ពិតជារំភើបណាស់ ​ឆ្កែ​​ដ៏ស្មោះ​ត្រង់ Hachiko រង់​ចាំ​ម្ចាស់​នៅ​ស្ថានីយ៍​រថភ្លើង​អស់​រយៈ​ពេល ១០ ឆ្នាំ

Hachiko ជា​ឆ្កែ​​តូចរោមស​មួយ​ក្បាល​​កើត​ក្នុង​ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩២៣ នៅ​ខេត្ត Akita ប្រទេស​ជប៉ុន។

រឿងរ៉ាវកើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩២៥ នៅស្ថានីយ៍ Shibuya ។ ឆ្កែ Hachi ដែលគេហៅថា Hachiko ជាឆ្កែតូចរោមសមួយក្បាល។ ឆ្កែមួយក្បាលនេះវង្វេងម្ចាស់ និងត្រូវបានសាស្រ្តាចារ្យ Ueno នៃសាកលវិទ្យាល័យ Tokyo យកទៅចិញ្ចឹម​ដូច​ជា​កូន​ក្នុង​គ្រួសារ។

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ រាល់ព្រឹក Hachiko ជូនដំណើរសាស្រ្តាចារ្យ Ueno Eizaburo ទៅ​ដល់​ស្ថានីយ៍ឡើងរថភ្លើងទៅធ្វើការ ហើយពួកគេទាំងពីរ​ដើរ​ទៅ​កាន់​ស្ថានីយ៍ Shibuya ។ Hachiko មិនអាចតាមសាស្ត្រាចារ្យទៅកាន់សាកលវិទ្យា​ល័យ​រាជ​វង្ស​ឡើយ (សព្វ​ថ្ងៃ​គឺ​សាកល​វិទ្យាល័យ Tokyo) ជាកន្លែងដែលគាត់កំពុងបង្រៀន រាល់រសៀលម៉ោង ៣ Hachiko ទៅ​ស្ថានីយ៍​រង់​ចាំ​​សាស្ត្រាចារ្យ​ត្រឡប់​មក​វិញ។

ប៉ុន្តែយ៉ាងណានៅថ្ងៃទី ១២ ខែឧសភាឆ្នាំនោះ សាស្រ្តាចារ្យ Ueno បានទទួលមរណភាពព្រោះតែជំងឺដាច់សរសៃ​ឈាម​ខួរ​ក្បាល​ពេល​កំពុង​បង្រៀន​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ ហើយមិនអាចវិលត្រឡប់មកវិញបាន។ ចំណែក Hachiko ដូចរាល់​ដង​ទៅ​ស្ថានីយ៍នាម៉ោង ៣ រសៀលដើម្បីទទួលម្ចាស់​មក​វិញ។ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនោះម៉ោង ៣ បានកន្លងផុតទៅយ៉ាងយូរ រថភ្លើងឆ្លងកាត់រាប់មិនអស់ មេឃងងឹតនៅតែមិនឃើញសាស្ត្រាចារ្យត្រឡប់មកវិញ។ រីឯ Hachiko ជាឆ្កែដែល​ស្មោះ​ត្រង់​មួយ​ក្បាល​នៅតែបន្តរង់ចាំ។

Hachiko មានអារម្មណ៍ថាមានរឿងអាក្រក់បានកើតឡើង ថ្វីត្បិតតែវានៅតែចេញទៅស្ថានីយ៍រង់ចាំ​ម្ចាស់នៅ​ម៉ោង ៣ រសៀល​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ មិនយូរប៉ុន្មាន មនុស្សនៅជុំវិញផ្តើមចាប់អារម្មណ៍ការរង់ចាំដ៏អស់សង្ឃឹមរបស់ Hachiko​ ចំពោះ​ម្ចាស់​ដែលបានទទួលមរណភាពរបស់ខ្លួន។ ជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជាអ្នកថែសួនពីមុនរបស់សាស្រ្តាចារ្យ រហូតដល់នាយក​ស្ថានីយ៍ និង​ប្រជាជន​ក្នុង​តំបន់​បាន​អោយចំណី Hachiko ហើយប្តូរវេនគ្នាមើលថែវា។

រឿងរ៉ាវនិយាយពីភាពស្មោះត្រង់របស់ឆ្កែមួយក្បាលផ្សព្វផ្សាយគ្រប់ទីកន្លែង ចំណែក Hachiko ត្រូវគេចាត់ទុកដូច​ជា​គំរូ​នៃ​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់។ មនុស្សម្នាទៅដល់ Shibuya ដើម្បីរកមើល Hachiko អោយចំណីវា ឬអង្អែលក្បាលវាថ្នមៗ។

ក្នុងឆ្នាំ ១៩៣២ នៅពេលដែល Hachiko រង់ចាំម្ចាស់បាន ៧ ឆ្នាំ និស្សិតសរបស់សាស្រ្តាចារ្យ Ueno ម្នាក់បានសរសេរអត្តបទ​មួយ​និយាយ​ពី​រឿងដ៏រំភើបចិត្តនេះ ហើយផ្ញើអោយចុះផ្សាយនៅកាសែតធំមួយក្នុងទីក្រុង Tokyo ។ ភ្លាមៗ​នោះ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​ឆ្កែដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​មួយក្បាលនេះ។ ហើយក៏ដោយសារ Hachiko បានជាជន​ជាតិ​ជប៉ុន​បន្ថែម​ពាក្យ​ថ្មី “chukhen” ឆ្កែតូចស្មោះត្រង់ក្នុងវចនានុក្រម។

ជាច្រើនខែឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ Hachiko នៅតែនៅស្ថានីយ៍នាវេលាម៉ោង ៣ រសៀល ទោះ​បី​ជា​វា​មាន​ជំងឺ​​រលាក​សន្លាក់ និង​ចាស់​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ។ នៅទីបំផុតនៅថ្ងៃទី ៨ ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៣៥ ជិត ១១ ឆ្នាំចាប់តាំងពីពេលដែល​វា​មើលឃើញម្ចាស់លើកចុងក្រោយ គេរកឃើញ Hachiko ពេលនោះវាអាយុ ១២ ឆ្នាំទៅហើយ ដេកស្លាប់នៅកន្លែង​ដែល​វា​រង់​ចាំ​ម្ចាស់​របស់ខ្លួនអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។

Hachiko ងាប់នៅថ្ងៃទី ៨ ខែមីនាឆ្នាំ ១៩៣៥ ។ ក្រុមគ្រួសាររបស់សាស្រ្តាចារ្យលាវាជាលើកចុងក្រោយ។

ការស្លាប់របស់ Hachiko ត្រូវបានចុះផ្សាយនៅលើទំព័រមុខរបស់កាសែតជាច្រើននៅពេលនោះ ហើយគេចំណាយពេល​មួយ​ថ្ងៃដើម្បី​កាន់​ទុក្ខ Hachiko ។ ដោយផ្អែកលើប្រាក់បរិច្ចាគរបស់ប្រជាជនទូទាំងប្រទេស គេជួលជាងចម្លាក់ Ando Teru ដើម្បីធ្វើរូបចម្លាក់សំរិទ្ធរបស់ Hachiko ។ នៅពេលដែលរូបចម្លាក់ធ្វើរួចរាល់ និងត្រូវបានដាក់ក្នុងបរិវេណ​ស្ថានីយ៍ នៅ​កន្លែង​ដែលវារង់ចាំម្ចាស់អស់រយៈពេលជិត ១០ ឆ្នាំ។

ទោះជាយ៉ាងណា ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ជប៉ុនធ្លាក់ក្នុងសង្រ្គាម វត្ថុគ្រប់យ៉ាងដែលជាលោហៈត្រូវគេយកទៅធ្វើជាអាវុធ មិនលើកលែងរូបចម្លាក់របស់ Hachiko នោះទេ។ ក្រោយពេលសង្គ្រាមបញ្ចប់ នៅឆ្នាំ ១៩៤៨ កូនប្រុសរបស់ជាង​ចម្លាក់ Ando Teru ឈ្មោះ Takeshi បានធ្វើរូបចម្លាក់ Hachiko ថ្មី។ រូបចម្លាក់ត្រូវបានគេដាក់នៅស្ថានីយ៍ Shibuya រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅថ្ងៃទី ៨ ខែមេសា គេប្រារព្ធពិធីរំលឹកដល់ Hachiko នៅស្ថានីយ៍ Shibuya ។

ក្រៅពីរូបចម្លាក់ Hachiko នៅស្ថានីយ៍ Shibuya វាក៏ត្រូវបានគេដាក់​រូប​ចម្លាក់​នៅ​ស្រុក​កំណើត នៅ​ខាង​ក្រៅស្ថានីយ៍ Odate និង​​រូប​​ចម្លាក់​​មួយ​​ផ្សេងទៀតនៅមុខសារមន្ទីរឆ្កែ Akita ។

នៅជាប់ផ្នូររបស់សាស្រ្តាចារ្យ Ueno កន្លែងបញ្ចុះសព Aoyama ក៏មានរូបចម្លាក់របស់ Hachiko ផងដែរ។ មានពាក្យចចាមអារ៉ាមថា ឆ្អឹងរបស់ Hachiko កប់នៅទីនោះ​ ប៉ុន្តែតាមពិត ឆ្អឹងរបស់ Hachiko កំពុងត្រូវបានដាក់តាំង​នៅ​​សារ​​មន្ទីរ​​ជាតិ។

ប្រភព៖ kaizen