នៅជប៉ុនអនាគតយុវជនកំពុងតែត្រូវបំផ្លាញដោយ “ចំណុចអវិជ្ជមាន” ទាំងនេះ
មនុស្សជាច្រើនគិតថា ប្រព័ន្ធសោធននិវត្តន៍ និងអត្ថប្រយោជន៍សង្គមនៅជប៉ុនល្អណាស់ ដូច្នេះអាចទុកចិត្តបានពេលចាស់ទៅ ប៉ុន្តែនេះគ្រាន់តែជារឿងកាលពីមុនប៉ុណ្ណោះ ព្រោះសព្វថ្ងៃនេះអត្រាប្រជាជនចំណាស់កំពុងកើនឡើងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។ ដើម្បីពន្យល់ពីចំណុចនេះ ចូរយើងស្វែងយល់ចំណុចដែលកំពុងកើតឡើង។
ប្រព័ន្ធសោធននិវត្តន៍ដួលរលំ
តើប្រព័ន្ធសោធននិវត្តន៍ជាអ្វី?
ជាប្រាក់ឧបត្ថម្ភជួយទ្រទ្រង់ជីវភាប្រចាំថ្ងៃក្រោយពេលចូលនិវត្តន៍ ក្នុងនោះចំណែកដែលសំខាន់គេហៅថា ប្រាក់សោធនមូលដ្ឋាន (អាស្រ័យលើលក្ខខណ្ឌមានប្រាក់ឧបត្ថម្ភធានារ៉ាប់រងសង្គមផងដែរ)។ មនុស្សគ្រប់រូបដែលមានអាយុចន្លោះពី ២០ ទៅ ៦០ ឆ្នាំត្រូវបង់ធានារ៉ាប់រង ចំនួនប្រាក់នេះនឹងចំណាយទៅលើអ្នកមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ពេលចូលនិវត្តន៍។
ត្រង់ចំណុចនេះ មនុស្សជាច្រើនប្រាកដជាមិនពេញចិត្តឡើយ ហេតុអ្វីបានជាខ្លួនត្រូវបង់ធានារ៉ាប់រងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកដទៃពេលចូលនិវត្តន៍? កុំបារម្ភ ដូចជាដំណើរវិលជុំ ហើយប្រាកដជាមានអ្នកបង់ប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ពេលអ្នកចាស់ទៅ។
ទោះជាយ៉ាងណា ជប៉ុនកំពុងធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាព “អត្រាកំណើតធ្លាក់ចុះ” ចំនួនមនុស្សចាស់ដែលទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភសង្គម ច្រើនជាងអ្នកដែលស្ថិតក្នុងអាយុពលកម្ម។ ដូច្នេះហើយ យុវជនកំពុងតែឆ្ងល់ថា “ពេលខ្លួនចាស់ទៅ មិនប្រាកដជាទទួលបានប្រាក់សោធននិវត្តន៍ឡើយ ដូច្នេះឥឡូវនេះបង់ប្រាក់ធានារ៉ាប់រងដើម្បីអ្វី?” ជាងនេះទៅទៀត នៅប្រទេសជប៉ុនមិនអាចពឹងលើប្រាក់ឧបត្ថម្ភប៉ុណ្ណោះទេ។
របបទំនាក់ទំនងយូរអង្វែងបាត់បង់
ពិភពលោកទាំងមូលប្រាកដជាភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះជប៉ុនជាប្រទេសដែលប្រជាជនមិនសូវចង់ផ្លាស់ប្តូរការងារនោះទេ។ ដោយសារពួកគេមានប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងយូរអង្វែង។
ជាទូទៅ នៅពេលដែលចូលនិវត្តន៍ ប្រជាជនជប៉ុននឹងទទួលបានប្រាក់ប្រមាណ ២០ ទៅ ៣០ លានយ៉េន ប្រាក់អរគុណសម្រាប់ការលះបង់ “យុវវ័យ” ដើម្បីក្រុមហ៊ុន។ ប៉ុន្តែដោយសារការផ្លាស់ប្តូររចនាសម្ព័ន្ធសង្គម ស្ទើរតែមិនមានក្រុមហ៊ុនអាចបន្តរបបសុខុមាលភាពនេះឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ប្រាក់ឧបត្ថម្ភលាឈប់ក៏មិនមានទៀតដែរ។
អាយុ ១០០ ឆ្នាំ
រហូតមកដល់ពេលនេះ យើងគណនាអាយុជាមធ្យមរបស់មនុស្សម្នាក់ប្រហែល ៨០ ឆ្នាំ យើងនឹងចូលនិវត្តន៍ពេលអាយុ ៦០ ឆ្នាំ ហើយបន្តរស់នៅ ២០ ឆ្នាំទៀត។ ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃនេះ អាយុអាចនឹងឡើងដល់ ១០០ ឆ្នាំ ដូច្នេះអំឡុងពេលចូលនិវត្តន៍នៅសល់ ៤០ ឆ្នាំទៀត។ ទោះបីជាទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភលាឈប់ យ៉ាងណាមិញ មិនគ្រប់សម្រាប់អំឡុងពេលនេះឡើយ។
គិតទៅត្រូវចំណាយ ១០០ លានយ៉េន
ចូរយើងគិតមើល ប្រសិនបើអ្នកចំណាយយ៉ាងហោចណាស់ ២០ លានយ៉េនក្នុងមួយខែ តើជាក់ស្តែងត្រូវការប្រាក់ប៉ុន្មាន?
២០ លានយ៉េន x ១២ ខែ x ៤០ ឆ្នាំ = ៩៦ លានយ៉េន ⇒ ប្រហែល ១០០ លានយ៉េន !!!
មិនថាអ្នកខំប្រឹងធ្វើការ ហើយបង់ប្រាក់ធានារ៉ាប់រងដើម្បីទទួលបានឧបត្ថម្ភក៏មិនគ្រប់ដែរ។ ខ្ញុំផ្ទាល់គិតថា ទោះបីជាអ្នកប្រឹងសន្សំសំចៃក៏មិនងាយទទួលបានចំនួនប្រាក់នេះដែរ។
រដ្ឋាភិបាលក៏បានយល់ពីបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនេះដែរ ហើយចាប់ផ្តើមបង្រៀនចំពោះការចំណាយ។ បច្ចុប្បន្នបញ្ហានេះអាចកើតឡើងនៅគ្រប់ទីកន្លែង មិនមែនមានតែជប៉ុនប៉ុណ្ណោះទេ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែបង្កើតយន្តការមួយដែលទោះមិនអាចធ្វើការបន្ត ក៏នៅតែមានប្រភពចំណូលដែរ។
Kengo Abe