សុន្ទរកថា​របស់​ព្រះ​ចៅ​អធិរាជ​ជប៉ុន​នៅ​ពី​ថ្ងៃទី ១៥ ខែ​សីហា

កាលពីថ្ងៃទី ២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៤៥ ជប៉ុនបានចុះចាញ់ជាផ្លូវការ ដែលជាការបញ្ចប់សង្រ្គាមលោកលើកទី ២ ។

មុននោះនៅថ្ងៃទី ១៥ ខែសីហា ព្រះចៅអធិរាជបានប្រកាសតាមវិទ្យុចំពោះការបញ្ចប់សង្គ្រាម ហើយនៅជប៉ុនសព្វ​ថ្ងៃ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​ថ្ងៃ​រំលឹក​ដល់​ការ​បញ្ចប់​សង្គ្រាម។

ព្រះចៅអធិរាជបាននិយាយអំពីអ្វីដែលយើងជាប្រជាជនជប៉ុនត្រូវធ្វើបន្ទាប់ពីចាញ់សង្គ្រាម។ ខ្ញុំចង់និយាយឡើងវិញ នូវ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​តាម​ភាសា​នៅ​សម័យ​នេះ។

“ក្រោយពេលពិចារណាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះស្ថានភាពពិភពលោក និងស្ថានភាពជាក់ស្តែងរបស់ជប៉ុន ខ្ញុំសម្រេច​ចិត្ត​ចាត់​វិធាន​ការ​រឹង​មាំ​ដើម្បីដោះ​ស្រាយ​ស្ថាន​ភាព​បច្ចុប្បន្ន។ ខ្ញុំ​សូម​ប្រកាស​រឿង​នេះ​ដល់​អ្នកទាំងអស់គ្នា ប្រជាជន​ជប៉ុន​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ និង​ចិត្ត​ល្អ​របស់​ខ្ញុំ។

ខ្ញុំបានជូនដំណឹងដល់រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនចំពោះការយល់ព្រមប្រកាស Potsdam ដែលជាសេចក្តីប្រកាសរួមចេញដោយ​ប្រទេស​ទាំង​បួន​គឺ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក អង់គ្លេស ចិន និង​សហភាព​សូវៀត។

ជាដំបូងគឺ ការធានាដល់សុខសន្តិភាព និងសុខុមាលភាពសម្រាប់ប្រជាជនជប៉ុន ក៏ដូចជាការចែករំលែកភាពរីក​រាយ​រុង​រឿង​ជា​មួយ​នឹង​បណ្តា​ប្រទេស​ផ្សេង​ទៀត ជា​​ការ​​បង្រៀន​​ដ៏​​សំខាន់​​ដែល​អធិរាជ​គ្រប់​ជំនាន់​តែង​តែ​គោរព។ នេះ​ក៏​ជា​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​តែង​តែ​ចង​ចាំ​ក្នុង​ចិត្ត​ជា​និច្ច។

យើងប្រកាសសង្គ្រាមជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក និងអង់គ្លេសក៏ព្រោះតែគោលបំណង​ឯករាជ្យភាព​របស់​ជប៉ុន និងស្ថិរភាព​នៃ​បណ្តា​ប្រទេស​អាស៊ី​បូព៌ា ហើយ​ជប៉ុន​មិន​ដែល​មាន​បំណង​រំលោភ​លើ​អធិបតេយ្យភាព​របស់​ប្រទេស​ដទៃ និង​​បំពាន​​លើ​​ទឹក​​ដី​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ។

យ៉ាងណាមិញ សង្គ្រាមបានអូសបន្លាយរយៈពេល ៤ ឆ្នាំ ទោះបីជាកងទ័ព កងទ័ពជើងទឹក និងទាហានរបស់យើងបាន​ប្រយុទ្ធយ៉ាងក្លាហាន មន្រ្តី​ទាំង​អស់​របស់​យើង​បាន​ខិត​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​អស់​ពី​សមត្ថភាព ហើយ​ប្រជាជន​របស់យើង​ចំនួន ១០០ លាន​នាក់​បាន​លះ​បង់​អស់​​ពី​​កម្លាំង ស្ថាន​ភាព​សង្រ្គាម​នៅតែមិនផ្លាស់ប្តូរ ហើយស្ថានភាពពិភព​​លោក​ក៏​​មិន​​មាន​​ប្រយោជន៍​​សម្រាប់​ប្រទេស​យើង​ដែរ។

អាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត សត្រូវបានប្រើគ្រាប់បែកបំផ្លិចបំផ្លាញប្រភេទថ្មី (គ្រាប់បែកបរមាណូ) ដើម្បីសម្លាប់ និងបង្ក​របួស​ដល់​ប្រជាជន​ស្លូត​ត្រង់ ហើយកម្រិតនៃការខូចខាតដែលបណ្តាលមកពីប្រភេទអាវុធនេះមិនអាចវាស់វែងបាន​ឡើយ។

ការបន្តសង្រ្គាមមិនត្រឹមតែបណ្តាលឲ្យជាតិរបស់យើង​វិនាសប៉ុណ្ណោះទេ ថែម​ទាំង​អាច​បំផ្លាញ​អរិយធម៌​មនុស្សផង​ដែរ។

ប្រសិនបើរឿងនោះកើតឡើង ធ្វើយ៉ាងណាខ្ញុំអាចការពារប្រជាជនបាន ជាបុគ្គលដែលអាចហៅថាកូនបង្កើតរបស់ខ្ញុំ ហើយ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ខ្ញុំ​អាច​សុំ​ទោស​ព្រលឹង​វិញ្ញាណ​អធិរាជ​ជំនាន់​មុនៗ​បាន?

នេះជាមូលហេតុ​ដែលខ្ញុំបញ្ចុះបញ្ចូល​រដ្ឋាភិបាល​ជប៉ុន​ឱ្យ​ទទួល​យក​សេចក្តី​ប្រកាស​រួម។

ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​សោកស្ដាយ​ចំពោះ​សម្ព័ន្ធមិត្ត​របស់​យើង ជាអ្នកដែលតែងតែ​សហការ​ជាមួយនឹងជប៉ុនក្នុង​ការ​រំដោះ​​ប្រទេស​​អាស៊ី​​បូព៌ា។

នៅពេលគិតដល់អ្នកដែលបានស្លាប់នៅលើសមរភូមិ អ្នកដែលបានបាត់បង់ជីវិតព្រោះតែសង្គ្រាម និងក្រុមគ្រួសាររបស់​ពួក​គេ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ឈឺ​ចាប់។

ជាងនេះទៅទៀត ខ្ញុំពិតជាសោកស្តាយជាខ្លាំងចំពោះអាយុជីវិតរបស់អ្នករងរបួសព្រោះតែសង្គ្រាម រងផលប៉ះពាល់ដោយ​សារ​សង្គ្រាម បាត់​បង់​ការ​ងារ និង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ។

គិតត្រឡប់មកវិញ ការលំបាកដែលជប៉ុន​ត្រូវ​ប្រឈម​មុខ​នា​ពេលខាងមុខពិតជាធំខ្លាំងណាស់។

ខ្ញុំក៏យល់យ៉ាងច្បាស់ពីអារម្មណ៍ពិតរបស់ប្រជាជនជប៉ុន។

ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំនឹងស្របតាមការរៀបចំរបស់ពេលវេលា ទប់អារម្មណ៍មិនល្អ និងមិនអាចទ្រាំបានរបស់ខ្លួន ហើយ​ខំ​ប្រឹង​ពង្រីក​ពិភព​សន្តិភាព​សម្រាប់​អនាគត​ដ៏​អស់​កល្បជានិច្ច។

ដោយសារតែមានអ្នកទាំងអស់គ្នា ប្រជាជនដែលស្មោះត្រង់ និងចិត្តល្អ ខ្ញុំអាចរក្សាទឹកដីនេះ ហើយនៅក្បែរអ្នកជា​និច្ច។

អ្វីដែលខ្ញុំព្រួយបារម្ភបំផុតគឺទុក​ឱ្យ​អារម្មណ៍គ្រប់គ្រង ដែលបណ្តាល​ឱ្យ​មាន​អាកប្បកិរិយា​ប្រកែក​មិន​សមរម្យ ឬធ្វើ​បាប​មិត្ត​រួម​ក្រុម​បង្ក​​ឱ្យ​​មាន​​ភាព​​ចលាចល ដែលធ្វើ​ឱ្យ​បាត់បង់​ផ្លូវ​ធ្វើជាមនុស្ស និងការទុកចិត្តរបស់ពិភពលោក។

ដូច្នេះហើយ យើងត្រូវបង្រួបបង្រួមប្រជាជនទាំងអស់ដូចជាគ្រួសារមួយ ថែរក្សា និងបន្តទៅឱ្យជំនាន់ក្រោយ ជឿជាក់​យ៉ាង​មុត​មាំ​លើ​ភាព​គង់​វង្ស​នៃ​អាណា​ចក្រ​​ជប៉ុន យល់ច្បាស់ពីកាតព្វកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរ ហើយផ្លូវខាងមុខនៅវែងឆ្ងាយ ប្រមូលកម្លាំងប្រជាជនទាំងអស់ដើម្បីកសាងអនាគតជាតិ មិនងាកចេញពីមាគ៌ាធ្វើជាមនុស្ស រក្សាឆន្ទៈដ៏ខ្ជាប់​ខ្ជួន ត្រូវ​បង្ហាញ​គុណ​តម្លៃ​ពិត​នៃ​ប្រទេស​ជាតិ​ឱ្យបានទូលំទូលាយ ហើយប្តេជ្ញាថាមិនរំលងល្បឿនអភិវឌ្ឍន៍របស់ពិភព​លោក។

ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា អ្នកទាំងអស់គ្នា មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ​ យល់នូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ និងធ្វើតាមឱ្យបានសមរម្យ។

អធិរាជកំពុងត្រូវចោទប្រកាន់ពីទំនួលខុសត្រូវសង្គ្រាម ហើយអាចនឹងបាត់បង់ជីវិត។

ទាំងដែលនៅក្នុងកាលៈទេសៈ​បែប​នេះ​ក៏​ដោយ យើងនៅតែធ្វើការផ្សាយជាមួយនឹងគំនិតឆ្ពោះទៅរកប្រទេស​ជប៉ុន និង​ប្រជាជន​ជប៉ុន” ។

ប្រជាជនទូទាំងប្រទេសជប៉ុនមិនត្រឹមតែមានអារម្មណ៍ស្ងប់ចិត្តព្រោះសង្គ្រាមបានបញ្ចប់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែម​ទាំង​មានអារម្មណ៍​បរាជ័យ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក​ពេល​ឮព្រះបន្ទូលរបស់អធិរាជ។

បន្ទាប់មក គ្រប់គ្នាបានងាកទៅរកវិទ្យុដែលកំពុងផ្សាយ ហើយទោះបីជាមិនត្រូវបង្ខំ ក៏ពួកគេទាំងអស់បានឱនក្បាលស្តាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។

ដូចព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះចៅអធិរាជ ប្រជាជនជប៉ុនបានរួបរួមចិត្ត ដោយមិនមានអ្វីទាំងអស់បានកសាង​ប្រទេស​ឱ្យ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​​មហា​អំណាច​​សេដ្ឋកិច្ច​​ក្នុង​មួយ​​ប៉ព្រិចភ្នែក។

ជប៉ុនកំពុងទទួលរកនូវវិបត្តិ​សេដ្ឋកិច្ច​អូសបន្លាយ។

សង្ឃឹម​ថា ប្រទេសជាតិនឹងសញ្ជឹងពី​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​វិញ ហើយ​ងើប​ឡើងយ៉ាងរឹងមាំម្តងទៀត។

យើងខ្ញុំសូមចូលរួមរំលែកទុក្ខយ៉ាងក្រៀមក្រំបំផុតចំពោះអ្នកដែលបានពលីជីវិត ជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួក​គេ​ក្នុង​សង្គ្រាម។ សង្ឃឹម​ថា​ពិភព​លោក​នឹង​មាន​សន្តិភាព។

Abe Kengo

មើលព័ត៏មានដែលទាក់ទង ដ៏គួរអោយចាប់អារម្មណ៏បន្ថែមទៀត។
មើលបន្ថែម: