ការស្ទង់មតិបង្ហាញថា ៣០% កម្មករជប៉ុនរំលងអាហារថ្ងៃត្រង់ដើម្បីសន្សំប្រាក់
បុគ្គលិកស្រីម្នាក់មានអាយុប្រហែល ៣០ ឆ្នាំ កំពុងធ្វើការនៅហាងលក់ទំនិញនៅ Yokohama ទៅកាន់ហាងមួយកន្លែងដើម្បីទិញអាហារថ្ងៃត្រង់។ នាងក្រឡេកមើលប្រអប់ bento នៅលើធ្នើ ហើយឈោងដៃទៅយកប្រអប់បាយមាន់បំពងតម្លៃ ៧០០ យ៉េន ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតបានដកដៃចេញ។
នាងបាននិយាយថា “ខ្ញុំត្រូវកាត់បន្ថយការចំណាយ និងសន្សំប្រាក់។ ខ្ញុំអាចស៊ូទ្រាំនឹងការស្រេកឃ្លាន ហើយញ៉ាំតែបន្តិចពេលអាហារថ្ងៃត្រង់” ។ បន្ទាប់មកនាងជ្រើសរើសបាយពូតប្រភេទថោកបំផុតក្នុងតម្លៃ ១០០ យ៉េន។
លទ្ធផលការស្ទង់មតិបង្ហាញថាអត្រាកម្មកររំលងអាហារថ្ងៃត្រង់មានចំនួនប្រហែល ២៩,៥% អ្នកដែលបានស្ទង់មតិ។ ក្នុងចំណោមនោះ ៥៦,៦% ឆ្លើយថា “ខ្ញុំមិនទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ឬតិចជាងនេះ” ២៨,២% ឆ្លើយថា “ពី ២ ទៅ ៣ ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍” និង ១៥,៣% ដែលនៅសល់បានឆ្លើយថា “៤ ដង ឬច្រើនជាងមួយសប្តាហ៍”។
កម្មករបាននិយាយថា ការសន្សំប្រាក់ជាមូលហេតុចម្បងដែលពួកគេមិនទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់។ ប្រហែល ៦០% អ្នកចូលរួមការស្ទង់មតិនិយាយថាពួកគេមិនជ្រើសយកម្ហូបខ្លួនចង់ហូបទេ ដោយគិតថាវាថ្លៃពេក។
ពេលទទួលបានសំណួរអាហារថ្ងៃត្រង់អន់បំផុតរបស់ពួកគេ មនុស្សម្នាក់បានឆ្លើយថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែញ៉ាំពងត្រីប្រៃប៉ុណ្ណោះ” អ្នកដទៃនិយាយថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែផឹកទឹក និងញ៉ាំអាហារសម្រន់”។
តំណាងក្រុមហ៊ុន Edenred Japan បាននិយាយថា “អាហារឡើងថ្លៃធ្វើឱ្យថវិកាគ្រួសារត្រូវរឹតត្បិត ដូច្នេះមនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្តើមរំលងអាហារថ្ងៃត្រង់ដើម្បីសន្សំប្រាក់”។
ដូចជាករណីបុគ្គលិកស្រីនៅ Yokohama នាងនិយាយថាខ្លួនតែងតែយក bento នឹងម្ហូបនៅសល់ពីយប់មុនតាមដើម្បីសន្សំប្រាក់។
ប៉ុន្តែប្រហែល ៥ ថ្ងៃក្នុងមួយខែ ពេលរវល់ពេក ឬគ្មានម្ហូបនៅសល់ នាងថែមទាំងបានរំលងអាហារថ្ងៃត្រង់ ឬគ្រាន់តែហូបបាយពូតមួយដុំ។ ជាពិសេស នាងមានទំនោររំលងអាហារថ្ងៃត្រង់មុនថ្ងៃបើកប្រាក់ខែ។
ស្រ្តីម្នាក់នេះចាប់ផ្តើមសន្សំសំចៃ និងធ្វើម្ហូបអោយប្តីប្រពន្ធពួកគេទាំងពីរតាំងពី ៤ ឆ្នាំមុន។ នាងព្យាយាមរក្សាការចំណាយលើអាហាររបស់ពួកគេចំនួន ៥០,០០០ យ៉េនក្នុងមួយខែ។
នៅឆ្នាំ ២០១៩ ក្រុមប្រឹក្សាទីភ្នាក់ងារសេវាហិរញ្ញវត្ថុបានប្រកាសរបាយការណ៍ដែលមានខ្លឹមសារ៖ “អ្នករាល់គ្នាត្រូវសន្សំប្រាក់ ២០ លានយ៉េនថ្លៃចំណាយលើការរស់នៅបន្ទាប់ពីចូលនិវត្តន៍” ។
របាយការណ៍នេះបណ្តាលឱ្យមានភាពចម្រូងចម្រាសជាច្រើន ហើយនេះក៏ជាមូលហេតុធ្វើឱ្យស្ត្រីជាច្រើនចាប់ផ្តើមសន្សំប្រាក់។
បុគ្គលិកស្រីរូបនេះបាននិយាយថា “ជីវិតរបស់ខ្ញុំមិនអាក្រក់ដូចជាអ្នកដែលកំពុងនៅក្បែរកម្រិតក្រីក្រនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវត្រៀមសម្រាប់អនាគត។ តម្លៃម្ហូបអាហារឡើងថ្លៃ ដូច្នេះប្រាក់ទិញអាហារត្រូវកាត់បន្ថយមុនគេ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ខ្ញុំមិនគិតថារឿងនេះមិនល្អចំពោះសុខភាពឡើយ”។
Masahiko Ariji សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចអាហារនៅសាកលវិទ្យាល័យ Kindai បាននិយាយថា “អ្នករាល់គ្នាចាត់ទុកការរំលងអាហារថ្ងៃត្រង់ ឬអាហារពេលព្រឹកជាជម្រើសដែលអាចធ្វើទៅបាន អោយតែសុខភាពរបស់ពួកគេមិនត្រូវប៉ះពាល់” ។
សាស្ត្រាចារ្យ Masahiko Ariji ក៏បានបន្ថែមថា នៅពេលតម្លៃអាហារឡើងថ្លៃ ដូច្នេះថវិកាគ្រួសារត្រូវរឹតត្បិត មនុស្សគ្រប់គ្នាលែងមើលឃើញអត្ថប្រយោជន៍នៃការទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ពេលក្រឡេកមើលថវិកាបន្តិចបន្តួចរបស់ខ្លួន។
កម្មករក៏មានអារម្មណ៍ថា មិនសមនឹងចំណាយប្រាក់ទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ ខណៈដែលពួកគេមិនអាចញ៉ាំអាហារជាមួយអ្នកដទៃបានដោយសារជំងឺរាតត្បាត។
លោក Ariji និយាយថា ការទទួលទានអាហារជាមួយអ្នកដទៃបំពេញតម្រូវទំនាក់ទំនងសង្គមរបស់មនុស្សគ្រប់រូប ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុនបានស្នើឱ្យបុគ្គលិកបរិភោគដាច់ដោយឡែក។ អ្នកដែលតែងតែបរិភោគអាហារពេលល្ងាចជាមួយក្រុមគ្រួសារមានទំនោរមិនចូលចិត្តញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ម្នាក់ឯងទេ។
មូលហេតុផ្សេងទៀតគឺថា បុគ្គលិកការិយាល័យតែងតែអង្គុយស្ងៀមមិនធ្វើចលនា អង្គុយនៅមួយកន្លែងរយៈពេល ៨ ម៉ោង ដូច្នេះប្រហែលជាទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់មិនឆ្ងាញ់ទេ។
ដោយសារតម្លៃវត្ថុធាតុដើមនាំចូលឡើងថ្លៃតាំងពីឆ្នាំមុនដែលបណ្តាលឱ្យតម្លៃកើនឡើង។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំនេះ ក្រុមហ៊ុនអាហារធំៗជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនក៏បានប្រកាសដំឡើងថ្លៃអាហារផងដែរ ដូចជា ទឹកស៊ីអុីវ អាហារក្លាសេ ហាំ សាច់ក្រក ជាដើម។ នេះជាមូលហេតុធ្វើឱ្យតម្លៃអាហារនៅភោជនីយដ្ឋានឡើងថ្លៃ។
ការស្ទង់មតិបង្ហាញថាប្រហែល ៤០% បាននិយាយថាពួកគេរំលងអាហារថ្ងៃត្រង់ព្រោះតែផលប៉ះពាល់អាហារនៅភោជនីយដ្ឋាន និងហាងឡើងថ្លៃ។
Hana