តើជប៉ុននឹងទៅជាយ៉ាងណាពេលប្រឈមនឹងបញ្ហារចនាសម្ព័ន្ធសង្គម?

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ 16/05/2024 | 17:03 ល្ងាច

ជប៉ុនបានឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងឆាប់រហ័សបន្ទាប់ពីសង្គ្រាម។ យ៉ាងណាមិញ របបសង្គមដែលបង្កើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលនេះកំពុងឈានដល់ការដួលរលំ។ សូមក្រឡេកមកមើលបញ្ហាសង្គមរបស់ជប៉ុនដែលបច្ចុប្បន្នមិនទាន់មានដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់នៅឡើយ។

របបការងារពេញមួយជីវិតដួលរលំ

ទម្លាប់ដ៏យូរអង្វែងនៃក្រុមហ៊ុនជប៉ុនគឺរក្សាបុគ្គលិកបន្ទាប់ពីបានជ្រើសរើស។

ដូច្នេះហើយ គេជឿថា ការលះបង់អស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីក្រុមហ៊ុនអាចធានានូវស្ថិរភាពជីវិត។ ទោះជាយ៉ាងណា ចំណុចនេះលែងត្រូវនឹងសម័យសព្វថ្ងៃទៀតហើយ។

សូម្បីតែក្រុមហ៊ុនធំៗក៏មានហានិភ័យក្ស័យធនដែរ ហើយក្រុមហ៊ុនដែលលើកទឹកចិត្តបុគ្គលិកឲ្យចូលនិវត្តន៍មុនអាយុកាន់តែច្រើនឡើង។

កាលពីមុន ដោយសារតែអត្រាកំណើតខ្ពស់ ដូច្នេះការដំឡើងឋានៈក្នុងក្រុមហ៊ុនក៏ជារឿងធម្មតាដែរ។

យ៉ាងណាមិញ ដោយសារស្ថានភាពចំនួនប្រជាជនចំណាស់ និងអត្រាកំណើតទាប ចំនួនកុមារធ្លាក់ចុះ ដែលបណ្តាលឲ្យកើតមានអតុល្យភាពរចនាសម្ព័ន្ធអាយុក្នុងក្រុមហ៊ុន។

ខណៈដែលចំនួនយុវវ័យមិនកើនឡើង ចំនួនមនុស្សចាស់បែរជាមិនធ្លាក់ចុះ។ ចំណុចនេះធ្វើឲ្យការដំឡើងឋានៈក្នុងក្រុមហ៊ុនកាន់តែពិបាក។

នៅពេលដែលមិនបានដំឡើងឋានៈ មានន័យថាប្រាក់ខែក៏មិនឡើងដែរ។ ហើយបន្ទាប់មក នៅពេលដែលដល់អាយុ ពួកគេនឹងត្រូវគេចាត់ទុកថា “លែងសំខាន់” ទៀត។

ព្រោះតែលះបង់អស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីក្រុមហ៊ុន ដូច្នេះពួកគេមិនអាចធ្វើការងារផ្សេង ចំណុចនេះប្រៀបដូចជាឋាននរកអញ្ចឹង។

របបប្រាក់សោធននិវត្តន៍ដួលរលំ

ប្រាក់សោធននិវត្តន៍មួយផ្នែកត្រូវបានកាត់ចេញពីប្រាក់ខែដោយផ្ទាល់។

ចំណុចនេះធ្លាប់ជារបបដែលមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់មនុស្សចាស់បន្ទាប់ពីចូលនិវត្តន៍ ដោយធានាថា និយោជិតទទួលបានប្រាក់សោធននិវត្តន៍ដោយផ្អែកលើចំនួនប្រាក់ដែលបានរួមចំណែក។

យ៉ាងណាមិញ ប្រព័ន្ធនេះកំពុងដួលរលំទាំងស្រុង។ សង្គមជប៉ុនកំពុងស្ថិតក្រោមស្ថានភាពប្រជាជនវ័យចំណាស់ច្រើន ចំនួនអ្នកទទួលប្រាក់សោធននិវត្តន៍កាន់តែច្រើនឡើង។

ផ្ទុយទៅវិញ ចំនួនមនុស្សដែល “កំពុងធ្វើការ” ចូលរួមប្រាក់សោធននិវត្តន៍បែរជាធ្លាក់ចុះ ដោយសារតែផលប៉ះពាល់បណ្តាលមកពីអត្រាកំណើតទាប។

យើងអាចមើលឃើញថា ប្រព័ន្ធនេះមិនអាចទ្រទ្រង់យូរអង្វែងឡើយ មែនទេ?

នៅជប៉ុនចំនួនប្រាក់សោធននិវត្តន៍កំពុងធ្លាក់ចុះជាលំដាប់ ចំណែកឯអាយុដែលទទួលបានប្រាក់សោធននិវត្តន៍កំពុងតែកើនឡើង។

ចំណុចនេះដូចជានិយាយថា “ចូរធ្វើការរហូតដល់ស្លាប់” ឬ “ស្លាប់ពេលនៅក្មេង” ។

របបធានារ៉ាប់រងសុខភាពដួលរលំ

ជប៉ុនជាប្រទេសដែលមានប្រព័ន្ធធានារ៉ាប់រងសុខភាពល្អណាស់ ជាមួយនឹងការចំណាយបុគ្គលត្រឹមតែ ៣០% សម្រាប់សេវាព្យាបាលទូទៅ (កុមារអាយុក្រោម ៦ ឆ្នាំបង់ត្រឹមតែ ២០% ប៉ុណ្ណោះ) ។

យ៉ាងណាមិញ ជាក់ស្តែងការចំណាយបុគ្គលកំពុងកើនឡើង។

នៅពេលដែលរបបនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩២៧ ការចំណាយបុគ្គលគឺ ០% ។ បន្ទាប់មក ចំនួននេះកើនឡើង ១០%, ២០% ហើយសព្វថ្ងៃគឺ ៣០% ។

ការចំណាយបុគ្គលសម្រាប់មនុស្សចាស់ក៏កំពុងកើនឡើងជាលំដាប់ផងដែរ។

ម្យ៉ាងវិញទៀត ថ្លៃធានារ៉ាប់រងក៏កំពុងឡើង ដែលបង្ហាញពីអតុល្យភាពក្នុងប្រព័ន្ធ។

ថ្វីត្បិតតែ ប្រជាជនស្ទើរតែទាំងអស់ចូលរួម ប៉ុន្តែរបបធានារ៉ាប់រងសុខភាពនេះអាចនឹងធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាភ័យខ្លាចពេលទៅមន្ទីរពេទ្យនាពេលអនាគត។

ប្រព័ន្ធសោធននិវត្តន៍ និងធានារ៉ាប់រងសុខភាពបច្ចុប្បន្នរបស់ជប៉ុនត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយផ្អែកលើការសន្និដ្ឋានចំពោះអត្រាកំណើតខ្ពស់ និងកំណើនប្រជាជន។

ទោះជាយ៉ាងណា ការសន្និដ្ឋានទាំងនេះលែងស្របនឹងតថភាពសង្គមបច្ចុប្បន្នទៀតហើយ ដែលបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាជាច្រើន និងធ្វើឲ្យយុវជនមិនចង់ចូលរួមក្នុងប្រព័ន្ធ។

ប្រសិនបើជប៉ុនមិនធ្វើកំណែទម្រង់រចនាសម្ព័ន្ធរឹងមាំនោះទេ មិនយូរមិនឆាប់ប្រព័ន្ធទាំងនេះនឹងដួលរលំ។ ទោះជាយ៉ាងណា បច្ចុប្បន្នមិនទាន់មានផែនការច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។

ដូច្នេះតើជប៉ុននឹងទៅជាយ៉ាងណាក្រោយរយៈពេល ២០ ឆ្នាំខាងមុខ?

ជប៉ុនកំពុងឈរនៅផ្លូវបំបែកដ៏សំខាន់នៃកំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គម។

តើយើងអាចកសាងសង្គមដែលយុវវ័យ និងមនុស្សចាស់អាចរស់នៅដោយសុខសាន្តដែរទេ? នេះជាឱកាសចុងក្រោយសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរ ហើយយើងមិនអាចខកខានបានទេ។

ត្រូវមានដំណោះស្រាយដែលប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត និងប្រសិទ្ធភាពពីអ្នកជំនាញ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលរបបសន្តិសុខសង្គមជប៉ុនកំពុងប្រឈម។

បើប្រៀបនឹងរបបនៃប្រទេសរបស់អ្នក តើអ្នកយល់យ៉ាងណាចំពោះរបបរបស់ជប៉ុន?

Abe Kengo