ការបូជាសព – ទម្រង់នៃការបញ្ចុះសពដោយមិនចាំបាច់មានផ្នូរ
ការបូជាសព – ទម្រង់នៃការបញ្ចុះសពដោយមិនចាំបាច់មានផ្នូរ។
នៅតាមតំបន់ទីក្រុងប្រទេសជប៉ុន ដីធ្លីកាន់តែកម្រទៅៗ តម្លៃដីឡើងថ្លៃ និងមិនមានកន្លែងសម្រាប់ដាក់ផ្នូរ។
ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ទម្រង់នៃពិធីបុណ្យសពថ្មីចាប់ផ្តើមលេចឡើង ដោយយើងលែងមើលឃើញគ្រោងឆ្អឹងរបស់អ្នកដែលបានចែកឋាន។
តើអ្នកទាំងអស់គ្នាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? សូមចែករំលែកប្រាប់ JAPO តាមរយៈខ្លឹមសារអត្តបទខាងក្រោម។
ស្ថានភាពផ្នូរនៅជប៉ុន
ផ្នូរនៅជប៉ុនមានលក្ខណៈខុសគ្នាបន្តិចបើប្រៀបទៅនឹងផ្នូរនៅប្រទេសកម្ពុជា។
នៅប្រទេសជប៉ុន ផ្នូរមិនមែនសម្រាប់បុគ្គលនោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ត្រកូល គ្រួសារ។
ចំពោះរឿងអាពាហ៍ពិពាហ៍ក៏ដូច្នេះដែរ រៀបការមិនមែនជារឿងរបស់បុគ្គលនោះទេ ប៉ុន្តែជារឿងដែលស្រ្តីម្នាក់ផ្លាស់ទៅរស់នៅខាងផ្ទះរបស់បុរស។
សម្រាប់ករណីមួយចំនួនផ្សេងទៀត បុរសជាប្តីនឹងទៅរស់នៅខាងប្រពន្ធ ប៉ុន្តែរឿងនេះកម្រនឹងកើតឡើងនៅជប៉ុនណាស់។
បន្ទាប់ពីរៀបការរួច ស្ត្រីជប៉ុននឹងផ្លាស់ទៅរស់នៅផ្ទះខាងប្តី ហើយប្តូរត្រកូលរបស់ខ្លួនទៅជាត្រកូលគ្រួសារខាងប្តី។ ហើយក្រោយពេលទទួលមរណៈភាព ស្ត្រីទាំងនោះត្រូវបានបញ្ចុះក្នុងផ្នូររបស់គ្រួសារខាងប្តី។
ទោះជាយ៉ាងណា ដោយសារការអភិវឌ្ឍន៍នគរូបនីយកម្ម ចំនួនប្រជាជនចាកចេញពីស្រុកកំណើតទៅរស់នៅតំបន់ទីប្រជុំជនកាន់តែច្រើនឡើង។ លទ្ធផលសមាជិកគ្រួសារជាមូលដ្ឋានមានតែប្តី ប្រពន្ធ និងកូនប៉ុណ្ណោះ។ ហើយរឿងទៅសួរសុខទុក្ខគ្រួសារខាងប្តីត្រឹមម្តងក្នុងមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
មិនរស់នៅជាមួយគ្នា ហើយក៏មិនជួបគ្នាញឹកញាប់នោះដែរ ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ពិតជាពិបាកនឹងបង្កើតទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរវាងឪពុកម្តាយក្មេក និងកូនប្រសាស្រីខ្លាំងណាស់។
ដូច្នេះហើយ ចំណុចនេះក៏មិនមែនជារឿងដែលពិបាកយល់នោះដែរ នៅពេលដែលស្រ្តីកាន់តែច្រើននិយាយថា ពួកគេមិនចង់បញ្ចុះសពក្នុងផ្នូរឪពុកម្តាយក្មេកក្រោយពេលទទួលមរណៈភាពឡើយ។ ដូច្នេះទើបពួកគេជ្រើសយកការធ្វើផ្នូរថ្មីនៅជិតកន្លែងដែលខ្លួនរស់នៅ។
យ៉ាងណាមិញ ដីធ្លីនៅតំបន់ទីក្រុងមានភាពខ្វះខាត ហើយតម្លៃក៏កាន់តែខ្ពស់ផងដែរ។ នៅទីក្រុងតូក្យូ តម្លៃជាមធ្យមត្រូវបានគេវាយតម្លៃថាប្រហែល ៣ ទៅ ៨ លានយ៉េន។
ការរៀបចំពិធីបុណ្យសពក៏ចំណាយច្រើនណាស់ដែរ ដូច្នេះការចំណាយសរុបអាចនឹងឡើងដល់ ៥ ទៅ ១០ លានយ៉េន ហើយចំណុចនេះបានក្លាយជាបញ្ហាសម្រាប់អ្នកដែលបានចែកឋាននៅតំបន់ទីក្រុងក្នុងប្រទេសជប៉ុនផងដែរ។
បច្ចេកវិទ្យាបូជាសពថ្មីដោយមិនបន្សល់ទុកអដ្ឋិធាតុ
ប្រសិនបើមិនមានផ្នូរទេនោះ អដ្ឋិធាតុនឹងត្រូវបានយកទៅផ្ទះសម្រាប់រក្សាទុក។
ការដែលរោយអដ្ឋិធាតុក្រោមសមុទ្រ ឬនៅលើភ្នំត្រូវមានការអនុញ្ញាត ហើយបើទោះបីជាមានការអនុញ្ញាត ក៏ត្រឹមតែអាចរោយមួយផ្នែកតូចប៉ុណ្ណោះ ភាគច្រើននៅតែត្រូវរក្សាទុកអដ្ឋិធាតុ។
ប្រសិនបើរោយដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ចំណុចនេះអាចត្រូវបានចាត់ទុកជាសកម្មភាពបោះចោលសាកសព ដែលជាទង្វើខុសច្បាប់។
ការរក្សាទុកអដ្ឋិធាតុរបស់មនុស្សជាទីស្រលាញ់ក្នុងផ្ទះគឺជារឿងធម្មតាណាស់ ប៉ុន្តែជាក់ស្តែងមិនមែនប្តីប្រពន្ធទាំងអស់សុទ្ធតែមានទំនាក់ទំនងល្អនោះទេ។
ដូច្នេះហើយ ការដែលមិនចង់រក្សាទុកអដ្ឋិធាតុរបស់ភាគីក្នុងផ្ទះ ក៏ជារឿងធម្មតាដែរ សម្រាប់ករណីមួយចំនួន។
ក្នុងបរិបទនោះ បច្ចេកវិទ្យាថ្មីមួយត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ដែលនោះជាបច្ចេកទេសបូជាសពដោយមិនបន្សល់ទុកអដ្ឋិធាតុ។
សាកសពត្រូវបានដុតនៅសីតុណ្ហភាពខ្ពស់រហូតដល់ក្លាយទៅជាផេះទាំងស្រុង ដោយមិនបន្សល់ទុកអដ្ឋិធាតុសម្រាប់យកទៅផ្ទះឡើយ។
ផ្នូររបស់ឪពុកម្តាយនឹងត្រូវបានថែរក្សាដោយកូនៗរបស់ពួកគេ ហើយបន្តទៅដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ដោយនេះជាការកំណត់ទាក់ទងនឹងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីផ្នូរនៅប្រទេសជប៉ុន។
ថ្វីត្បិតតែ មានមតិមួយចំនួននិយាយថា រឿងនេះបង្កការលំបាកជាច្រើន ហើយបានក្លាយជាបន្ទុកសម្រាប់កូនចៅ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទំនៀមទម្លាប់នេះបាត់បង់ទាំងស្រុង ក៏ធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាសោកស្តាយផងដែរ។
បច្ចុប្បន្នចំនួនប្រជាជនកម្ពុជាកាន់តែច្រើនឡើង ហើយដំណើរការនគរូបនីយកម្មក៏កំពុងប្រព្រឹត្តទៅតាមសមាមាត្រផងដែរ។
អាស្រ័យលើសាសនា និងវប្បធម៌របស់ប្រទេសនីមួយៗ សម័យកាលខុសគ្នា ទម្រង់នៃការពិធីបុណ្យក៏មានភាពខុសគ្នាផងដែរ ការរក្សាទុកអដ្ឋិធាតុរបស់អ្នកដែលបានចែកឋានមានដូចជាការបញ្ចុះសព ការបូជាសព ការបណ្តែតតាមសមុទ្រ និងនៅលើភ្នំជាដើម។
កំណើត និងការស្លាប់គឺជារឿងដែលជៀសមិនផុតទេក្នុងជីវិត ប្រសិនបើអាចជ្រើសរើសវិធីបញ្ចុះសពសម្រាប់ខ្លួនពេលទទួលមរណៈភាព តើអ្នកទាំងអស់គ្នាចង់ជ្រើសយកទម្រង់មួយណា?
Abe Kengo