ជំងឺកូវីដ ១៩ និងអាកាសធាតុក្តៅខ្លាំង តើគួរពាក់ ឬមិនពាក់ម៉ាសកំពុងបង្កចម្រូងចម្រាសនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន

អាកាសធាតុក្តៅកំណត់ត្រាគ្របដណ្តប់ជប៉ុន និងជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩ ទោះបីជាមានការធ្លាក់ចុះក៏នៅតែមាន​ហានិភ័យ​ជា​ច្រើន សាលា​រៀន​នៅ​ទូទាំងប្រទេសកំពុងពិចារណាទៅលើសំណួរ តើគួរពាក់ ឬមិនគួរពាក់ម៉ាស?

ក្រសួង​អប់រំ​បានស្នើម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ឱ្យ​កុមារដោះម៉ាស់ចេញពេលចូលរួមមុខវិជ្ជាកីឡា ឬតាមផ្លូវទៅសាលារៀន​ដើម្បី​​ជៀស​វាង​ស្ថានភាពចាញ់ថ្ងៃ។ ទោះជាយ៉ាងណា គោលការណ៍ណែនាំនេះត្រូវគេធ្វើព្រងើយនៅតំបន់ជាច្រើនក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន ជាពេលដែលរដូវវស្សាបានកន្លងផុត ហើយកម្តៅកាន់តែក្តៅខ្លាំង។ សាលាមិនអាចមិនខ្វល់ចំពោះ​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​របស់​ឪពុកម្តាយដែលចង់ឱ្យកូនរបស់ពួកគេពាក់ម៉ាស់ជាប់នោះទេ ដោយសារតែខ្លាចឆ្លងវីរុស។

នៅវេលាម៉ោងប្រហែល ២ៈ៣០ នាទីរសៀល ថ្ងៃទី ២៩ ខែមិថុនា នៅសាលាបឋមសិក្សា Hiranishi សង្កាត់ Nishi, Nagoya គ្រូបង្រៀនស្រីម្នាក់បាននិយាយទៅកាន់សិស្សថ្នាក់ទី ២ មុនពេលប្អូនៗត្រឡប់ទៅផ្ទះថា “ថ្ងៃនេះក្តៅខ្លាំង ហើយ​អាច​នឹង​មានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតប្អូនៗ។ ប្អូនៗត្រូវដោះ​ម៉ាសចេញពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ផ្ទះ” ។

នៅថ្ងៃនោះ សេចក្តីប្រកាសកំដៅថ្ងៃគ្រោះថ្នាក់ត្រូវបានដាក់ចេញដោយខេត្ត Aichi លើកដំបូងក្នុងឆ្នាំនេះ ជាមួយនឹងកម្រិតបារតឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់ ៣៧,៥ អង្សាសេនៅ Nagoya ។ ទោះជាយ៉ាងណានៅតែមានប្អូនៗពាក់ម៉ាសតាមផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះ។ នៅពេលអ្នកយកព័ត៌មានរបស់ Mainichi Shimbun សួរ ហេតុអ្វីបានជាប្អូនៗពាក់ម៉ាស? ប្អូនម្នាក់ឆ្លើយថា “ខ្ញុំខ្លាចចាញ់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ខ្លាចឆ្លងវីរុសដែរ” ។

Momono Kojima គ្រូបង្រៀនអាយុ ២៣ ឆ្នាំម្នាក់បានប្រាប់សារព័ត៌មានថា “ខ្ញុំបានប្រាប់ប្អូនៗឱ្យដោះម៉ាសចេញយ៉ាង​ហោច​ណាស់ ២ ទៅ ៣ នាទីពេលពួកគេត្រឡប់ទៅផ្ទះក្រោមអាកាសធាតុក្តៅ អោយតែប្អូនៗមិននិយាយគ្នា។ ខ្ញុំ​​ក៏​​លើក​​ទឹក​​ចិត្ត​​ប្អូនៗ​ផឹក​​ទឹក​ក្នុង​ពេល​រៀនផងដែរ” ។

កាលពីថ្ងៃទី ១០ ខែមិថុនា ក្រសួងអប់រំបានអំពាវនាវអោយក្រុមប្រឹក្សាអប់រំមូលដ្ឋានស្រុកផ្តល់ការណែនាំឱ្យបានហ្មត់​ចត់​ដល់សាលារៀន ដើម្បីធានាឱ្យកុមារដោះម៉ាសចេញអំឡុងពេលហាត់ប្រាណ និងសកម្មភាពក្លឹប មិនថាក្នុងផ្ទះ ឬ​ក្រៅ​ផ្ទះ និង​តាម​ផ្លូវ​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ ឬផ្ទុយមកវិញ។

ទោះបីជាក្រសួងបានចេញបទប្បញ្ញត្តិទាំងនេះកាលពីខែឧសភា ប៉ុន្តែ​នៅតែមាន​ករណី​កុមារ​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បញ្ជូនទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​​ដោយ​​មាន​​រោគ​​សញ្ញា​ចាញ់ថ្ងៃបន្ទាប់​ពី​ធ្វើ​លំហាត់​ប្រាណ​ដោយ​សារ​ពាក់​ម៉ាស។

មន្ត្រី​ក្រសួង​ម្នាក់​បាន​និយាយ​ថា​៖ “យើង​គ្មាន​ជម្រើស​អ្វី​ក្រៅ​ពី​ពន្យល់​វា​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ដើម្បីប្រាកដ​ថា​បទ​ប្បញ្ញត្តិ​ត្រូវ​បាន​អនុវត្ត​យ៉ាង​យក​ចិត្តទុកដាក់” ។

ទោះជាយ៉ាងណា នាយកសាលាបឋមសិក្សា Hiranishi លោក Kozo Matsufuji អាយុ ៥៥ ឆ្នាំបាននិយាយថា “ជាមូល​ដ្ឋាន ការពាក់ម៉ាសអាស្រ័យលើមនុស្សម្នាក់ៗ ដូច្នេះយើងមិនអាចប្រាប់កុមារឱ្យដោះម៉ាសចេញបានទេ។ ជាការ​ពិត​ណាស់ ក្រោមអាកាសធាតុក្តៅខ្លាំង យើងមិនអាចធ្វើព្រងើយបានឡើយ ប៉ុន្តែការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយអាស្រ័យ​លើ​ប្អូនៗ។ អ្វីដែលសំខាន់ត្រូវប្រាប់ប្អូនពេលដោះម៉ាសចេញ ហើយទុកឱ្យមនុស្សធំធ្វើជាគំរូសម្រាប់ប្អូនៗ” ។ 

នៅសង្កាត់ Adachi ទីក្រុងតូក្យូ ការិយាល័យសង្កាត់បានផ្ញើអុីម៉ែលទៅកាន់អាណាព្យាបាលសិស្សសាលាបឋមសិក្សា និងអនុវិទ្យាល័យ បន្ទាប់ពីសេចក្តីប្រកាសរបស់ក្រសួងអប់រំកាលពីខែមិថុនា សុំឱ្យពួកគេលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យដោះម៉ាស​ចេញនៅរដូវក្តៅ។ ទោះជាយ៉ាងណា ឪពុកម្តាយមួយចំនួនបានបង្ហាញការព្រួយបារម្ភចំពោះសុខភាពកូនៗ ក៏ដូច​ជា​សិស្ស​មួយចំនួនមិនព្រមដោះម៉ាសព្រោះ​ខ្លាចបញ្ចេញមុខ។

ជាង ២ ឆ្នាំកើតជំងឺរាតត្បាត ម៉ាសមុខបានក្លាយជាផ្នែកមួយដែលមិនអាចខ្វះក្នុងជីវិតមនុស្សគ្រប់គ្នា ស្ទើរតែគ្មាន​ឱកាសបង្ហាញមុខមាត់នៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ។ រហូតដល់ថ្នាក់មានការប្រៀបប្រដូចលើអុីនធឺណេតថាដោះម៉ាសទៅនឹង​ដោះខោទ្រនាប់ ដោយហៅម៉ាសថា “ខោទ្រនាប់បិទមុខ” ។ មន្ត្រីសង្កាត់ Adachi ម្នាក់​បាន​និយាយ​ថា​៖ “កុមារ​​មួយ​ចំនួន​យកដៃខ្ទប់មាត់ ព្រោះតែខ្មាស់អៀនពេលដោះម៉ាសចេញតាម​ការណែនាំ​របស់​គ្រូ​” ។

សាស្ត្រាចារ្យ Ryoji Kasanami នៅសាកលវិទ្យាល័យ Nara ដែលមានជំនាញក្នុងការទប់ទល់នឹងស្ថានភាពចាញ់ថ្ងៃ និងបញ្ហា​សុខ​ភាព​ផ្នែក​សាលារៀនបានវាយតម្លៃថា “ប្រសិនបើអ្នកប្រៀបធៀបហានិភ័យចាញ់ថ្ងៃជាមួយនឹងជំងឺ​កូវីដ ១៩ នៅ​រដូវ​ក្តៅ ចាញ់ថ្ងៃទំនងជាបណ្តាលឱ្យមានស្ថានភាពអាក្រក់ជាង រហូតបណ្តាលអោយស្លាប់។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថាអ្នករាល់គ្នាមិនប្រថុយដើម្បីឆ្ពោះទៅរក Zero COVID” ។

“នៅប្រទេសជប៉ុន មនុស្សមានទំនោរធ្វើតាមអ្វីដែលមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនកំពុងធ្វើ។ ជាដំបូងអ្នករាល់គ្នាត្រូវ​ផ្តោត​លើ​​ការ​​ជៀស​វាង​​ហានិភ័យ​​ធំ​ជាង” ។

Sacchan