តើអ្នកដឹងទេថាភាគច្រើនសាមូរ៉ៃក្នុងខ្សែភាពយន្តប្រើដាវជប៉ុនមិនត្រឹមត្រូវ
តើអ្នកធ្លាប់មើលរឿងសាមូរ៉ៃដែរទេ? គួរឲ្យរន្ធត់ណាស់ដែលឮសំឡេងដាវប៉ះទង្គិចគ្នា ចលនាការពារខ្លួនដើម្បីគេចពីការវាយប្រហារ បន្ទាប់មកកម្ចាត់សត្រូវទាំងអស់ក្នុងពេលតែមួយ។
យ៉ាងណាមិញ តើពិតជាងាយបែបនេះដែរទេ? ជាកំហុសដ៏ធ្ងន់ ប្រសិនបើអ្នកប្រើដាវជប៉ុនសម្រាប់ការពារខ្លួន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្នុងនាមជាសាមូរ៉ៃមួយរូប ជំនាញរបស់សាមូរ៉ៃរូបនោះប្រាកដជាត្រូវគ្រប់គ្នាវាយតម្លៃទន់ខ្សោយ។
ហេតុអ្វីបានជានិយាយដូច្នេះ? ខ្ញុំនឹងបង្ហាញអ្នកពីរបៀបប្រើដាវជប៉ុនដែលត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែសូមកុំអនុវត្តតាម។
ភាពខុសគ្នារវាងដាវជប៉ុន និងដាវអឺរ៉ុប
ដាវជប៉ុនមានទម្ងន់ប្រហែល ១ ទៅ ១,៥ គីឡូក្រាម រីឯដាវអឺរ៉ុបមានទម្ងន់ពី ១,៥ ទៅ ៥ គីឡូក្រាម ហើយត្រូវកាន់ដោយដៃពីរ។ ហេតុអ្វីបានជាទម្ងន់របស់វាខុសគ្នាយ៉ាងនេះ? ជាការពិតណាស់ វាទាក់ទងនឹងរូបរាងដាវ ប៉ុន្តែមូលហេតុសំខាន់ស្ថិតលើរបៀបប្រើដាវនីមួយៗ។
គោលបំណងនៃការរចនាដាវអឺរ៉ុបគឺដើម្បីចាក់ទម្លុះអាវពាសដែករបស់សត្រូវ ដូច្នេះគេផ្តោតសំខាន់លើទម្ងន់ជាជាងភាពមុតស្រួចរបស់ដាវ។
ចំណែកគោលបំណងនៃការរចនាដាវជប៉ុនគឺដើម្បីកាត់ ដូច្នេះភាពមុតស្រួច និងល្បឿននៃការប្រើដាវត្រូវចាត់ទុកជាអាទិភាព។ ដូច្នេះហើយ យើងអាចឃើញថា ការប្រើប្រាស់ដាវជប៉ុន និងដាវអឺរ៉ុបគឺខុសគ្នាទាំងស្រុង។
ហេតុអ្វីបានជាដាវជប៉ុនរចនាឡើងកោង?
មិនមែនដោយសារតែប្រជាជនជប៉ុនមិនមានបច្ចេកវិទ្យាក្នុងការផលិតដាវត្រង់នោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារមូលហេតុពីរគឺ៖ ទីមួយ ការរចនានេះធ្វើឲ្យមានភាពងាយស្រួលពេលដកដាវ។ មូលហេតុមួយផ្សេងទៀត គឺដើម្បីកាត់បានយ៉ាងងាយ និងត្រឹមត្រូវ។ ការរចនាដាវកោងអាចជួយឲ្យអ្នកកាត់បញ្ឆិតចំគោលដៅ។
ដូចជាពេលដែលយើងកាត់បន្លែ ឬសាច់ដោយកាំបិត ជាជាងការកាត់ត្រង់ចុះ បើសិនជាយើងកាត់បញ្ឆិតបន្តិចស្រួលជាង។ ដោយសារកាំបិតផ្ទះបាយជាធម្មតាខ្លី ហើយវត្ថុដែលកាត់មិនធ្វើចលនា ដូច្នេះប្រហែលជាពិបាកដឹងពីប្រសិទ្ធភាពនៃការរចនានេះដោយកាន់ដាវជប៉ុនពិត។
ទប់ការវាយប្រហាររបស់សត្រូវដោយដាវជាកំហុសដ៏ធំមួយ
ឈុតឆាកខ្លះពេលប្រយុទ្ធ តួអង្គតែងតែប្រើដាវជប៉ុនដើម្បីទប់ការវាយប្រហាររបស់សត្រូវ។ អ្នកប្រហែលជាគិតថា សាមូរ៉ៃពិតជា “ឡូយ” ណាស់ ដែលប្រើដាវជំនួសឲ្យខែល ប៉ុន្តែបើសិនជាគិតដូច្នេះគឺខុសហើយ។ ព្រោះដាវជប៉ុនត្រូវបានធ្វើឡើងស្តើង ដាវអាចនឹងខូចទ្រង់ទ្រាយដោយការវាយប្រហារជាបន្តបន្ទាប់របស់សត្រូវ។ ដូច្នេះ តើអ្នកអាចកាត់ដាច់វត្ថុអ្វីមួយដោយប្រើដាវដែលខូចទ្រង់ទ្រាយបែបនេះដែរទេ? នោះជារឿងដែលមិនអាចទៅរួច។
ដូច្នេះហើយ របៀបប្រើដាវជប៉ុនដែលត្រឹមត្រូវគឺគេចពីការវាយប្រហាររបស់សត្រូវកាន់តែច្រើនកាន់តែល្អ មិនមែនដូចជាការប្រយុទ្ធតតាំងក្នុងខ្សែភាពយន្តនោះទេ។
របៀបការពារដែលល្អបំផុតគឺវាយប្រហារ
ថ្វីត្បិតតែ យើងគួរតែគេចពីការវាយប្រហាររបស់សត្រូវ ប៉ុន្តែវិធីសាស្រ្តដែលល្អបំផុតកុំបណ្តោយឲ្យសត្រូវមានឱកាសវាយប្រហារអ្នក។ ព្រោះបើអ្នកណាវាយប្រហារមុន បុគ្គលរូបនោះអាចនឹងមានប្រៀប។ ក្នុងក្បាច់ដាវជប៉ុនមានជំនាញមួយគេហៅថា “iai” ។ ចូរយើងក្រឡេកមើលជំនាញរបស់គ្រូដាវ Kuroda Tetsuzan ។
របៀបប្រើដាវរបស់លោក Kuroda លឿនរហូតដល់ថ្នាក់អ្នកមើលមិនទាន់ពេលដែលលោកដកដាវចេញ។ នេះទើបជារបៀបដែលប្រើដាវជប៉ុនពេលប្រយុទ្ធជាមួយសត្រូវ។
ជាក់ស្តែង ដាវជប៉ុនគេមិនប្រើច្រើនក្នុងការប្រយុទ្ធនោះទេ
ខ្ញុំពិតជាសោកស្តាយណាស់ដែលត្រូវនិយាយថា ជាធម្មតាសាមូរ៉ៃមិនប្រយុទ្ធដោយប្រើដាវជប៉ុនឡើយ។ ព្រោះក្នុងសង្គ្រាមអាវុធដែលសំខាន់គឺធ្នូ និងព្រួញ ងាយស្រួលកម្ចាត់សត្រូវនៅចម្ងាយជាង ២០០ ម៉ែត្រ ជាអ្វីដែលដាវជប៉ុនមិនអាចធ្វើបាន។
ឈុតឆាកចេញប្រយុទ្ធនៅសមរភូមិ កាប់សម្លាប់សត្រូវដោយដាវ តាមពិតគ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃក្នុងខ្សែភាពយន្តប្រវត្តិសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះហើយ ដាវជប៉ុនច្រើនតែប្រើក្នុងការប្រយុទ្ធ “មួយទល់មួយ” ប៉ុណ្ណោះ។
ចំណុចចុងក្រោយគឺថា បន្ទាប់ពីវាយប្រហារសត្រូវ អ្នកតែងតែឃើញតួអង្គទម្លាក់ដាវចុះ រួចដាក់ចូលស្រោម។ យ៉ាងណាមិញ បើសិនជាមានឈាមបន្សល់ទុកលើដាវអាចនឹងច្រេះ។ ទោះបីជាអ្នករលាស់ដាវ ក៏មិនអាចសម្អាតស្នាមឈាមទាំងអស់នៅលើដាវបានឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ក្រោយពេលប្រយុទ្ធដាវជប៉ុនត្រូវជូតសម្អាតដោយក្រណាត់មុននឹងដាក់ចូលស្រោម។
បើសិនជាត្រឡប់ទៅសម័យកាលនោះ ជាមួយនឹងចំណេះដឹងទាំងនេះ ប្រហែលជាអ្នកអាចក្លាយជាសាមូរ៉ៃដ៏អស្ចារ្យមួយរូប។
Abe Kengo