចក្តីស្រលាញ់នៅខាងក្នុង។ ទោះបីជាកូនញ៉ាំបានតិចនោះគឺជាម្ហូបដែល ឆ្ងាញ់បំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់កូន។

មាក់ជាទីគោរពទោះបីជាកូនមិនអាចយល់ពីសេចក្តីស្រលាញ់ទាំងអស់របស់មាក់ កូនទទួលបានភាពវាងវៃពីមាក់ច្រើនណាស់។ ចំណែកប៉ាពាក្យសំដីដូចជាស្ថិតក្នុងបេះដូងរបស់កូន។ គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងកូន្អាចបន្តប្រយុទ្ធ។ ទោះបីជាកូនស្លាប់ក៍អាចក្លាយ ទៅជាវិញ្ញាណស្ងប់ចិត្តដែរ។

សង្រ្គាមពិតជាធ្វើអោយមានការលះបង់ច្រើន។ ប្រសិនបើការ ស្លាប់របស់កូនអាចផ្តល់អោយពិភពលោកនេះសេចក្តីស្រលាញ់វិញ ហេតុអ្វីកូនត្រូវខ្លាច។ គ្មានអ្វីក្រៅពីលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងអោយបន្តដើរ និងសម្រេចនូវភារៈកិច្ចរបស់ខ្លួន។

នៅវេលាម៉ោង ១៦ ការជួបជុំត្រូវបានបញ្ចប់។ មើលប៉ាមាក់ដើរ ចេញទៅច្រកទ្វារកូនគ្រាន់តែអាចបកដៃលាប៉ុណ្ណោះ។

រូបភាព The Japan Times

សំបុត្ររបស់វីរៈសេនីទោល Kishi Fumikazu ផ្ញើទៅអោយគ្រួសារ។ គាត់បានលះបង់នៅ Philippines នៅថ្ងៃទី ២៤ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៤៤ នៅអាយុ ២២ឆ្នាំ។

ផ្ញើជូនប៉ាមាក់ បងប្រុស បងស្រី

រដូវស្លឹកឈើជ្រុះបានកន្លងផុតទៅ នៅមុខទីធ្លាផ្ទះយើង ប្រហែលជាពេញទៅដោយសម្លេងរបស់សត្វល្អិតដូចជារាល់ដងក្នុងឆ្នាំគឺនៅក្នុងពេលវេលានេះ។ កូននឹកឃើញនូវអនុស្សាវរីយ៍ដូចជា រាល់ឆ្នាំពួកយើងបាននៅជាមួយគ្នាហើយនិយាយគ្នា។ ប្រាកដជាអ្នកទាំងអស់កំពុងតែព្រួយបារម្មណ៍ពីកូនណាស់មែនទេ។

ពេលដែលកូនបានត្រលប់ទៅផ្ទះនៅក្នុងខែឧសភា បងស្រីបាននិយាយជាមួយកូនថា “ចាប់ពីពេលប្អូនចូលរួមក្រុមទ័ព មាក់បានដាក់ម្ហូបនៅមុខវិញ្ញាណខណ្ឌរបស់ប្អូន។ មាក់មិនផឹកតែទៀត ហើយតែងតែទៅវត្តដើម្បីបួងសួងអោយប្អូន”។ កូនពិតជារំភើប និងសោកស្តាយដោយសារតែមិនអាចនិយាយ អរគុណមាក់។ មាក់បានបាក់ទឹកចិត្តនៅក្នុងយប់ដែលជប់លាង លាកូនចូលរួមក្រុមទ័ព។ មាក់ពិតជាណើយហាត់ដើម្បីរៀបចំអោយ កូនគ្រប់យ៉ាង រហូតដល់ដេកមិនលក់។

នៅលើទង់ជាតិរបស់កូន មាក់បានសរសេរ “មាក់នឹងមានសុភមង្គលរង់ចាំកូនត្រលប់មកវិញ”។ គ្រប់ពេលដែលអាច កូនសុទ្ធតែមើលទៅអក្សរលើទង់ជាតិដើម្បី បន្ថែមនូវភាពក្លាហាន។ សង្រ្គាមកាន់តែតានតឹង កូនមិនអាចធានា ថានឹងត្រលប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាព។ ទិដ្ឋភាពក្មេងតូចក្រីក្រ ជាមួយនិងមនុស្សដែលកំពុងតែច្រៀងនៅក្បែរសមុទ្របានបកទង់ជាតិដើម្បីលាកូនវាដកជាប់បេះដូងរបស់កូន។ កូនបានដាក់ជំនឿដ៍ រឹងមាំលើព្រះទ័យមេត្តាករុណារបស់អធិរាជ និងបា៉មាក់របស់ពួកកូន។ មាក់កាន់តែខ្យោយទៅ បងប្រុស និងបងស្រីសូមមើលថែទាំគាត់ជំនួសទាំងចំណែករបស់ប្អូនផង។

សូមអភ័យទោសចំពោះភាពអកាតញ្ញូរបស់កូន កូនតែងតែបួងសួងអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាសុខភាពល្អ និងសុវត្ថិភាព។ កូនបានផ្ញើ album បីមានរូបភាពអោយបងប្រុស និងបងស្រី សូមកុំព្រួយបារម្មណ៍ពីកូន។ ពេលដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាទទួលបាន ដំណឹងកូនបានស្លាប់ សូមរីករាយជំនួសកូនដោយសារតែកូនបាន សម្រេចនូវបេសកកម្មរបស់ខ្លួន។

ព័ត៌មានបន្ថែម cavemancircus.com

Sachiko