“មរតក”ជីវិតដែលអ្នកម្តាយជនជាតិជប៉ុនមានជំងឺមហារីកម្នាក់បានបន្សល់ទុកអោយកូនស្រី
នៅឆ្នាំ ២០០១ Yasutaka Chie (Fukuoka ប្រទេសជប៉ុន) ត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺមហារីកសុដន់។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ជីវិតរបស់នាងប្រែប្រួលទាំងស្រុងព្រោះត្រូវឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលព្យាបាលដ៏ឈឺចាប់។ ដោយគិតថាគូដណ្តឹងនឹងចាកចេញពីនាង ប៉ុន្តែលោក Singo នៅតែតាំងចិត្តរៀបការ បើទោះជាមានការជំទាស់យ៉ាងខ្លាំងពីសាច់ញាតិក៏ដោយ។
បន្ទាប់ពីរៀបការ បងស្រី Chie គិតថាខ្លួនមិនអាចមានផ្ទៃពោះបានទេ។ ប៉ុន្តែអព្ភូតហេតុបានកើតឡើងសម្រាប់ប្តីប្រពន្ធបង ពេលនោះ Hana លូតលាស់ក្នុងផ្ទៃរបស់បងស្រី។ បងស្រីសរសេរក្នុងកំណត់ហេតុរបស់ខ្លួន “បានជួបកូនស្រីពិតជាអព្ភូតហេតុមួយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្រលាញ់កូនពេញមួយជីវិតរបស់ខ្លួន ច្រើនជាងខ្ញុំស្រលាញ់ខ្លួនឯងទៅទៀត” ។
ទន្ទឹមនឹងសុភមង្គលនោះ បងក៏ទទួលបានដំណឹងអាក្រក់ថា ជំងឺមហារីកនឹងរើឡើងបើបងសម្រេចចិត្តកើតកូន។ ដោយឃើញកូនស្រីបារម្ភចំពោះការសម្រេចចិត្ត ឪពុកម្តាយបងនិយាយថា “បើយល់ថាស្តាយក្រោយពេលរំលូតកូន យល់ល្អគួរតែសម្រាលកូន” ។ ដោយសារតែសម្តីនេះ បងតាំងចិត្តបង្កើតកូនទាំងប្រថុយជីវិតរបស់ខ្លួន។
ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៣ Hana កើតមកក្នុងភាពរីករាយ និងសុភមង្គលរបស់គ្រួសារទាំងមូល។ ភាពរីករាយមិនយូរប៉ុន្មាន នៅពេលដែល Hana មានអាយុ ៩ ខែ ជំងឺកាចសាហាវធ្វើទុក្ខម្តងទៀត។
បងស្រី Chie ត្រូវប្រយុទ្ធនឹងជំងឺកាចសាហាវនេះ បងស្រាវជ្រាវ និងចែករំលែករបបអាហារដែលជួយដល់អ្នកជំងឺមហារីកនៅលើ blog ផ្ទាល់ខ្លួនដែលមានឈ្មោះថា “ឆាប់ចូលគេង ឆាប់ក្រោក អង្ករសំរូប និងស៊ុប miso” ។ នៅពេលនោះ blog របស់បងទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ និងចូលចិត្តច្រើនពីប្រជាជនជប៉ុន។
ទោះបីជាខំស៊ូទ្រាំយ៉ាងណា វាសនាមិនដូចបំណងឡើយ។ នៅខែតុលាឆ្នាំ ២០០៦ កោសិកាមហារីករាលដាលពេញរាងកាយរបស់បង Chie ដែលធ្វើអោយគាត់ចុះខ្សោយ សូម្បីតែកម្លាំងបីកូនក៏គ្មានដែរ។
ដោយនៅរស់បានតែប៉ុន្មានឆ្នាំ បងស្រី Chie តែងតែគិតចង់ធ្វើអ្វីដែលមានន័យសម្រាប់កូនស្រីរបស់ខ្លួន ហើយនៅពេលដែលគាត់ស្លាប់ទៅ ប្តី និងកូនស្រីរបស់គាត់អាចរស់នៅបានសុខសប្បាយ។ ក្រឡេកមកមើលខ្លួនឯង បង Chie ឃើញថាខ្លួនគ្មានប្រាក់ អំណាច ឬឋានៈសម្រាប់ប្រគល់ឱ្យមនុស្សជាទីស្រលាញ់បំផុតទេ។ ដូច្នេះហើយគាត់បង្រៀនកូនស្រីឱ្យចេះធ្វើការងារផ្ទះ ទើបអាចមើលថែខ្លួនឯងពេលគ្មានម្តាយនៅក្បែរ។
នៅពេល Hana មានអាយុ ៣ ឆ្នាំ បង Chie ចាប់ផ្តើមបង្រៀនកូនការងារស្រាលៗដូចជាហាលសម្លៀកបំពាក់ រៀបចំរបស់របរ សម្អាត និងរៀបចំរបស់របរមុនពេលទៅសាលារៀន។ នៅថ្ងៃខួបកំណើត ៤ ឆ្នាំរបស់ Hana បង Chie ជូនអាវអៀមជាមួយនឹងសម្តីផ្តាំផ្ញើ “ការចម្អិនអាហារជាការងារដែលមានឥទ្ធិពលផ្ទាល់ទៅលើជីវិតរបស់កូន ដូច្នេះម៉ាក់នឹងបង្រៀនកូនពីរបៀបប្រើកាំបិត ដើម្បីអោយកូនចេះធ្វើម្ហូប។ កូនអាចដាក់ការសិក្សានៅលំដាប់ថ្នាក់បន្ទាប់ ព្រោះអោយតែមានសុខភាព អាចមើលថែខ្លួនឯងមិនថាទៅថ្ងៃមុខយ៉ាងណាទេ មិនថាកូនរស់នៅទីណាអាចរស់នៅបានល្អ” ។
ដូច្នេះ Hana ត្រូវបានម្តាយណែនាំអោយចូលផ្ទះបាយតាំងពីតូច។ មុខម្ហូបដំបូងដែលបង Chie បង្រៀនកូនឱ្យធ្វើគឺស៊ុប miso ។
ក្រៅពីធ្វើម្ហូប អ្នកម្តាយរូបនេះបង្រៀនកូនឱ្យចេះឯករាជ្យ ចេះរកដំស្រាយផ្ទាល់ខ្លួន។ បងក៏បានបង្ហាញកូនត្រូវធ្វើយ៉ាងណា និងប្រឈមមុខគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិត “កុំនិយាយអាក្រក់អ្នកដទៃ កុំភ្លេចញញឹម។ គ្រប់សម្តីដែលម្តាយផ្តាំមិនថាលំបាកប៉ុណ្ណា មិនចូលចិត្ត ឬពិបាកយ៉ាងណា Hana កុំបោះបង់អោយសោះ” ។
នៅឆ្នាំ ២០០៨ បងស្រី Chie បានទទួលមរណភាពពេលកូនមានអាយុ ៥ ឆ្នាំ។ ប្តីបងលោក Singo ពិបាកចិត្តអស់រយៈពេលយូរ។ គាត់បាត់បង់ក្តីសង្ឃឹមទាំងស្រុង មិនដឹងថាត្រូវចិញ្ចឹមកូនស្រីយ៉ាងណា។
ស្រាប់តែព្រឹកមួយ លោក Singo ឃើញ Hana ឈរក្នុងផ្ទះបាយធ្វើស៊ុប miso ។ របៀបធ្វើរបស់ប្អូនដូចអ្នកម្តាយ ចំណែករស់ជាតិដូចគ្នាធ្វើអោយគាត់ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង Hana ធ្វើការងារផ្ទះទាំងអស់ដូចដែលម្តាយធ្លាប់ធ្វើ។
តាំងពីពេលនោះមក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ Hana ក្រោកពីព្រលឹមចម្អិនស៊ុប miso ជូនឪពុកពិសា។ ប្អូនរក្សាពាក្យសន្យាមើលថែលោកពុក និងខ្លួនឯង។ ដោយកម្លាំង និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់កូនស្រី ជួយអោយលោក Singo ជម្នះការឈឺចាប់បាត់បង់ភរិយា។
ឆ្នាំ ២០១៤ លោកបានសហការជាមួយអ្នកបោះពុម្ពផ្សាយសៀវភៅ៖ Hana-chan no Miso Shiru: 8 Life Lessons from Yasutake Family ។ លោកបាននិយាយថា គាត់មិនមានបំណងបង្រៀនអាណាព្យាបាលអំពីរបៀបធ្វើឪពុកម្តាយនោះទេ។
លោកគ្រាន់តែចង់រំលឹក Hana ចំពោះការតស៊ូរបស់ម្តាយពេលប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាក្នុងជីវិត។ គាត់ក៏សង្ឃឹមថាកូនស្រីរបស់ខ្លួននឹងរឹងមាំដូចនេះ។ កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃរបស់បងស្រី Chie ត្រូវបានលោក Shingo និងកូនស្រីជ្រើសរើសបញ្ចូលក្នុងសៀវភៅដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ លោក Shingo សរសេរក្នុងសៀវភៅ “អ្វីដែលបងដឹងគុណបំផុតគឺអូនផ្តល់កំណើតអោយកូនស្រី Hana ។ អូនបានប្រថុយជីវិតរបស់ខ្លួនសម្រាប់រឿងនេះ” ។
ក្រោយមកសៀវភៅនេះបានក្លាយជាសៀវភៅដែលលក់ដាច់បំផុតនៅប្រទេសជប៉ុន ហើយត្រូវបានកែសម្រួលទៅជាភាពយន្តដែលមានចំណងជើងដូចគ្នា។
ប្រភព៖ Aboluowang