ការយល់ឃើញចំពោះសោភ័ណភាពរបស់ប្រជាជនជប៉ុន (ភាគ ២) – ទស្សនៈ “ស្រប” ខុសនឹងប្រទេសលោកខាងលិច
នៅពេលខ្លះគេនិយាយថា ប្រជាជនជប៉ុនមិនជឿលើទេវតា និងមិនមានទស្សនវិជ្ជា។
ប្រៀបនឹងប្រទេសលោកខាងលិច យើងឃើញថាទស្សនៈ “ស្រប” គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះក្នុងវប្បធម៌ជប៉ុន ដែលជាមូលហេតុនៃភាពខុសគ្នានេះ។
ដោយផ្តោតលើពាក្យគន្លឹះ “ស្រប” អត្តបទនេះនឹងណែនាំឲ្យអ្នកយល់អំពីទស្សនៈនៃសោភ័ណភាព និងការយល់ឃើញរបស់ប្រជាជនជប៉ុន។
ប្រជាជនជប៉ុនមិនជឿលើទេវតា
ប្រជាជនជប៉ុនជាច្រើនមិនទៅព្រះវិហាររាល់សប្តាហ៍ដូចគ្រិស្តបរិស័ទនោះទេ ហើយក៏មិនអធិស្ឋានដូចអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមដែរ។
ទោះជាយ៉ាងណា ចំណុចនេះមិនមានន័យថា ពួកគេមិនជឿលើទេវតានោះទេ។
ប្រជាជនជប៉ុនធម្មតាឆ្លងកាត់ពិធីសាសនាផ្សេងៗក្នុងជីវិត ដូចជាបួងសួងនៅប្រាសាទបន្ទាប់ពីចាប់កំណើត រៀបមង្គលការនៅចំពោះមុខមនុស្សចាស់ទុំនៅព្រះវិហារ និងបញ្ចុះសពនៅវត្តពេលទទួលមរណៈភាព។ អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាទូទៅមនុស្សជាច្រើនបន់ស្រន់តាមប្រាសាទ និងវត្តអារាមដូចតទៅ៖ “សូមអាទិទេព ទេវតា ព្រះ” ។
ថ្វីត្បិតតែ មើលទៅដូចជាខ្វះការគោរព ប៉ុន្តែចំណុចនេះមកពីទស្សនៈ “ស្រប” របស់ប្រជាជនជប៉ុន។
Shinto គឺជាសាសនាបុរាណរបស់ជប៉ុន មានទស្សនៈចំពោះ “Yaoyorozu no Kami” (八百万の神) តាមន័យត្រង់មានន័យថា ៨ លានអាទិទេព។
យ៉ាងណាមិញ “Yaoyorozu” មិនមែនសំដៅលើលេខ ៨ លាននោះទេ ប៉ុន្តែមានន័យថារាប់មិនអស់ មិនអាចរាប់បាន។
Shinto ដែលជាសាសនាដើម បានរួមចំណែកយ៉ាងច្រើនដល់ប្រព័ន្ធនេះ ជាមួយនឹងចំនួនអាទិទេពច្រើនតំណាងឲ្យផ្សេងៗគ្នាក្នុងធម្មជាតិ និងជីវិត។
ក្រៅពីនេះ ព្រះពុទ្ធសាសនា និងទេវតានៃសាសនាផ្សេងទៀតក៏ត្រូវបានប្រជាជនជប៉ុនទទួលយក និងគោរពបូជាផងដែរ។
លក្ខណៈពិសេសនៃប្រព័ន្ធជំនឿនេះគឺថា មិនមានព្រះមួយណាដែលត្រូវចាត់ទុកថាខ្ពស់បំផុតនោះទេ។ ព្រះនីមួយៗមានតួនាទីដោយឡែក ដោយបង្ហាញពីលក្ខណៈចម្រុះចំពោះទស្សនៈពិភពលោកដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ប្រជាជនជប៉ុន។
ដូច្នេះហើយ ជប៉ុនមិនធ្លាប់កើតមានសង្គ្រាមសាសនានោះទេ។
ថ្វីត្បិតតែ មានករណីខ្លះស្តេចក្រាញ់វាយប្រហារប្រាសាទ ដោយសារពួកគេកាន់អំណាចយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែមិនមែនជាសង្គ្រាមសាសនាឡើយ។
ជាការពិតណាស់ កាលពីមុនជប៉ុនធ្លាប់បៀតបៀនគ្រិស្តបរិស័ទ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាជម្លោះសាសនានោះទេ។
សកម្មភាពនេះកើតចេញពីគោលបំណងប្រឆាំងនឹងគោលនយោបាយអាណានិគមដែលទាក់ទងនឹងសាសនា មូលហេតុមិនមែនមកពីសាសនាទេ។
ភាពច្នៃប្រឌិតកើតចេញពីទស្សនៈស្រប
តាំងពីបុរាណកាលមក អង្គភាពជប៉ុនគ្រប់គ្រងដោយផ្អែកលើទស្សនៈ “ស្រប” យ៉ាងពិសេស។
ខណៈដែលនៅតែរក្សាឋានានុក្រមដែលចាំបាច់សម្រាប់ដំណើរការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ទស្សនៈនេះលើកកម្ពស់សមភាព និងគោរពចំពោះមតិរបស់សមាជិកម្នាក់ៗ។
នោះជាមូលហេតុដែលគេនិយាយថា អង្គភាពទាំងនេះងាយនឹងបង្កើតភាពច្នៃប្រឌិត។
ទោះជាយ៉ាងណា ចំណុចនេះលែងស្របនឹងជប៉ុនសព្វថ្ងៃនេះហើយ…
ទាំងការងារ និងក្បាច់គុន ទោះបីជាមានគ្រូបង្រៀន ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលនីមួយៗ មនុស្សម្នាក់ត្រូវបង្កើតលក្ខណៈដោយឡែក ហើយក្លាយទៅជាឯករាជ្យ។
ឧទាហរណ៍ក្បាច់ Karate គេនិយាយថា មានដល់ទៅ ២០០ ផ្នែកខុសៗគ្នា។
ទស្សនៈ “ស្រប” ទទួលយកគំនិតដែលថា មនុស្សម្នាក់ៗមានការគិតរៀងៗខ្លួន។
យ៉ាងណាមិញ ការបែងចែកទៅជាផ្នែកជាច្រើនធ្វើឲ្យការបង្រួបបង្រួមមតិពិបាក ដែលបណ្តាលឲ្យត្រូវពន្យារពេលបញ្ចូល Karate ក្នុងការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិក។
ការយោគយល់ និងការគោរព គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃទស្សនៈស្រប
ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃទទួលយកគំនិតរបស់ខ្លួន ជាដំបូងយើងត្រូវរៀនទទួលយកពួកគេ។
ការដែលរក្សាឲ្យខ្លួនស្ថិតក្នុងដែនកំណត់ទទួលយកនេះគឺជារឿងចាំបាច់ដើម្បីអនុវត្តទស្សនៈ “ស្រប” ។
ជប៉ុនមិនមែនទស្សនវិជ្ជានោះទេ??
ទស្សនៈដែលថា ជប៉ុនគ្មានទស្សនវិជ្ជាស្រដៀងនឹងគំនិតនិយាយថាជប៉ុនគ្មានសាសនា ហើយចំណុចទាំងពីរមកពីទស្សនៈ “ស្រប” ។
ទស្សនវិជ្ជាគឺជាផ្នែកមួយដែលចម្រុះ ជាមួយនឹងទស្សនៈ និងមនោគមវិជ្ជាខុសៗគ្នា។
ជាជាងការដែលជឿលើអ្វីមួយទាំងស្រុង ប្រជាជនជប៉ុនទទួលយកក្នុងកម្រិតមធ្យម ហើយសំយោគក្នុងខ្លួន។
មនុស្សម្នាក់ៗជាបុគ្គលដាច់ដោយឡែក។ ត្រូវទទួលយកទាំងមនុស្សដែលមានគំនិតខុសពីយើង។
ដូចជាសាសនាដែរ ទស្សនៈ “ស្រប” របស់ជប៉ុនមិនគោរពតាមអំណោចណាមួយទេ ប៉ុន្តែតែងតែស្វែងរកចម្លើយដោយកម្លាំងរបស់ខ្លួន។
យ៉ាងណាមិញ ក្នុងសង្គមសម័យនេះ ជាមួយនឹងព័ត៌មានជាច្រើន ហើយគ្រប់យ៉ាងផ្លាស់ប្តូរលឿន ការគិតបែបនេះរបស់ប្រជាជនជប៉ុនក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកដទៃមានអារម្មណ៍ពិបាកផងដែរ។
ទស្សនៈ “ស្រប” អាចនឹងបង្កការលំបាកដល់ការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ប្រជាជនជប៉ុនជាមួយអ្នកដែលមិនស្គាល់ទស្សនៈនេះ។ សង្ឃឹមថាខ្ញុំអាចបង្ហាញពីទស្សនៈនេះយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត។
Abe Kengo