ហេតុអ្វីបានជាជប៉ុនលុបចោលការប្រើប្រតិទិនចន្ទគតិ?
ក្រឡេកទៅមើលប្រទេសចិន និងវៀតណាម យើងឃើញថា ប្រជាជនគោរពតាមប្រតិទិនចន្ទគតិ។ ផ្ទុយនឹងជប៉ុន ជាប្រទេសដែលកាលពីមុនប្រើប្រតិទិនចន្ទគតិ ដែលស្ទើរតែបំភ្លេចប្រព័ន្ធពេលវេលានេះ។
ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាជប៉ុនលុបចោលប្រតិទិនចន្ទគតិ?
អ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ចម្លើយបែរជាស្ថិតលើបញ្ហាប្រាក់។
គំនិតចេញពីអាស៊ី – ចូលអឺរ៉ុប (脱亜入欧 – Datsua nyuuou)
“ចាកចេញពីអាស៊ីដើម្បីចូលអឺរ៉ុប” គឺជាផ្នត់គំនិតដែលមានន័យថា ជប៉ុនចាកចេញពីអាសុីដើម្បីចូលរួមបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិច។
មនោគមវិជ្ជានេះរីកផ្សព្វផ្សាយនៅសម័យ Meiji ជាសម័យកាលដែលជប៉ុនបានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងពីសម័យសាមូរ៉ៃទៅសម័យទំនើប។ ប្រទេសលោកខាងលិចប្រើ “ប្រតិទិនលោកខាងលិច” ដែលគេហៅថា “ប្រតិទិនសុរិយគតិ” ដោយផ្អែកលើចលនារបស់ព្រះអាទិត្យ ដូច្នេះជប៉ុនក៏បានប្តូរទៅប្រើប្រតិទិនសុរិយគតិ។
តើអ្នកគិតថានេះជាគំនិតមិនសមហេតុផលដែរទេ?
យ៉ាងណាមិញ គួរកត់សម្គាល់ថា ជប៉ុនពេលនោះកំពុងស្ថិតនៅសម័យកាលកំពូល។ ជំនឿលើ “ឧត្តមភាព” របស់ជប៉ុនធ្វើឲ្យគំនិត “ចាកចេញពីអាសុីដើម្បីចូលអឺរ៉ុប” ងាយទទួលបានការយល់ស្រប។
តើគោលបំណងដើម្បីប្រាក់ឬ?
ជប៉ុនប្រើប្រតិទិនចន្ទគតិរហូតដល់ឆ្នាំ ១៨៧២ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំបន្ទាប់បានប្តូរទៅប្រើប្រតិទិនសុរិយគតិ។ ការផ្លាស់ប្តូរនេះធ្វើឡើងយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់ ត្រឹមរយៈពេលមួយខែបន្ទាប់ពីចេញសេចក្តីសម្រេច។
ការផ្លាស់ប្តូរប្រតិទិនមានន័យថា ត្រូវផ្លាស់ប្តូរប្រតិទិន និងឯកសារទាំងអស់ទៅប្រព័ន្ធប្រតិទិនថ្មី ដែលជាកិច្ចការដ៏ស្មុគស្មាញបំផុត។ ជាទូទៅ ការផ្លាស់ប្តូរនេះត្រូវធ្វើឡើងអំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាជប៉ុនបែរជាអនុវត្តក្នុងរយៈពេលមួយខែ?
ចម្លើយគឺដោយសារតែប្រាក់
ជាទូទៅប្រតិទិនសុរិយគតិមួយឆ្នាំមាន ៣៦៥ ថ្ងៃ ប៉ុន្តែក្នុងនោះឆ្នាំខ្លះគេហៅថាឆ្នាំបង្គ្រប់ មួយថ្ងៃត្រូវបានបង្គ្រប់ក្នុងខែកុម្ភៈដើម្បីកែតម្រូវ។ ប្រតិទិនច័ន្ទគតិមានភាពខុសគ្នាខ្លាំង ជារៀងរាល់ ២ ទៅ ៣ ឆ្នាំម្តងត្រូវបន្ថែមខែទី ១៣ ដើម្បីកែតម្រូវ។
នៅឆ្នាំ ១៨៧៣ គឺជាឆ្នាំដែលមានខែទី ១៣ ចំណុចនេះមានន័យថា ត្រូវបើកប្រាក់ខែទី ១៣ ដល់កម្មករ។ ដូច្នេះហើយ បើប្តូរទៅប្រើប្រតិទិនសុរិយគិតអាចសន្សំបានប្រាក់មួយខែ។
ប្រសិនបើគិតពីប្រាក់ខែរបស់មន្ត្រីរាជការទាំងអស់ ប្រាក់សន្សំអាចនិយាយបានថាមានចំនួនច្រើន។ ក្រៅពីនេះ ដោយសារតែការផ្លាស់ប្តូរពេលវេលាទូទាត់ប្រាក់ខែពីប្រតិទិនចន្ទគតិទៅប្រតិទិនសុរិយគតិ ដូច្នេះជាក់ស្តែងមិនចាំបាច់បើក ១,៥ ប្រាក់ខែ។
អាចនិយាយបានថា នេះជាទង្វើឆ្លាតវៃ ប៉ុន្តែក៏ចាត់ទុកថាជា “ការទាញយកប្រយោជន៍ពីចន្លោះប្រហោង” ផងដែរ។
ជប៉ុនបានប្តូរទៅប្រើប្រតិទិនសុរិយគតិ ប៉ុន្តែបើមើលទៅលើអាកាសធាតុ និងវដ្ដកសិកម្មក្នុងប្រទេស ខ្ញុំយល់ថា ប្រតិទិនច័ន្ទគតិដែលផ្អែកលើវដ្តព្រះច័ន្ទ ជាមូលដ្ឋានសមស្របជាង។
សព្វថ្ងៃនេះ ប្រតិទិនសុរិយគតិបានក្លាយជាស្តង់ដារសកល ដូច្នេះការផ្លាស់ប្តូរត្រឡប់ទៅរកប្រតិទិនច័ន្ទគតិមិនអាចទៅរួចនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ ខ្ញុំគិតថា យើងគួរតែឲ្យតម្លៃចំពោះប្រតិទិនចន្ទគតិជាងនេះ។
ប្រតិទិនសុរិយគតិជាផ្លូវទៅកាន់អនាគត ប្រតិទិនចន្ទគតិជាស្ពានភ្ជាប់អតីតកាល។ ឲ្យតម្លៃប្រតិទិនចន្ទគតិមានន័យថា រក្សាទំនាក់ទំនងរវាងអតីតកាល បច្ចុប្បន្ន និងអនាគត។
Abe Kengo