ល្បែង Toribami ជាទម្រង់ដាក់ទានប្រជាជនធម្មតារបស់ពួកអភិជនជប៉ុន

ថ្ងៃពុធ 23/03/2022 | 7:00 ព្រឹក

មុនពេលលេចវត្តមានរបស់សាមូរ៉ៃ ជប៉ុនជាប្រទេសមានសន្តិភាពគ្រប់គ្រងដោយពួកអភិជន។ ពាក្យ “សន្តិភាព” ត្រង់ចំណុចនេះសម្រាប់ពួកអភិជន មិនមែនសម្រាប់ប្រជាជនធម្មតាទេ។ ពួកអភិជនរស់នៅក្នុងភាពប្រណីត ខណៈដែលភាគច្រើនប្រជាជននៅសម័យ Heian ក្រីក្រយ៉ាងខ្លាំង។

កាលនោះមានល្បែងពេញនិយមមួយហៅថា Toribami សម្រាប់ពួកអភិជន។ ជាល្បែងអភិជន ប៉ុន្តែដូចជាគ្មានមនុស្សធម៌នោះទេ អាក្រក់រហូតដល់ថ្នាក់មើលទៅអ្នកចូលរួមលែងជាមនុស្សទៀតហើយ។ ល្បែងនេះឆ្កួតមែនទែន មានតែអ្នកមានប្រាក់ទើបគិតឃើញ។

តើ Toirbami ជាអ្វី? មុននឹងពន្យល់ ខ្ញុំនឹងលើកឡើងអំពីចំណូលចិត្តរបស់កុមារជប៉ុន។

កាលពីក្មេង កុមារជាច្រើនមានចេតនាកំពប់បាយ ហើយធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយខឹង។ គោលបំណងរបស់ពួកគេចង់យកបាយកំពប់ទៅបាចនៅលើទីធ្លាឲ្យបក្សីចឹក។ ក្មេងៗចូលចិត្តមើលរូបរាងដ៏គួរឲ្យស្រលាញ់របស់បក្សីពេលវាប្រើចំពុះចឹកចំណី។

ត្រលប់ទៅរឿង Toribami ត្រូវបានសរសេរថា 鳥喰 អាចប្រែថាចឹកដូចបក្សី។ ជាក់ស្តែងយកអាហារដែលនៅសល់បាចលើទីធ្លា មិនប្រើដៃយកអាហារទេ តែប្រើមាត់។ ត្រង់ចំណុចនេះមនុស្សជាច្រើនប្រាកដជាយល់អំពីល្បែងដ៏ឆ្កួតនេះ មិនត្រឹមតែខ្ជះខ្ជាយអាហារប៉ុណ្ណោះទេ។

នេះជាល្បែងពេញនិយមរបស់ពួកអភិជននៅសម័យ Heian ។ ជាការពិតណាស់ សំណល់អាហារដែលប្រើក្នុងល្បែងជារបស់ឆ្ងាញ់ៗ។

អាស្រ័យលើចំនួនភ្ញៀវមកចូលរួមពិធីជប់លៀង បរិមាណអាហារនឹងប្តូរតាមនឹង។ ជាក់ស្តែងមុខម្ហូបមានចំនួន ២៨ មុខសម្រាប់ភ្ញៀវថ្នាក់ខ្ពស់ ២០ មុខសម្រាប់ភ្ញៀវកិត្តិយស អភិជន យ៉ាងហោចណាស់មាន ៨ មុខជាម្ហូបពិសេស។

ពិធីជប់លៀងដ៏ប្រណិតនេះមានអត្តន័យទទួលស្វាគមន៍ សូម្បីតែមនុស្សពេញវ័យមានសុខភាពល្អក៏មិនអាចញ៉ាំបានទាំងអស់ដែរ។ សំណល់អាហារត្រូវបានគេយកទៅលេងល្បែង Toribami ។ ម៉្យាងវិញទៀត ប្រជាជនធម្មតាកំពុងរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រ ឬអត់ឃ្លានព្រោះតែដំណាំមិនបានផល។

ត្រូវហើយ ក្នុងល្បែងនេះពួកអភិជនជាទស្សនិកជន ចំណែក “បក្សី” ជាប្រជាជនធម្មតា។ នៅពេលដែលទទួលបានសញ្ញា ប្រជាជននឹងចូលទីលាន ប្រាកដណាស់ពួកគេកំពុងឃ្លាន។ បន្ទាប់មក ភ្ញៀវប្រើចង្កឹះចាប់អាហារបោះទៅលើទីលាន ដើម្បីឲ្យអ្នកអត់ឃ្លានទាំងនោះដណ្តើមគ្នា។ ពួកអភិជនមិនត្រឹមតែបោះអាហារនៅមួយកន្លែងប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបោះទៅគ្រប់ទីកន្លែង ដើម្បីបញ្ជាពួកបក្សីតាមចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន មើលឃើញទិដ្ឋភាពនេះពួកគេផ្ទុះសំណើច។

បើតាម “សីលធម៌” របស់ពួកអភិជននាសម័យនោះ ទង្វើនេះគេហៅថា Segaki (បិសាចអត់ឃ្លាន) ជាទម្រង់ដាក់ទានឲ្យប្រជាជន។

ជាមនុស្សដូចគ្នា ប៉ុន្តែអំណាចបង្កើតជាគម្លាតដល់ថ្នាក់នេះ ឬអាចនិយាយបានថា ពួកអភិជនទាំងនោះបរិភោគអាហារដែលប្រជាជនប្រមូលផលបាន ដណ្តើមយក ហើយផ្តល់សិទ្ធិឲ្យខ្លួនឯងចែកចាយតាមរយៈការមើលងាយ បន្ទាបកិត្តិយសអ្នកដទៃ។

ច្បាស់ណាស់សម័យបែបនេះត្រូវឈានដល់ទីបញ្ចប់។ មិនថានៅសម័យកាលណា ទោះយើងដឹងថាអំណាចគួរតែស្របនឹងទំនួលខុសត្រូវ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅអំណាចភ្ជាប់មកជាមួយនឹងអំពើពុករលួយ បុគ្គលិកលក្ខណៈបាត់បង់។ មិនថានៅប្រទេសណា មិនថានៅសម័យណាក៏តែងតែមានរឿងបែបនេះ។

Kengo Abe