វិបត្តិស្បៀងអាហារនៅជប៉ុន៖ សម័យកាលដែលមនុស្សបាត់បង់ភាពម្ចាស់ការ
បាតុភូតផែនដីកំពុងឡើងកម្តៅបានគំរាមកំហែងដល់សន្តិសុខស្បៀងអាហារពិភពលោក ខណៈដែលតំបន់ជាច្រើនមិនអាចដាំដំណាំមួយចំនួន។
ទោះជាយ៉ាងណា បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅជប៉ុនក្នុងឆ្នាំ ១៧៨២ ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នអាចនឹងអាក្រក់ជាង។
នៅពេលនោះវិបត្តិស្បៀងអាហារបានបង្ខំឲ្យមនុស្សធ្លាក់ក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម ដែលធ្វើឲ្យពួកគេបាត់បង់ភាពម្ចាស់ការ។ ដូច្នេះហើយ តើមានរឿងអ្វីបានកើតឡើងក្នុងសោកនាដកម្មនោះ? តើយើងអាចដកយកមេរៀនអ្វីខ្លះសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត នៅពេលដែលយើងប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិស្បៀងអាហារស្រដៀងគ្នានេះ?
គ្រោះទុរ្ភិក្សនៅសម័យ Tenmei
ចាប់ពីឆ្នាំ ១៧៨២ ដល់ឆ្នាំ ១៧៨៣ តំបន់ភាគឦសានប្រទេសជប៉ុន រួមទាំងតំបន់ Kanto ត្រូវប្រឈមនឹងស្ថានភាពត្រជាក់ខ្លាំង។
រដូវរងានៅឆ្នាំនោះ អាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំងខុសធម្មតាបានគ្របដណ្តប់តំបន់ទាំងមូល។ នៅពេលដែលរដូវផ្ការីកមកដល់ សីតុណ្ហភាពនៅតែមិនកក់ក្តៅ ចំណែកឯរដូវក្តៅបែរជាមានភ្លៀងធ្លាក់មិនឈប់។
រហូតដល់ថ្នាក់ ពេញមួយឆ្នាំមានពន្លឺថ្ងៃត្រឹមតែ ១០ ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិមិនអាចលូតលាស់បាន។
មានកំណត់ត្រាមួយចំនួនបង្ហាញថាក្នុងខែសីហា នៅជប៉ុនរដូវក្តៅបែរជាមានព្រិលធ្លាក់។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ករណីបន្ទុះភ្នំភ្លើងធំៗបានកើតឡើងនៅ Aomori និង Nagano ផេះគ្របដណ្តប់ពេញលើវាលស្រែ ដែលធ្វើឲ្យស្ថានភាពកង្វះស្បៀងអាហារកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង ជំងឺរាតត្បាតដ៏ធំមួយបានផ្ទុះឡើង ដោយបានឆក់យកជីវិតមនុស្សជាង ៩០០.០០០ នាក់នៅទូទាំងប្រទេសជប៉ុន។
ស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរជាពិសេសនៅ Aomori ដែលចំនួនប្រជាជនបានធ្លាក់ចុះពាក់កណ្តាល។
សូម្បីតែទីក្រុង Edo ដែលជារាជធានីជប៉ុនសព្វថ្ងៃក៏ធ្លាក់ក្រោមស្ថានភាពវឹកវរប្រៀបដូចជាឋាននរកផងដែរ។
ខ្ញុំសុំសាច់ “លោកតា” របស់អ្នកបន្តិច
ស្ត្រីម្នាក់បានទៅកាន់ផ្ទះសំណាក់ហើយនិយាយថា៖ “ខ្ញុំឮថាមានលោកតាចំណាស់ម្នាក់បានស្លាប់នៅទីនេះ។
តើខ្ញុំអាចសុំសាកសពរបស់គាត់មួយផ្នែកបានទេ? ត្រឹមតែមួយផ្នែកតូចប៉ុណ្ណោះ។
ជីតារបស់ខ្ញុំក៏ជិតទទួលមរណភាពដែរ ខ្ញុំនឹងយកមកសងវិញត្រឹមរយៈពេលពីរបីថ្ងៃទៀត។”
ថ្វីត្បិតតែ ពាក្យសម្ដីស្តាប់ទៅគួរសម ថែមទាំងសន្យាថានឹងសងវិញ ប៉ុន្តែសំណើរបស់ស្រ្តីម្នាក់នោះពិតជាគួរឲ្យខ្លាចណាស់ សុំសាច់របស់អ្នកស្លាប់មួយផ្នែក។
ទាំងនេះជាសក្ខីភាពបង្ហាញពីភាពអស់សង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងរបស់ប្រជាជន នៅពេលដែលប្រឈមនឹងគ្រោះទុរ្ភិក្សធ្ងន់ធ្ងរ ដែលសូម្បីតែរដ្ឋាភិបាលក៏មិនអាចធ្វើអ្វីបាន។
យើងមិនដឹងថា ស្រ្តីរូបនោះសុំបានសាច់របស់អ្នកស្លាប់ដែរអត់ទេ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់ ក្នុងស្ថានភាពនោះ នាងនៅតែអាចរក្សាស្មារតី។
សកម្មភាពព្រៃផ្សៃដូចជាវាយប្រហារ សម្លាប់មនុស្ស ហើយសុីសាច់មនុស្សប្រហែលបានក្លាយជារឿងធម្មតា។
អំឡុងពេលនោះជាសម័យកាលដែលភាពខ្មៅងងឹតគ្របដណ្តប់ប្រទេស នៅពេលដែលមនុស្សបាត់បង់ភាពម្ចាស់ការរបស់ខ្លួន។
គេនិយាយថា នៅជប៉ុនភ្នំ Fuji នឹងផ្ទុះនាពេលខាងមុខ។
ប្រសិនបើរឿងនោះកើតឡើង ស្រទាប់ផេះក្រាស់ដែលគ្របដណ្តប់លើវាលស្រែអាចនឹងធ្វើឲ្យដំណាំមិនបានផល ហើយការដឹកជញ្ជូនត្រូវផ្អាក ដែលបណ្តាលឲ្យកើតមានស្ថានភាពខ្វះខាតស្បៀងអាហារធ្ងន់ធ្ងរ។
ទោះបីជាមិនអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងគ្រោះមហន្តរាយកាលពីសម័យមុន ប៉ុន្តែស្ថានភាពនេះពិតជាគួរឲ្យខ្លាចណាស់។
មិនថាវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យារីកចម្រើនដល់កម្រិតណា មនុស្សនៅតែមិនអាចគ្រប់គ្រងអាកាសធាតុបានឡើយ។
ខណៈដែលចំនួនប្រជាជនលើពិភពលោកកំពុងកើនឡើង ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុមានភាពស្មុគស្មាញ ហើយការព្យាករណ៍ដែលនិយាយពីយុគសម័យទឹកកកថ្មីកំពុងលេចឡើង យើងគ្រាន់តែអាចសង្ឃឹមថា ប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ឈឺចាប់នៃអតីតកាលនឹងមិនកើតឡើងម្តងទៀតនោះទេ។
Abe Kengo