ស្វែងយល់អំពីពិធី Seppuku ក្នុងសម័យសាមូរ៉ៃ
ស្វែងយល់អំពីពិធី Seppuku ក្នុងសម័យសាមូរ៉ៃ។
Seppuku ក្នុងភាសាជប៉ុនត្រូវបានគេហៅថា “Harakiri” ដែលជាទូទៅត្រូវបានចាត់ទុកដូចជាការដាក់ទោសប្រហារជីវិតដ៏ឃោរឃៅ។ យ៉ាងណាមិញ តើអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងទេថា សម្រាប់សាមូរ៉ៃពិធី Seppuku មិនមែនជាអំពើឃោរឃៅនោះទេ ប៉ុន្តែជាការស្លាប់ដ៏កិត្តិយសដែរទេ?
លើកនេះ យើងខ្ញុំនឹងណែនាំពីអត្តន័យ និងពិធី Seppuku ដ៏ឃោឃៅដល់អ្នកទាំងអស់គ្នា។
មិនដឹងថា បន្ទាប់ពីយល់ច្បាស់អំពី Seppuku តើអ្នកទាំងអស់គ្នាគិតយ៉ាងណា? ប្រសិនបើជាអ្នក តើអ្នកអាចអនុវត្តពិធីនេះដែរទេ?
ដោយផ្ទាល់ខ្ញុំមិនអាចធ្វើបាននោះទេ។
តើ Seppuku ជាអ្វី?
Seppuku (វះពោះធ្វើអត្តឃាត) គឺជាការស្លាប់ដ៏កិត្តិយសដែលសម្រាប់តែវណ្ណៈសាមូរ៉ៃប៉ុណ្ណោះ។
ប្រជាជនជប៉ុនច្រើនតែមិនបង្ហាញពីអារម្មណ៍ និងគំនិតពិតរបស់ពួកគេនោះទេ។
“សេចក្តីពិតស្ថិតនៅក្នុងពោះ”
គេជឿថា ការពិតស្ថិតនៅក្នុងពោះ ដូច្នេះដោយបង្ហាញឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាមើលឃើញតាមរយៈសកម្មភាពវះពោះ ពួកគេបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ និងបរិសុទ្ធមុនពេលស្លាប់ ដែលនោះគឺជាពិធី Seppuku ។
ទោះជាយ៉ាងណា មានករណីខ្លះអ្នកដែលជាប់ទោសមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យអនុវត្តពិធី Seppuku ឡើយ។
ឧទាហរណ៍បុគ្គលដ៏ល្បីម្នាក់មានឈ្មោះថា Kondo Isami ជាបុគ្គលដែលមកពីគ្រួសារកសិករ បន្ទាប់ពីបានក្លាយជាសាមូរ៉ៃ ហើយបង្កើតអង្គភាពដែលមានឈ្មោះថា Shinsengumi បានប្រយុទ្ធយ៉ាងស្វិតស្វាញដើម្បីរដ្ឋាភិបាល។
នៅពេលដែលយុគសម័យសាមូរ៉ៃបានបញ្ចប់ ហើយរដ្ឋាភិបាលត្រូវផ្តួលរលំ Shinsengumi នៅតែបន្តប្រយុទ្ធដើម្បីរដ្ឋាភិបាលរហូតដល់នាទីចុងក្រោយ។
មេដឹកនាំរបស់ពួកគេគឺ Kondo Isami ត្រូវចាប់ខ្លួន។ ទោះជាយ៉ាងណា លោកមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យអនុវត្តពិធី Seppuku ឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវកាត់ទោសប្រហារជីវិត (កាត់ក្បាល) ។
លោកត្រូវទ្រាំនឹងភាពអាម៉ាស់ដោយមិនអាចស្លាប់ដូចជាសាមូរ៉ៃមួយរូប។
ចំណុចនេះបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃការស្លាប់របស់សាមូរ៉ៃ។
ពិធី Seppuku
ជាដំបូង អ្នកដែលអនុវត្តពិធី Seppuku នឹងពាក់ឈុត kimono ពណ៌ស ដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពស្អាតស្អំរបស់ខ្លួន។
ដោយសារតែមូលហេតុនេះហើយ បានជានៅជប៉ុន kimono ពណ៌សត្រូវបានគេហៅថា shinishozoku (សម្លៀកបំពាក់កាន់ទុក្ខ ឬសម្លៀកបំពាក់មរណៈភាព) ។
សាមូរ៉ៃនឹងទៅកាន់ទីលានដែលបានរៀបចំស្រាប់ លុតជង្គង់ ហើយដោះ kimono នៅខាងមុខដើមទ្រូង និងពោះ។
បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងវះពោះរបស់ខ្លួនដោយកាំបិតតូចដែលត្រូវបានរៀបចំស្រាប់។
ដំបូងពួកគេនឹងវះពោះតាមទម្រង់ទទឹង បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងវះត្រង់ពាក់កណ្តាលដើមទ្រូងចុះដល់ផ្ចិត វះតាមទម្រង់រូបឈើឆ្កាង។
ជាក់ស្តែង ធ្លាប់មានសាមូរ៉ៃជាច្រើនបានអះអាងពីភាពស្អាតស្អំរបស់ខ្លួន តាមរយៈការវះពោះយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់សរីរាង្គខាងក្នុងរបស់ពួកគេធ្លាយចេញមកក្រៅ។
ហើយជាការពិតណាស់ ពួកគេនឹងស្លាប់ក្នុងភាពឈឺចាប់ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាសាមូរ៉ៃមួយរូប ពួកគេនឹងអនុវត្តពិធីនេះដោយមិនស្រែក ឬរត់គេចឡើយ។
ដោយផ្ទាល់ខ្ញុំប្រាកដជាមិនអាចធ្វើបានដូចពួកគេនោះទេ។
ពិធីនេះបណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ហើយបុគ្គលដែលអនុវត្តពិធី Seppuku ត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង និងអូសបន្លាយអស់រយៈពេលជាយូរមុនពេលស្លាប់ ដូច្នេះហើយ ក្រោយមក នីតិវិធីមួយផ្សេងទៀតត្រូវបានបន្ថែម ដោយក្លាយជាផ្នែកមួយក្នុងពិធីនេះហៅថា Kaishaku ។
ជាក់ស្តែង មានអ្នកឈរនៅពីក្រោយសាមូរ៉ៃដែលកំពុងអនុវត្តពិធី Seppuku ជាមួយនឹងដាវជប៉ុនដ៏មុតស្រួចកាន់ក្នុងដៃ បុគ្គលនេះនឹងកាត់ក្បាលរបស់សាមូរ៉ៃភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីសាមូរ៉ៃរូបនោះវះពោះរបស់ខ្លួន។ ដើម្បីជួយឲ្យពួកគេស្លាប់បានលឿនជាងមុន និងកាត់បន្ថយការឈឺចាប់។
ពិធី Seppuku ចុងក្រោយនៅជប៉ុន
ជាការពិតណាស់ ពិធី Seppuku បានរលាយបាត់ប្រៀបបីដូចជាជប៉ុនធ្វើទំនើបកម្ម។
ទោះជាយ៉ាងណា មានបុរសម្នាក់បានអនុវត្តពិធី Seppuku ក្នុងឆ្នាំ ១៩៧០ ។
លោកមានឈ្មោះថា Mishima Yukio ជាអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកដែលមានគោលបំណងស្តារជប៉ុនឡើងវិញ។
ក្រោយសង្រ្គាម លោកសោកសៅយ៉ាងខ្លាំងព្រោះតែជប៉ុនកំពុងបាត់បង់ស្មារតីសាមូរ៉ៃ ហើយលោកបានសម្រុកចូលមូលដ្ឋានរបស់កងកម្លាំងស្វ័យការពារ។
លោកបានថ្លែងសុន្ទរកថានៅចំពោះមុខសមាជិកកងកម្លាំងស្វ័យការពារ ប៉ុន្តែគំនិតរបស់លោកមិនត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនោះឡើយ។
ដូច្នេះហើយ សកម្មភាបចុងក្រោយរបស់លោកគឺអនុវត្តពិធី Seppuku ដែលជានិមិត្តរូបនៃសាមូរ៉ៃ។
ដើម្បីបញ្ចប់ពិធី Seppuku សមមិត្តរបស់លោកជាអ្នកដែលបានធ្វើ Kaishaku ពោលគឺសកម្មភាពកាត់ក្បាល។ សមមិត្តទាំងនោះបាននៅជាមួយនឹងលោកក្នុងអំឡុងពេលនោះ។
សកម្មភាពកាត់ក្បាលមេដឹកនាំមួយរូបដែលមានគោលបំណងដូចយើងមានន័យថា គោលបំណងរបស់ពួកគេបានបរាជ័យ ហើយពួកគេកំពុងនិយាយពាក្យលាជារៀងរហូតចំពោះសមមិត្តដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្លួន។
អ្នកទាំងអស់គ្នាសាកស្រមៃមើលពីអារម្មណ៍របស់បុរសដែលអនុវត្ត Kaishaku មើលទៅ ពួកគេត្រូវកាត់ក្បាលមេដឹកនាំរបស់ខ្លួនដោយផ្ទាល់ដៃទាំងដែលទឹកភ្នែកស្រក់យ៉ាងជូរចត់។
លោក Mishima Yukio បានប្រថុយជីវិតរបស់ខ្លួនដើម្បីដាស់តឿនប្រជាជនជប៉ុន ប៉ុន្តែជាអកុសល គោលបំណងរបស់លោកមិនត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងណា សេចក្តីស្លាប់របស់លោកក៏ផ្តើមចេញពីភាពក្លាហានរបស់បុរសម្នាក់ដែលមានទឹកចិត្តស្រលាញ់ជាតិផងដែរ។ ដូច្នេះប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់និយាយថា នេះជាទង្វើដែលឆ្កួតលីលា ខ្ញុំគិតថា នេះជារបៀបនិយាយដែលសាហាវពេកហើយ។
តើអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់យ៉ាងណាចំពោះតួអង្គ និងខ្លឹមសាររឿងរ៉ាវដែលខ្ញុំទើបតែចែករំលែក?
Abe Kengo