ហេតុអ្វីបានជាជប៉ុនត្រូវចំណាយ ៧៥ ពាន់លានយ៉េនដើម្បីការពារថ្មមួយ?

ថ្ងៃសុក្រ 05/07/2024 | 17:05 ល្ងាច

ជប៉ុនត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាប្រទេសកោះដែលហ៊ុំព័ទ្ធទៅដោយសមុទ្រ ជាកន្លែងដែលវិស័យនេសាទអភិវឌ្ឍយ៉ាងខ្លាំងក្លា។

ដើម្បីការពារវិស័យនេសាទនេះ រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងការពារកោះមួយ ឬអាចនិយាយបានថា ជាថ្មដែលមានឈ្មោះហៅថា Okinotori shima ។

យោងតាមភូមិសាស្ត្រ Okinotori shima ជាកម្មសិទ្ធិនៃទីក្រុងតូក្យូ ប៉ុន្តែវាស្ថិតនៅឆ្ងាយពីទីប្រជុំជនចម្ងាយ ១.៧០០ គីឡូម៉ែត្រ។

នេះជាកោះថ្មីដែលបង្កើតឡើងដោយសកម្មភាពភ្នំភ្លើងក្រោមដី ហើយព្រឹត្តិការណ៍នេះនាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍ដល់ជប៉ុនទាក់ទងនឹងការពង្រីកទឹកដី។

នៅពេលដែលកោះថ្មីមួយលេចឡើង ជប៉ុនមានសិទ្ធិកាន់កាប់កោះស្របតាមច្បាប់អន្តរជាតិ។ ចំណុចនេះធ្វើឱ្យមានការពង្រីកតំបន់ EEZ (តំបន់សេដ្ឋកិច្ចផ្តាច់មុខ) របស់ជប៉ុននៅជុំវិញកោះ។

ទំហំដែនសមុទ្ររបស់ជប៉ុនមានរហូតដល់ទៅ ៤០ ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រការ៉េ។

តំបន់នេះត្រូវបានជប៉ុនវិនិយោគទឹកប្រាក់យ៉ាងច្រើនរហូតដល់ ៧៥ ពាន់លានយ៉េនក្នុងគោលបំណងប្រើប្រាស់ផ្តាច់មុខ។

ជាធម្មតាកោះ Okinotori នេះអាចហៅថាកោះ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជំនោរឡើងខ្ពស់ កម្រិតទឹកឡើងដល់ ១៦ សង់ទីម៉ែត្រ បានធ្វើឱ្យវាមើលទៅលែងជាកោះទៀតហើយ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែជាថ្មមួយប៉ុណ្ណោះ។

យ៉ាងណាមិញ តាមនិយមន័យភាពខុសគ្នារវាង “ថ្ម” និង “កោះ” ត្រង់ថា “តើវាខ្ពស់ជាងនីវ៉ូទឹកសមុទ្រដែរឬអត់” ។ ដូច្នេះហើយ Okinotori ត្រូវតែលិចក្រោមទឹកទាំងស្រុង។

ម្យ៉ាងវិញទៀត យោងតាមច្បាប់អន្តរជាតិ កោះនេះមិនអាចជួសជុល ឬពង្រីកបានទេ ព្រោះវាត្រូវបានកំណត់ថាជាទ្រព្យដែល “បង្កើតឡើងដោយធម្មជាតិ” ។

ដូច្នេះហើយ ជប៉ុនបានដាក់ចេញគម្រោងយ៉ាងពិសេសមួយ “ជាជាងការដែលបារម្ភថាកោះនឹងលិច ចូរយើងជួសជុលតំបន់ជុំវិញដើម្បីកុំឱ្យវាលិច” ។

ជប៉ុនប្រើប្រាស់បេតុងដើម្បីពង្រឹង និងរៀបចំឧបករណ៍បាំងរលក ដើម្បីបំបាត់ផលប៉ះពាល់ដែលបណ្តាលមកពីរលកនៅកន្លែងដែលលិច ១៦ សង់ទីម៉ែត្រពេលជំនោរឡើងខ្ពស់។

ចិននិយាយថា មិនអាចហៅថាកោះសិប្បនិម្មិតបានទៀតឡើយ ហើយខ្ញុំគិតថា ទស្សនៈនោះគឺត្រឹមត្រូវ។

យ៉ាងណាមិញ ដោយសារការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងនេះ Okinotori ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាទឹកដីរបស់ជប៉ុន ដែលជួយជប៉ុនការពារដែនទឹកដ៏ធំ។

ហេតុអ្វីបានជាជប៉ុនត្រូវការតំបន់នេះ?

មូលហេតុដំបូងគឺប្រភពធនធាននេសាទ

នៅទីនេះសម្បូរទៅដោយប្រភេទត្រីធូណា ប្រជាជនជប៉ុនចូលចិត្តបរិភោគត្រីធូណា ដូច្នេះហើយ នេះជាប្រភពធនធានដ៏សំខាន់បំផុត។

មូលហេតុទីពីរគឺសក្តានុពលសម្រាប់ការជីកយករ៉ែ

នៅកន្លែងនេះសូម្បូរទៅដោយបរិមាណកូប័ល និងម៉ង់ហ្គាណែស ជាវត្ថុធាតុដើមដែលសំខាន់សម្រាប់ឧស្សាហកម្ម។

ការផលិតវត្ថុធាតុដើមសំខាន់ៗក្នុងស្រុកមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។

ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយសារភាពខុសគ្នារវាងសីតុណ្ហភាពផ្ទៃទឹក និងទឹកសមុទ្រជ្រៅជុំវិញកោះ (ប្រហែល ២៨°C ពេញមួយឆ្នាំ) នៅកន្លែងនេះអាចទាញយកថាមពលតាមរយៈសីតុណ្ហភាពខុសគ្នានេះ ឬហៅថា “ការបង្កើតថាមពលកំដៅមហាសមុទ្រ” ។

កម្ពស់ទឹកសមុទ្រកំពុងកើនឡើងដោយសារតែការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។

តើយើងអាចបន្តហៅថ្មនេះថាជាកោះរហូតដល់ពេលណា?

បញ្ហានេះប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់អនាគតរបស់ជប៉ុន ហើយរដ្ឋាភិបាលក៏កំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងការពារកោះនេះផងដែរ។

Abe Kengo