ហេតុអ្វីបានជាបញ្ហាបៀតបៀនច្រើនតែកើតនៅជប៉ុន?

ថ្ងៃចន្ទ 09/09/2024 | 17:11 ល្ងាច

នៅម៉ោងដែលមមាញឹកដោយសារតែមនុស្សច្រើន រថភ្លើង ឬឡានក្រុងបានក្លាយទៅជាសុបិន្តអាក្រក់សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ជាពិសេសស្ត្រី ព្រោះថាអាចនឹងជួបបញ្ហាបៀតបៀនគ្រប់ពេល។

គ្រាន់តែស្រមៃគិតដល់អារម្មណ៍ត្រូវគេប៉ះពាល់ដោយមិននឹកស្មានដល់ ឬបំពាននៅកន្លែងចង្អៀតក៏អាចនឹងធ្វើឱ្យគ្រប់គ្នាមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ហើយខឹងយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ។

ជប៉ុនជាប្រទេសដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថា មានសុជីវធម៌បែរជាមានបញ្ហាទាំងនេះ។

សំណួរសួរថា៖ ហេតុអ្វីបានជាអត្រាបៀតបៀននៅលើយានជំនិះសាធារណៈក្នុងប្រទេសជប៉ុនខ្ពស់ដូច្នេះ?

តើមូលហេតុមកពីជនខិលខូចមានចំនួនច្រើនជាងប្រទេសផ្សេងទៀត ឬនៅមានមូលហេតុអ្វីនៅពីក្រោយ?

ស្រ្តីជប៉ុនជាងពាក់កណ្តាលធ្លាប់ទទួលរងការបៀតបៀន

អាស្រ័យលើទិន្នន័យអត្រាអាចនឹងផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែតាមព័ត៌មានបានឱ្យដឹងថា ស្រ្តីជប៉ុនចំនួន ៤៥% ដល់ ៦០% ធ្លាប់ទទួលរងការបៀតបៀន។

ដោយសារករណីទាំងនេះកើតឡើងនៅលើរថភ្លើង និងឡានក្រុងមានមនុស្សច្រើនកកកុញ ដែលភាគច្រើននៅតំបន់ទីក្រុង ដូច្នេះជាក់ស្តែង ស្រ្តីមួយចំនួនធំធ្លាប់ទទួលរងការបៀតបៀន។

មិនត្រឹមតែត្រូវស្ទាបដើមទ្រូង ឬគូទប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានទង្វើខុសឆ្គងដូចជាចូលទៅជិតនៅពីក្រោយខ្នងដើម្បីហិតក្លិន ឬឆ្លៀតឱកាសរថភ្លើងគ្មានលំនឹងប្រើខ្នងដៃប៉ះគូទរបស់អ្នកដទៃ ការបៀតបៀនមានច្រើនប្រភេទណាស់។

ប្រសិនបើត្រូវជនប្លែកមុខប្រព្រឹត្តទង្វើទាំងនេះ អ្នកប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ថាខឹងខ្លាំង មែនទេ?

ហេតុអ្វីបានជានៅជប៉ុនមានព្រាននារីច្រើនដូច្នេះ?

មូលហេតុទី ១ គឺ៖ មនុស្សច្រើនកកកុញ

ជាទូទៅបញ្ហាបៀតបៀនកើតឡើងដោយសម្ងាត់ ដូច្នេះពិបាកនឹងកំណត់អត្តសញ្ញាណជនល្មើសណាស់។

ជនរងគ្រោះតែងតែត្រូវកំណត់គោលដៅនៅលើឡានក្រុង ឬរថភ្លើងដែលមានមនុស្សច្រើនកកកុញ។ ជាការពិតណាស់ គ្រប់គ្នាទៅធ្វើការ ឬទៅរៀនក្នុងពេលតែមួយបណ្តាលឱ្យកើតមានស្ថានភាពបែបនេះ។

ហេតុផលទី ២ គឺ៖ ប្រជាជនជប៉ុនតែងតែខ្មាស់អៀន

ការស៊ើបអង្កេតដោយនាយកដ្ឋានប៉ូលីស Tokyo បានបង្ហាញថា ស្រ្តីដែលទទួលរងការបៀតបៀនចំនួន ៨៩,១% មិនបានរាយការណ៍ ហើយនេះក៏ជាមូលហេតុធំមួយផងដែរ។

ព្រោះតែពិបាកកំណត់អត្តសញ្ញាណជនល្មើស ស្រ្តីច្រើនតែមិនប្តឹង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ភាគីជនល្មើសតែងតែជាមនុស្សប្រុសដែលកំសាក ត្រឹមតែអាចប្រព្រឹត្តិសកម្មភាពដោយលួចលាក់ប៉ុណ្ណោះ។

ជនដែលបៀតបៀនតែងតែនិយាយដោះសារថា ដោយសារមានសម្ពាធទើបប្រព្រឹត្តទង្វើទាំងនោះ ប៉ុន្តែការបំបាត់ភាពតានតឹងមកលើស្រ្តីដែលមិនស្គាល់គឺជាកំហុសធ្ងន់ធ្ងរ ហើយមិនអាចលើកលែងបាននោះទេ។

នៅបណ្តាប្រទេសមួយចំនួន មិនមែនករណីបៀតបៀននោះទេ ប៉ុន្តែជាករណីរំលោភកើតឡើងញឹកញាប់។

ចរិតលក្ខណៈរបស់បុរសជប៉ុនគឺមិនហ៊ានប្រព្រឹត្តទង្វើធ្ងន់ធ្ងរបែបនេះ ហើយចំណុចនេះអាចបណ្តាលឱ្យករណីបៀតបៀនកើនឡើង។

ធ្វើយ៉ាងណាអាចជៀសផុតពីករណីបៀតបៀនផ្លូវភេទ

ជីវិតប្រចាំថ្ងៃនៅតាមទីក្រុងប្រទេសជប៉ុនត្រូវធ្វើដំណើរតាមរយៈរថភ្លើង ជាពិសេសនៅពេលដែលមមាញឹក។

យ៉ាងណាមិញ មនុស្សច្រើនកកកុញក៏មានន័យថា ហានិភ័យប្រឈមនឹងការបៀបៀនខ្ពស់ផងដែរ។ មនុស្សជាច្រើនបានដាក់ចេញវិធានការការពារខ្លួនដូចជា៖

មិនជិះរថភ្លើងម្នាក់ឯង៖ ស្វែងរកមិត្តរួមដំណើរ ឬក្រុមមិត្តភក្តិ ដើម្បីបង្កើនសុវត្ថិភាព។

និយាយឱ្យច្បាស់ និងម៉ឺងម៉ាត់ថា “សូមកុំធ្វើបែបនេះ”៖ កុំស្ទាក់ស្ទើរនឹងនិយាយនៅពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា រងការគំរាមកំហែង។

ជៀសវាងកន្លែងដែលស្ងាត់គ្មានមនុស្ស៖ គួរតែឈរនៅកន្លែងដែលមានមនុស្សច្រើនឆ្លងកាត់ ហើយងាយស្រែកហៅរកជំនួយ។

គេតែងនិយាយថា នៅក្បែរទ្វារជាកន្លែងដែលគ្រោះថ្នាក់បំផុត។

មូលហេតុគឺថា ជនដែលបៀតបៀនចង់រត់គេចខ្លួនឱ្យបានលឿន។ ក្រៅពីនេះ ជនដែលបៀតបៀនមិនចង់ឱ្យគេប្រាប់ត្រង់ៗថា “សូមកុំធ្វើបែបនេះ” ទេ ដូច្នេះទើបស្រ្តីដែលមើលទៅរឹងមាំ មិនថាស្អាតយ៉ាងណា ក៏មិនសូវទទួលរងការបៀតបៀនដែរ។

ខ្ញុំយល់ពីការបារម្ភ និងអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តដែលស្រ្តីកំពុងឆ្លងកាត់ដោយសារបញ្ហាបៀតបៀនទាំងនេះ។

ក្នុងនាមជាបុរសជនជាតិជប៉ុន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខ្មាសអៀនជាខ្លាំង ហើយសូមទោសដោយស្មោះ។

ទោះជាយ៉ាងណា ត្រឹមតែម្តងគត់ ដោយសាររថភ្លើងមានមនុស្សច្រើនពេក ដៃរបស់ខ្ញុំរបូតចេញពីកន្លែងកាន់ ហើយខ្ញុំអង្គុយលើភ្លៅស្រ្តីម្នាក់ដែលអង្គុយនៅខាងមុខដោយអចេតនា…

ជាការពិតណាស់ ករណីនេះមិនមែនជាចេតនានោះទេ ហើយខ្ញុំបានសុំទោសជាច្រើនដង។

ខ្ញុំយល់ថា ការលើកកម្ពស់ការងារពីចម្ងាយអាចរួមចំណែកកាត់បន្ថយបន្ទុកនៃប្រព័ន្ធដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ ដូច្នេះហើយ អាចកាត់បន្ថយស្ថានភាពរុញច្រាន និងបញ្ហាបៀតបៀន។

ទោះជាយ៉ាងណា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះទាំងស្រុង យើងគួរតែចាត់វិធានការបន្ថែម រួមទាំងការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងចំពោះសមភាពយេនឌ័រ ពង្រឹងសន្តិសុខលើប្រព័ន្ធដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ ហើយដោះស្រាយទង្វើបៀតបៀនឱ្យបានតឹងរុឹង។

Abe Kengo