បញ្ហាធ្វើការហួសកម្លាំងបណ្តាលអោយបុគ្គលិកធ្វើអត្តឃាតស្តែងចេញពីរឿងបុគ្គលិកស្រីក្នុងក្រុមហ៊ុន Dentsu

៩ ខែក្រោយពេលចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនផ្សាយពាណិជ្ជកម្មជប៉ុន Dentsu បុគ្គលស្រីម្នាក់ឈ្មោះ Takahashi Matsuri បានលោតសម្លាប់ខ្លួន។ មរណភាពរបស់នាងបាន​ជំរុញ​ឱ្យ​មាន​កំណែទម្រង់ជា​បន្តបន្ទាប់ ប៉ុន្តែមនុស្ស​មួយ​ចំនួន​​យល់​​ថា​​មិន​​​គ្រប់​​គ្រាន់​​នោះ​ទេ។

បច្ចុប្បន្ននេះបញ្ហាតុល្យភាពរវាងការងារ និងពេលវេលាឯកជនកំពុងត្រូវបានពិភាក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នៅទូទាំងពិភពលោក។ នៅប្រទេសចិន បាតុកម្មកើតឡើងជុំវិញបញ្ហាដែលគេហៅថា “វប្បធម៌ ៩៩៦” ក្នុងនោះកម្មករត្រូវធ្វើការពីម៉ោង ៩ ព្រឹកដល់ម៉ោង ៩ យប់ ៦ ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ កាលវិភាគការងារតឹងរ៉ឹង គ្មានពេលវេលាសម្រាប់​ខ្លួនឯង។

ការពិភាក្សាទាំងនេះមិនមែនជារឿងថ្មីសម្រាប់កម្មករជប៉ុននោះទេ ប្រទេសនេះធ្លាប់ល្បីពាក្យមួយនៅទសវត្សរ៍ទី ៩០ គឺ karoshi (過労死) ន័យចំមានន័យថា “ធ្វើការរហូតដល់ស្លាប់” ។

ទោះជាយ៉ាងណា ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ការសន្ទនាហាក់ដូចជាបានផ្លាស់ប្តូរ។ ប្រជាជនជប៉ុនកំពុងពិភាក្សាបន្ថែមអំពី “កំណែទម្រង់ការងារ” (働き改革; hataraki kaikaku) ។ គោលនយោបាយជាបន្តបន្ទាប់ដែលដឹកនាំដោយរដ្ឋាភិបាល​នៃ​អតីត​នាយករដ្ឋមន្ត្រី Shinzo Abe ជួយកាត់បន្ថយបន្ទុកកម្មករ។ អាចមើលឃើញការផ្លាស់ប្តូរនេះនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជប៉ុន៖ រឿងភាគទូរទស្សន៍ Watashi, Teiji De Kaerimasu (私、定時で帰ります) ប្រែថា “ខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះនៅម៉ោងធ្វើការ” ចូលរួមសម្តែងដោយតារាស្រីល្បីឈ្មោះ Yoshitaka Yuriko បានពិចារណាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបញ្ហាដែលបណ្តាលមកពីស្ថានភាពធ្វើការហួសកម្លាំង និងវិធីដែលបុគ្គលិកមួយក្រុមតស៊ូដើម្បីរក្សាតុល្យភាពការងារ និងជីវិតរបស់ពួកគេ។

ពិតជាពិបាកនិយាយថាកែប្រែកំណែទម្រង់ការងារអាចផ្លាស់ប្តូរដំណើរការដែលមានជាយូរមកហើយណាស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអាចកែប្រែបានខ្លះ យើង​ក៏​គួរ​គោរព​ចំពោះ​ស្រ្តីក្នុងរឿងដែលបានចាក់គ្រឹះសម្រាប់កំណែទម្រង់ក្រោយៗ គ្រាន់​តែ​សោក​ស្តាយ​ដែល​នាង​លែងទទួលបានផលប្រយោជន៍។

Takahashi Matsuri (高橋まつり) ចាប់ផ្តើមចូលធ្វើការនៅ Dentsu នាខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៥ ។ ប្រាំបួនខែក្រោយ​មក នាងធ្វើអត្តឃាត។ សោកនាដកម្មជីវិតរបស់នាងបានបណ្តាលឱ្យមានការអំពាវនាវកែប្រែកំណែ​ទម្រង់ ទន្ទឹម​នឹង​នេះ​រិះ​គន់​រដ្ឋាភិបាល និងសាជីវកម្មជប៉ុនមិនបានចាត់វិធានការសមស្រប។

“អរគុណ​សម្រាប់​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង”

អ្នកស្រី Yukimi ចិញ្ចឹមបីបាច់ Takahashi Matsuri ធំដឹងក្តី មានបុគ្គលិកលក្ខណៈឯករាជ្យ និងអាចដោះស្រាយបញ្ហាជីវិត។ ភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងការតស៊ូឥតឈប់ឈររបស់នាង បានធ្វើឱ្យនាងទទួលបានសញ្ញាបត្រពី​សាកល​វិទ្យាល័យ​ដែល​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​បំផុត​នៅជប៉ុន (សាកលវិទ្យាល័យតូក្យូ) ។ គ្រូបង្រៀន និងមិត្តចាស់ៗពេលរំលឹកដល់ Takahashi តែង​តែ​និយាយ​ថា​នាង​ជា​មនុស្សមានកម្លាំងចិត្តខ្ពស់។

នៅឆ្នាំ ២០១៥ ក្រោយពេលបញ្ចប់ការងារក្រៅម៉ោងនៅ Asahi កញ្ញា Takahashi ចាប់ផ្តើមការងារដំបូងរបស់ខ្លួននៅ Dentsu Communications ។ ដោយត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩០៧ Dentsu ជាក្រុមហ៊ុនផ្សាយពាណិជ្ជកម្មធំ​ជាង​គេ​នៅ​ជប៉ុន ទទួល​បាន​ប្រាក់​ចំណូល​ជាងដៃគូប្រកួតប្រជែង ៤ ដង។ ជាមួយនឹងកេរ្តិ៍ឈ្មោះនេះ នេះប្រហែលជា​កិច្ច​សន្យា​​ដ៏​​មាន​​សក្តានុពល​​សម្រាប់ Takahashi ។

សំណាងអាក្រក់ នាងប្រទះឃើញថា Dentsu មានចំណុចមិនល្អ។ ត្រឹមអំឡុងពេលតែប៉ុន្មានខែ នារីអាយុ ២៤​ ឆ្នាំម្នាក់ត្រូវធ្វើការថែមម៉ោងច្រើន។ នាងកត់ត្រាដំណើរការការងាររបស់ខ្លួននៅលើគណនី Twitter ដែលម្តាយនាងរក្សាទុក​រហូត​មក។

Tweet ដំបូងរបស់នាងមានលក្ខណៈសុទិដ្ឋិនិយម សប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់ “ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ថ្ងៃ​ចុង​សប្តាហ៍!” ប៉ុន្តែរហូត​ដល់​ខែ​តុលា គ្រប់យ៉ាងកាន់តែតានតឹង ហើយ Tweet ដែលពោរពេញទៅដោយភាពតានតឹងចាប់ផ្តើមលេចឡើង។

眠りたい以外の感情を失った

— まつり (@matsuririri) October 13, 2015

ខ្ញុំបាត់បង់អារម្មណ៍ទាំងអស់ លើកលែងតែមានអារម្មណ៍ងងុយគេង។

រឿងបែក​គ្នា​ជាមួយនឹង​មិត្ត​ប្រុស​ធ្វើ​ឱ្យ​នាង​រក​បាន​អាម្មណ៍សម្រាល​ទុក្ខ​ក្នុងការងារ។ ក្នុង tweet ដែលត្រូវបាន re- tweet ច្រើន​បំផុត នាង​បាន​សរសេរ​ព្រមាន​ដល់និស្សិតដែលទើបបញ្ចប់ការសិក្សា៖

就活してる学生に伝えたいこととは、仕事は楽しい遊びやバイトと違って一生続く「労働」であり、合わなかった場合は精神や体力が毎日磨耗していく可能性があるということ。。

— まつり (@matsuririri) November 14, 2015

ប្រសិនបើមានរឿងមួយដែលខ្ញុំចង់និយាយទៅកាន់និស្សិតដែលកំពុងស្វែងរកការងារ គឺថាការងារមិនមែនជាល្បែងកំសាន្តសប្បាយ ឬការងារក្រៅម៉ោងទេ ប៉ុន្តែជាពលកម្មពេញមួយជីវិត ហើយប្រសិនបើអ្នកមិនសមនឹងវា វាអាចនឹងធ្វើឱ្យអ្នកអស់កម្លាំងទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។

មូលហេតុចម្បងដែលបណ្តាលអោយ Takahashi តានតឹងព្រោះការងារចំណាយពេលច្រើនពេក។ មួយសប្តាហ៍មុនពេល​នាង​ទទួល​មរណភាព សារ​បង្ហោះ​របស់ Takahashi ពេលនោះហាក់ដូចជាបង្ហាញពីអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមរបស់នាង។

死にたいと思いながらこんなにストレスフルな毎日を乗り越えた先に何が残るんだろうか。

— まつり (@matsuririri) December 16, 2015

បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់រយៈពេលតានតឹងដែលស្ទើរតែចង់ស្លាប់ ខ្ញុំនៅសល់អ្វី?

1日20時間とか会社にいるともはや何のために生きてるのか分からなくなって笑けてくるな。

— まつり (@matsuririri) December 17, 2015

ពិតជាគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់ក្រោយពេលធ្វើការ ២០ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃនៅក្រុមហ៊ុន ខ្ញុំស្រាប់តែយល់ថាខ្លួនរស់នៅដើម្បីអ្វី។

Takahashi ក៏បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា នាងធុញទ្រាន់នឹងការចំអករើសអើងភេទមិនឈប់ ដែលនាងត្រូវស្តាប់ពីថ្នាក់​លើ និង​មិត្ត​រួម​ការ​ងារ ដោយបង្ហាញពីបរិយាកាសដែលពោរពេញទៅដោយការរើសអើង និងការបៀតបៀនអំណាច។

男性上司から女子力がないだのなんだのと言われるの、笑いを取るためのいじりだとしても我慢の限界である。
おじさんが禿げても男子力がないと言われないのずるいよね。鬱だ〜。

— まつり (@matsuririri) December 20, 2015

ត្រូវថ្នាក់លើប្រុសនិយាយថាមិនទន់ភ្លន់ដូចមនុស្សស្រី ថ្វីត្បិតតែដឹងថានោះជាការចំអក ប៉ុន្តែអារម្មណ៍ខំទ្រាំរបស់ខ្ញុំមានកំណត់។ ពិតជាអយុត្តិធម៌ណាស់ដែលមិនអាចនិយាយថា លោកមិនសុភាពបុរសទាល់តែសោះ ​គួរ​ឱ្យ​ធុញ​ទ្រាន់ណាស់។

ប្រាំថ្ងៃបន្ទាប់ពី tweet ចុងក្រោយនោះ Takahashi បានផ្ញើសារទៅកាន់ម្តាយក្នុងឳកាសបុណ្យណូអែល។

“ការងារ និងជីវិតរបស់កូនពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់។ អរគុណម៉ាក់សម្រាប់គ្រប់យ៉ាង” ។

ម្តាយ​នាង​បាន​អង្វរ​កុំអោយកូនបញ្ចប់ជីវិតខ្លួន ប៉ុន្តែនាងគ្រាន់តែឆ្លើយអោយតែបានៗ។

ក្រោយពេលសន្ទនាចប់ Takahashi បានលោតសម្លាប់ខ្លួន។ នាងទទួលមរណភាពនៅអាយុ ២៤ ឆ្នាំ។

រឿងរ៉ាវដដែលៗ

អាក្រក់ជាងនេះគឺថា វាមិនមែនជាករណីធ្វើអត្តឃាតដំបូងក្នុង Dentsu នោះទេ។ ជាក់ស្តែងមុននោះធ្លាប់មានករណី​ស្រដៀង​គ្នា​នេះកើតឡើង។

នៅឆ្នាំ ១៩៩១ Oshima Ichiro (大嶋一郎) អាយុ ២៤ ឆ្នាំចងកសម្លាប់ខ្លួនក្នុងផ្ទះ។ បើតាមសម្តីពីគ្រួសារ Oshima ដំបូងប្រាប់ថាគាត់​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ពី ៦០ ដល់ ៨០ ម៉ោងក្នុងមួយខែ។ ជាក់ស្តែង គ្រួសាររបស់គាត់បាននិយាយថា គាត់ធ្វើការច្រើនរហូតដល់ថ្នាក់មកផ្ទះបានតែ ២ ម៉ោង បន្ទាប់មកក៏ត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញ។ យោងទៅ​តាម​របាយ​ការណ៍ មាន​ពេល​ខ្លះ Oshima ត្រូវធ្វើការបន្ថែមម៉ោង ១៤៧ ម៉ោងក្នុងមួយខែ ឬ​និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ៧៦ ម៉ោង​ក្នុង​មួយ​សប្តាហ៍។

គ្រួសាររបស់ Oshima បានប្តឹង Dentsu ហើយឈ្នះលើបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍នៅតុលាការកំពូលជប៉ុន។ ក្រុមហ៊ុនសងប្រមាណ ១,៦ លាន​ដុល្លារ និង​ត្រូវ​ស្នើឱ្យកែសម្រួលបរិយាកាសការងារ។

គួរអោយស្តាយ ១៤ ឆ្នាំក្រោយមក ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនោះមិនសំខាន់នោះទេ។

ធ្វើការបន្ថែម ១០៥ ម៉ោងក្នុងមួយខែ

មរណភាពរបស់ Takahashi បានជំរុញឱ្យក្រសួងការងារជប៉ុនស៊ើបអង្កេតទៅលើជីវិតបុគ្គលិកនៅក្រុមហ៊ុន Dentsu ។ បុគ្គលិក​ស្រី​វ័យ​ក្មេង​ពិត​​ជា​​ធ្វើ​ការ​ហួសកម្លាំងដូចជារឿងរបស់​នាង​នៅ​លើ Twitter ដែរទេ?

នៅ Dentsu បើតាមកិច្ចសន្យាការងារ រយៈពេលធ្វើការថែមម៉ោងអតិបរមាក្នុងមួយខែគឺ ៧០ ម៉ោង។ ចំនួនម៉ោងដែលនិយោជិតកត់ត្រាក្នុងសៀវភៅក្រោមទម្រង់ជារបាយការណ៍ខ្លួនឯង ហើយបន្ទាប់មកដាក់ជូនអ្នកគ្រប់គ្រងពិនិត្យមើល។ របាយការណ៍របស់ Takahashi បង្ហាញថានាងធ្វើការ ៦៩,៩ ម៉ោងក្នុងខែតុលា និង ៦៩,៥ ម៉ោងក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា ជា​តួលេខ​ដែល​គួរ​ឱ្យ​សង្ស័យ​បំផុត។

មេធាវីរបស់គ្រួសារ Takahashi បានចង្អុលបង្ហាញចំពោះប្រព័ន្ធច្រកទ្វារអេឡិចត្រូនិចរបស់ Dentsu តម្រូវឱ្យបុគ្គលិក​​ឆូត​​កាត។ ទិន្នន័យ​នេះ​បង្ហាញ​ថា រយៈពេលធ្វើការនៅការិយាល័យរបស់ Takahashi ក្នុងមួយខែបូកបន្ថែម​ឡើងដល់ ១៣០ ម៉ោង លើសកម្រិតអតិបរមារបស់ Dentsu ។ ការស៊ើបអង្កេតបន្ថែមទៀតបានបង្ហាញថាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន Dentsu បានគាបសង្កត់បុគ្គលិកឱ្យកត់ត្រាម៉ោងខុសពីសៀវភៅដែលពួកគេកាន់ ដើម្បី​រក្សា​ពេល​វេលា​ដែល​បាន​រាយការណ៍ជាផ្លូវការក្រោម ៧០ ម៉ោង។

គណៈកម្មការត្រួតពិនិត្យការងាររបស់ជប៉ុន ក្រោយមកបានបញ្ជាក់ថា Takahashi ធ្វើការក្រៅម៉ោងយ៉ាងហោចណាស់ ១០៥ ម៉ោង ដែលជាតួលេខមិនស្របតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារ ប៉ុន្តែនៅតែលើសដែនកំណត់។ មរណភាពរបស់ Takahashi ត្រូវបានកំណត់ជា​ផ្លូវការ​ថា​ជា​ការ​ធ្វើ​អត្តឃាត​ដោយ​សារ​តែ​ជំងឺ​ធ្លាក់​ទឹកចិត្ត មូលហេតុ​ធ្វើការ​ហួស​កម្លាំង។

ក្រោយករណីនេះ Dentsu ត្រូវគេចាត់ទុកជា “ក្រុមហ៊ុនខ្មៅ” (ブラック企業) ដែលជាឈ្មោះហៅក្រៅសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនដែលបំពានបុគ្គលិករបស់ពួកគេ។ នៅឆ្នាំ ២០១៦ ប្រជាពលរដ្ឋមួយក្រុម មេធាវី និងអ្នកជំនាញផ្សេងទៀតបាន​ដាក់​នាមថា “ក្រុមហ៊ុនអាក្រក់ជាងគេក្នុងឆ្នាំ” ជូន Dentsu ។ ដោយ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​ធ្វើ​អត្តឃាត​របស់បុគ្គលិក​​ម្នាក់​​ទៀត​​ក្នុង​​ឆ្នាំ ២០១៣ ក្រុម​នេះ​បាន​និយាយ​ថា​៖ “បុគ្គលិកជាច្រើនត្រូវបាត់បង់ជីវិតដោយសារសាជីវកម្ម​​នេះ។ ពួក​គេ​តំណាងឱ្យក្រុមហ៊ុនដែលរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដែលសង្គមមិនអាចទទួលយកបាន” ។

លទ្ធផល

ទាំងនោះមានន័យថា Dentsu ត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មធ្ងន់មែនទេ? ចម្លើយគឺអត់ទេ។ ក្រុមហ៊ុនត្រូវពិន័យត្រឹម​ ៥០ ម៉ឺនយ៉េនប៉ុណ្ណោះ។ ទីប្រឹក្សាការងារ Sakaki Yuki បានបង្ហាញថា ប្រាក់ពិន័យមិនច្រើនទេបើប្រៀបធៀបទៅនឹងប្រាក់​ចំណេញ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​ចំនួន ១,៣ ពាន់លានដុល្លាររបស់ក្រុមហ៊ុន Dentsu ។

រដ្ឋាភិបាល​បាន​ព្យាយាម​ទប់ស្កាត់សកម្មភាព​របស់​ក្រុមហ៊ុន Dentsu និង​ទណ្ឌកម្ម​ស្រាលគួរ​អោយ​អាម៉ាស់​សម្រាប់ពួក​គេ ដោយ​បង្កើត​ផែនការ “កំណែទម្រង់​ការងារ” ។ រដ្ឋាភិបាលបានអោយដឹងថា ពួក​គេ​កំណត់ការថែមម៉ោង និងផ្តល់​យន្ត​ការ​សម្រាប់​និយោជិត​អាចរាយការណ៍ចំពោះសកម្មភាពបៀតបៀន។ យ៉ាង​ណា​មិញ គម្រោងនេះទទួល​មតិ​រិះ​គន់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​សំណាក់​អ្នកវាយតម្លៃ។ ខណៈដែលរដ្ឋាភិបាលដំបូងស្វែងរកការបង្កើត “ដែនកំណត់ធ្វើការរហូតដល់ស្លាប់” ជាមួយនឹង ៨០ ម៉ោងធ្វើការថែមម៉ោងក្នុងមួយខែ ការប្រឆាំងតវ៉ារបស់សាជីវកម្មធំៗបណ្តាលអោយពួកគេកំណត់ ១០០ ម៉ោង​ក្នុង​មួយ​ខែ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្រុមហ៊ុននៅតែស្របច្បាប់ពេលតម្រូវអោយបុគ្គលិកធ្វើការ ៦៥ ម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ជាកាលវិភាគដែលធ្វើឱ្យពួកគេមិនមានពេលថែទាំកូន ឬមើលថែខ្លួន​ឯង។ ក្រៅ​ពី​នេះ អ្នកជំនាញដែលមានប្រាក់ខែខ្ពស់ រួមទាំងពាណិជ្ជករហិរញ្ញវត្ថុ និងបុគ្គលិក R&D ឥឡូវនេះត្រូវបាន​លើក​​លែង​ចេញពីច្បាប់បន្ថែមម៉ោងរបស់ជប៉ុន មានន័យថាការស្នើអោយពួកគេធ្វើការថែមម៉ោងនឹងកាន់​តែ​ងាយ​​ស្រួល។

ម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករិះគន់ចំពោះ​កំណែទម្រង់​ខ្លាំងបំផុតគឺម្តាយរបស់ Takahashi អ្នកស្រី  Yukimi ។ កាលពីឆ្នាំមុន នៅថ្ងៃរំលឹកដល់ការចាកចេញរបស់កូនស្រី គាត់បានសរសេរសំបុត្របង្ហាញពីអារម្មណ៍ឈឺចាប់របស់ខ្លួន និងអំពាវ​នាវ​ឱ្យ​មាន​កំណែ​ទម្រង់​កាន់​តែ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។

បើមិនឆ្លងកាត់រយៈពេលធ្វើការរាប់ម៉ោងនៅ Dentsu កូនស្រីប្រហែលជាកំពុងខំប្រឹងប្រែងធ្វើការ ទៅកន្លែងដែល​​នាង​ចូល​ចិត្ត ញ៉ាំ​អាហារ​ឆ្ងាញ់ៗ និងញញឹម។ ច្បាប់កំណែទម្រង់ការងារត្រូវបានអនុម័តកាលពីខែមិថុនា ហើយ​នឹង​ចូលជាធរមាននៅខែមេសាឆ្នាំក្រោយ។ ខ្ញុំ​គិត​ថា បើ​និយាយ​ពី​ការ​ការពារ​មិនអោយស្លាប់ ឬធ្វើអត្តឃាតដោយ​សារ​​ធ្វើការហួសកម្លាំង កំណែទម្រង់​នេះ​យូរណាស់ទើបទទួលបានលទ្ធផល។ ខ្ញុំ​ចង់​ឱ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​មួយក្នុងច្បាប់​ដើម្បី​​លុប​​ចោល​​ម៉ោង​​ធ្វើ​​ការ​​យូរ និងទង្វើបៀតបៀនចេញពីក្រុមហ៊ុនទាំងអស់ រួមទាំងវិជ្ជាជីវផ្សេងទៀត។

ការតស៊ូលុបបំបាត់ Karoshi កំពុង និងបន្តនៅប្រទេសជប៉ុន យ៉ាងហោចណាស់យើងអាចមើលឃើញថា មនុស្សកាន់​តែ​ច្រើន​យល់​ដឹង ហើយ​ពិ​ភាក្សា​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។

កុំបណ្តោយឱ្យរឿងដែលមិនត្រឹម​ត្រូវក្លាយទៅជាជាក់ស្តែង។

Sacchan