ការងារក្នុងក្តីស្រមៃរបស់មនុស្សជាច្រើន “មិនធ្វើអ្វីសោះ” ក៏​រក​បាន​ប្រាក់​ចំណូល​របស់បុរសជនជាតិជប៉ុនម្នាក់

សព្វថ្ងៃនេះបុរសជនជាតិជប៉ុនម្នាក់ឈ្មោះ Morimoto ទទួលបានប្រាក់ចំណូលតាមរយៈការណាត់ជួប កំដរដំណើរអតិថិជន​ក្នុង​អំឡុងពេលដែលបានព្រមព្រៀងដោយមិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីទាំងអស់។

បុរសជនជាតិជប៉ុននៅទីក្រុងតូក្យូ អាយុ ៣៨ ឆ្នាំ គិតប្រាក់ ៧១ ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយម៉ោង សម្រាប់ការកំដរ​អតិថិជន​​ម្តង និង​គ្រាន់​តែ​មាន​វត្តមាន​ដូច​ជា​ដៃគូ​រួម​ដំណើរ។

បង Morimoto និយាយប្រាប់ Reuters ដោយបន្ថែមថាគាត់បានណាត់ជួបប្រហែល ៤០០០ ដងក្នុងរយៈពេល ៤ ឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ 

ឥឡូវនេះបង Morimoto មានអ្នកតាមដាននៅលើ Twitter ជិត ២៥០,០០០ នាក់ ជាកន្លែងដែលគាត់អាចស្វែង​រក​អតិថិជន​របស់​ខ្លួន។

ប្រហែលមួយភាគបួនក្នុងចំណោមពួកគេជាអតិថិជនស្មោះត្រង់ ក្នុងនោះអតិថិជន “ចិត្តល្អ” បានជួលគាត់ចំនួន ២៧០ ដងគ្រាន់តែដើម្បី​លេង​យោល​ទោង​ជា​មួយ​ពួកគេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត តួនាទីរបស់គាត់គឺបក់ដៃ ញញឹមយ៉ាងស្រស់​តាម​បង្អួច​រថភ្លើង​ជា​មួយមនុស្សប្លែកមុខដែលមានបំណងចង់ជួបគាត់។

បង Morimoto មានគោលការណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ការងាររបស់ខ្លួន៖ មិនទទួលយកកិច្ចការគ្រប់យ៉ាងដែលដាក់អោយធ្វើនោះទេ។ គាត់បដិសេធសំណើរបញ្ជូនទូទឹកកក ឬធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសកម្ពុជា ហើយទន្ទឹមនឹងនេះមិនទទួលយកសំណើរផ្លូវភេទផងដែរ។

កាលពីសប្តាហ៍មុន បង Morimoto ត្រូវបានគេជួលឱ្យពាក់អាវ sari អង្គុយជជែកលេងជាមួយ Aruna Chida ដែលជាអ្នកវិភាគទិន្នន័យអាយុ ២៧ ឆ្នាំ។ កញ្ញា Chida ជ្រើសយកបង Morimoto ដើម្បីធ្វើជាដៃគូ ព្រោះនាងចង់ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ឥណ្ឌានៅទីសាធារណៈ ប៉ុន្តែខ្លាចមិត្តភក្តិរបស់នាងខ្មាស់អៀន។

នាងបាននិយាយថា “ដើរជាមួយ​មិត្តភ័ក្ដិ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានកាតព្វកិច្ចប្រាស្រ័យទាក់ទង ប៉ុន្តែបើទៅជាមួយ​អ្នក​ដែលខ្ញុំជួល ខ្ញុំយល់ថាខ្លួនមិនចាំបាច់ធ្វើដូច្នេះទេ” ។

មុនពេលរកបានការងារនេះ គាត់ធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពមួយ និងតែងតែត្រូវរិះគន់ថា “មិនធ្វើអ្វីសោះ” ។ គាត់និយាយថា ខ្ញុំចាប់ផ្តើមលើកជាសំណួរផ្គត់ផ្គង់សមត្ថភាព “មិនធ្វើអ្វីសោះ” សម្រាប់បម្រើអ្នកដែលមានតម្រូវ​ការ។ ហើយឥឡូវនេះ ការងារនឹងបានក្លាយជាប្រភពចំណូលតែមួយគត់របស់បង Morimoto ជួយអោយគាត់ចិញ្ចឹម​ប្រពន្ធ និង​កូន។

ថ្វីត្បិតតែគាត់បដិសេធមិនប្រាប់ប្រាក់ចំណូល ប៉ុន្តែបង Morimoto បានអោយដឹង គាត់ជួបអតិថិជនម្នាក់ឬពីរនាក់​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ។ មុនពេលជំងឺរាតត្បាតផ្ទុះចំនួននេះកើនឡើងទ្វេដង ប្រហែលបីឬបួននាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ។

បន្ទាប់ពីចំណាយពេលមួយថ្ងៃ (ថ្ងៃពុធ) នៅទីក្រុងតូក្យូដោយមិនធ្វើអ្វីសោះ បង Morimoto ពិចារណាពីលក្ខណៈ​ចម្លែក​នៃ​ការ​ងារ​នេះ។ តាំងពីពេលនោះ បង្វែរបញ្ហាសង្គមដែលអោយតម្លៃផលិតភាព និងមើលងាយភាពឥតប្រយោជន៍។

បង Morimoto និយាយថា មនុស្សគ្រប់គ្នាមានទំនោរគិតថា “មិនធ្វើអ្វីសោះ” របស់ខ្ញុំមានតម្លៃ ព្រោះវាមានប្រយោជន៍សម្រាប់បុគ្គលមួយចំនួន។ មនុស្សគ្រប់រូបមិនចាំបាច់មានប្រយោជន៍តាមវិធីណាមួយនោះទេ។

ប្រភព៖ Skydoor