វប្បធម៌នៃការដាក់ចង្កឹះផ្តេករបស់ប្រជាជនជប៉ុន
វប្បធម៌នៃការដាក់ចង្កឹះផ្តេករបស់ប្រជាជនជប៉ុន។
ប្រហែលជាអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងហើយថា បណ្តាប្រទេសអាសុីមួយចំនួនមានវប្បធម៌ប្រើចង្កឹះពេលបរិភោគអាហារ ហើយប្រសិនបើអ្នកមានឳកាសជួប ឬមានមិត្តភ័ក្តិជាជនជាតិជប៉ុន តើអ្នកធ្លាប់កត់សម្គាល់ទេថា នៅពេលដែលដាក់ចង្កឹះចុះ ប្រជាជនជប៉ុនតែងតែដាក់ចង្កឹះផ្តេកដែរទេ?
ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់ឃើញ តើអ្នកទាំងអស់គ្នាធ្លាប់ឆ្ងល់អំពីរបៀបដាក់ចង្កឹះផ្តេកបែបនេះដែរទេ?
តាមពិតទៅ ចំណុចនេះដោយសារតែប្រជាជនជប៉ុនមានទស្សនៈជឿថា ចង្កឹះជាកន្លែងដែលសំខាន់សម្រាប់ជួបនឹងអាទិទេព ដូចជាប្រាសាទដែរ។
នៅប្រទេសជប៉ុន ចង្កឹះត្រូវបានដាក់ផ្ដេកនៅចំកណ្តាលរវាងមនុស្ស និងម្ហូបអាហារ។ ចំណុចនេះមានអត្តន័យដូចគ្នានឹងខ្លោងទ្វារប្រាសាទ (ក្នុងភាសាជប៉ុនហៅថាខ្លោងទ្វារ torii) ដែលជាច្រកចេញចូលនៅតាមប្រាសាទ។ នៅប្រាសាទខ្លោងទ្វារ torii គឺជាព្រំដែនរវាងពិភពលោកដែលមនុស្សរស់នៅ និងឋានរបស់អាទិទេព។
ដូច្នេះហើយ អ្នកដែលដើរឆ្លងកាត់ខ្លោងទ្វារ torii ត្រូវរក្សាឲ្យព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់ខ្លួនបរិសុទ្ធ។
ស្រដៀងនឹងចង្កឹះដែរ។
នៅជប៉ុនបើសិនជាសំណួរសួរថា “តើនរណាជាអ្នកផ្តល់អាហារដល់យើងទាំងអស់គ្នា?” ចម្លើយមិនមែនជាអ្នកដែលធ្វើម្ហូបអាហារឲ្យយើងបរិភោគនោះទេ ហើយក៏មិនមែនឪពុកម្តាយដែលខិតខំប្រឹងប្រែងរកប្រាក់ចិញ្ចឹមយើងនោះដែរ។ ប៉ុន្តែប្រជាជនជប៉ុនជឿថា ម្ហូបអាហារគឺជាអំណោយដ៏មានតម្លៃដែលអាទិទេពបានប្រទាន។
ដោយសារមូលហេតុនេះ ចង្កឹះត្រូវបានដាក់ចុះប្រៀបបីដូចជាព្រំដែនរវាងពិភពរបស់មនុស្ស ហើយតុអាហារជាកន្លែងដែលអាទិទេពគង់នៅ។
ដូច្នេះហើយ ដាច់ខាតមិនអាចដាក់ចង្កឹះបញ្ឈរព្រោះតែគិតថា ដាក់ចង្កឹះផ្តេកបង្កការរំខានច្រើនជាងឡើយ។
សព្វថ្ងៃប្រជាជនជប៉ុនភាគច្រើនដាក់ចង្កឹះផ្តេកដោយមិនយល់ពីអត្ថន័យរបស់វានោះទេ។
ខ្ញុំក៏សូមចែករំលែកបន្ថែមផងដែរថា នៅភោជនីយដ្ឋានជប៉ុនលំដាប់ខ្ពស់ គេនឹងយកចិត្តទុកដាក់សង្កេតមើលថា ភ្ញៀវដែលមកទទួលទានអាហារនៅភោជនីយដ្ឋាន នរណាខ្លះប្រើដៃឆ្វេង ប្រសិនបើដឹងថា មានអ្នកប្រើដៃឆ្វេង ពួកគេនឹងប្តូរទិសដៅចង្កឹះមុន។
ខ្ញុំផ្ទាល់ទម្លាប់ប្រើដៃឆ្វេង ហើយប្រហែលជាពួកគេមើលដឹងពីចំណុចនេះតាមរយៈសកម្មភាពធម្មតារបស់ខ្ញុំ បន្ទាប់ពីខ្ញុំដើរចូលហាងមិនយូរប៉ុន្មាន។ ពិតជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ ព្រោះមិនត្រឹមតែរៀបចំចង្កឹះវិញប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគេថែមទាំងបានផ្លាស់ប្តូរការរៀបចំតុទាំងមូល ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាស្របតាមអ្នកមានទម្លាប់ប្រើដៃឆ្វេង។
ម្យ៉ាងវិញទៀត មានវប្បធម៌មួយដែលប្រជាជនជប៉ុនមិនអាចរំលងបាននៅពេលដែលចាប់ផ្តើមបរិភោគអាហារ ប្រជាជនជប៉ុនតែងតែនិយាយថា “Itadakimasu” ប្រយោគនេះមានន័យថា “ខ្ញុំសុំទទួលយកជីវិតនេះ” ។
គ្រប់យ៉ាងចិញ្ចឹមមនុស្សលោក យើងទទួលបានជីវិតរបស់សត្វ និងរុក្ខជាតិគ្រប់ប្រភេទដើម្បីចិញ្ចឹមរាងកាយ និងរស់រានមានជីវិត ដូច្នេះយើងគួរតែដឹងគុណចំពោះចំណុចនេះ ហើយបរិភោគអាហារឲ្យអស់ មិនបោះចោល ឬខ្ជះខ្ជាយនោះទេ។
ខ្ញុំយល់ថា ប្រសិនបើក្នុងអំឡុងពេលបរិភោគអាហារ ដៃមិនអាចឃ្លាតចេញពីទូរស័ព្ទ ហើយមិនផ្តោតអារម្មណ៍ចំពោះការបរិភោគអាហារ នេះជាសកម្មភាពដែលខ្វះការដឹងគុណ ហើយពិតជាមិនគួរនោះឡើយ។
ក្រៅពីនេះ ចង្កឹះដែលប្រើក្នុងពិធីបុណ្យរបស់ជប៉ុនត្រូវបានធ្វើដោយវិធីសាស្រ្តពិសេស។
តើអ្នកធ្លាប់កត់សម្គាល់ទេថាចង្កឹះជប៉ុនតែងតែស្រួចដែរទេ?
មូលហេតុដែលចង្កឹះមានរាងស្រួចបែបនេះ ព្រោះដើម្បីងាយស្រួលញែកសាច់ត្រីអាំងចេញពីឆ្អឹង ប៉ុន្តែក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យ គេបែរជាប្រើចង្កឹះដែលមានចុងស្រួចទាំងសងខាង។ ចំណុចនេះទាក់ទងនឹងជំនឿរបស់ប្រជាជនជប៉ុន។
ចុងស្រួចចង្កឹះម្ខាងដែលយើងដាក់ក្នុងមាត់គឺសម្រាប់មនុស្សលោក ចំណែកឯម្ខាងទៀតគឺសម្រាប់អាទិទេព។
ចំណុចនេះមានន័យថា នៅពេលដែលយើងបរិភោគអាហារ អាទិទេពក៏កំពុងសោយអាហារផងដែរ។
ប្រទេសជប៉ុនជាទឹកដីដែលមានប្រភពធនធានតិចតួច ហើយត្រូវទទួលរងរដូវរងាដែលត្រជាក់ខ្លាំង។ នៅទីនេះអាហារជាអ្វីដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង ប្រហែលនេះមូលហេតុដែលវប្បធម៌នេះត្រូវបានបង្កើតឡើង។
ចំនួនប្រជាជននៅលើពិភពលោកកំពុងកើនឡើង ហើយគេនិយាយថា នឹងមានស្ថានភាពខ្វះខាតស្បៀងអាហារនាពេលអនាគត។ ប្រហែលជាយើងនឹងឈានចូលសម័យកាលដែលគ្រប់គ្នាដឹងអំពីសារៈសំខាន់របស់ស្បៀងអាហារ ហើយដឹងគុណព្រោះតែមានអាហារបរិភោគ ស្រដៀងនឹងជប៉ុនកាលពីមុនដែរ។
ក្នុងគំនិតរបស់ប្រជាជនជប៉ុន ពួកគេតែងតែដឹងគុណគ្រប់យ៉ាងដែលធម្មជាតិបានផ្តល់ឲ្យ ហើយឲ្យតម្លៃគ្រប់យ៉ាងដែលខ្លួនមាន។
ខ្ញុំគិតថា គំនិតនេះគឺជាមូលដ្ឋានបង្កើតបានជាសន្តិភាព។ តើអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់យ៉ាងណាបន្ទាប់ពីបានអានអត្តបទនេះ?
Abe Kengo