អ្នកចំបាប់ SUMO មិន​ត្រឹម​តែ​ធាត់​ប៉ុណ្ណោះទេ សូម្បីតែកម្លាំងក៏ខ្លាំងណាស់ដែរ

SUMO គឺជាកីឡាតំណាងមួយនៃប្រទេសជប៉ុន។ ទោះបីជាមិនច្បាស់អំពីច្បាប់របស់ Sumo ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់មនុស្ស​ជា​ច្រើននឹងសញ្ចឹងគិតពេលឮពាក្យ Sumo ។

Sumo ហាក់ដូចជាចម្លែកបន្តិចក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ជនបរទេស។ តើ Sumo គ្រាន់តែជាការប្រយុទ្ធរវាងអ្នកចំបាប់​ធាត់ និងស្ទើរតែមិនស្លៀកពាក់ឬ?

មានមនុស្សជាច្រើនលើកជាសំណួរពេលនិយាយអំពី Sumo ៖

“តើអ្នកទាំងនោះពិតជាខ្លាំងដែរទេ?”

ក្នុងអត្ថបទនេះ ចូរយើងបកស្រាយអាថ៌កំបាំងជាមួយនឹង JAPO ។

អ្នកចំបាប់ Sumo គេហៅថា 力士 (Rikishi) – អត្តពលិក។

ទម្ងន់ជាមធ្យមរបស់អត្តពលិកថ្នាក់ Maku-uchi (ថ្នាក់ខ្ពស់បំផុតរបស់ Sumo) គឺ ១៦៦.២ គីឡូក្រាម។ អត្តពលិកដែល​ធ្ងន់ជាងគេក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ Sumo មានទម្ងន់ ២៩២.៦ គីឡូក្រាម។ ប្រសិនបើក្រឡេកមើលទៅលើទម្ងន់របស់​ប្រជាជនជប៉ុនធម្មតាម្នាក់ ឃើញថា Sumo មានទម្ងន់ធ្ងន់ណាស់។

ក្រៅពីនេះ នៅពេលមើល Sumo តាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ឃើញថាខ្លាញ់ក្បាលពោះរបស់អត្តពលិកជ្រាយ ដូច្នេះហើយ​បើ​មនុស្ស​ជាច្រើនគិតថា ពួកគេធាត់ហើយគ្មានកម្លាំងក៏មិនមែនជារឿងចម្លែកដែរ។

ហេតុអ្វីបានជាអ្នកចំបាប់ Sumo ត្រូវតែ “ធាត់” បែបនេះ?

អាចពន្យល់បានថា Sumo គឺជាកីឡាតែមួយគត់ដែលត្រូវបានលើកឡើង​ក្នុងការពិភាក្សាបច្ចុប្បន្ន អនុវត្ត “Openweight” មាន​ន័យ​ថា ​គ្មាន​បទ​ប្បញ្ញត្តិ​កំណត់​ទម្ងន់​ពេល​ប្រកួតនោះទេ។ ឧទាហរណ៍អត្តពលិក ៨០ គីឡូក្រាមអាចប្រយុទ្ធជាមួយអត្តពលិក ២០០ គីឡូក្រាម។

ទោះជាយ៉ាងណា ភាពខុសគ្នារវាងទម្ងន់អាចប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់អត្រាឈ្នះ។ ចូរស្រមៃមើលថា អ្នកចំបាប់ ៨០ គីឡូក្រាមប្រាកដជាពិបាកលើកអ្នកចំបាប់​ធ្ងន់​ជាង​ខ្លួន ២,៥ ដង។ មិនត្រឹម​តែប៉ុណ្ណឹង អ្នកចំបាប់ ៨០ គីឡូក្រាម​ប្រកួត​នឹង​អ្នកចំបាប់ទម្ងន់ ​២០០​ គីឡូក្រាម បុគ្គលនោះនឹងតក់ស្លុតដូចជាជួប​គ្រោះថ្នាក់​​ចរាចរណ៍​ជា​បន្តបន្ទាប់​។

ទោះជាយ៉ាងណា ​អាថ៌កំបាំង​របស់ Sumo មិន​ស្ថិតលើ​ទម្ងន់​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែស្ថិតលើសាច់ដុំ​ដែល​លាក់​ក្រោមស្រទាប់​ខ្លាញ់។

អ្នកចំបាប់ Sumo ថ្នាក់ Maku-uchi ភាគរយខ្លាញ់គឺ ៣២,៥% ។ បើប្រៀបនឹងបរិមាណខ្លាញ់ស្តង់ដារបស់បុរសម្នាក់ជាមធ្យម (ប្រហែល ១១​-​២១%) ភាគរយជាតិខ្លាញ់របស់ Sumo ហាក់ដូចជាខ្ពស់ណាស់ ប៉ុន្តែបើនិយាយពីទម្ងន់រាងកាយ​ទាំង​មូល ឃើញថាបរិមាណសាច់ដុំគួរឲ្យ​ភ្ញាក់ផ្អើលក្រោមស្រទាប់ខ្លាញ់របស់ពួកគេ។

ប្រសិនបើដកស្រទាប់ខ្លាញ់ចេញ អ្នកចំបាប់ខ្លះមាន​សាច់ដុំ​ដល់ទៅ ១០០ ​គីឡូក្រាម។ នេះ​ជា​ចំនួន​សាច់​ដុំយ៉ាងច្រើន​ដែល​សូម្បី​តែ​អ្នក​ហាត់យកសាច់ដុំ​ក៏​មិន​អាចប្រៀបបាន។

បើ​និយាយ​ពីបរិមាណ​សាច់ដុំ យើងមិនអាចមិនរំលឹកដល់ឈ្មោះរបស់អ្នកចំបាប់ Sumo Chiyo នោះទេ។

គ្រាន់តែក្រឡេកមើលរូបភាពឃើញថា បុគ្គលម្នាក់នេះជាមនុស្សមានសាច់ដុំ។ គាត់មានទម្ងន់ ១២៦ គីឡូក្រាម ប៉ុន្តែ​ភាគ​រយ​ខ្លាញ់ក្នុងខ្លួនត្រឹម ១០.៣% ប៉ុណ្ណោះ។ សូម្បីតែប្រៀបនឹងបុរសជាមធ្យមម្នាក់ក៏បរិមាណខ្លាញ់នៅតែទាបដែរ អាចនិយាយបានថា នេះកម្រិតរបស់មនុស្សស្គម។ ចំពោះកម្រិតដូចនេះ តើពេលកំពុងហែលទឹកអាច​អណ្តែត​ដែរ​ទេ?

អ្នកចំបាប់ Chiyo មានមាឌតូច ប៉ុន្តែបញ្ហារបស់គាត់ស្ថិតនៅត្រង់ស្មា ងាយនឹងគ្រេចណាស់។ គាត់ប្រើសាច់ដុំដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហារបស់ខ្លួន ដើម្បីរក្សាលំនឹងស្មា Chiyo បានពង្រឹងសាច់ដុំយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យ​គាត់មានរាងកាយរឹង​មាំ​ដូច​ជា​ពាក់​ពាស​ដែក

សមិទ្ធិផលរបស់ Chiyo ក៏គួរឲ្យ​សរសើរណាស់ដែរ ឈ្នះ ១០៤៥ ដង និងចាញ់ ៤៣៧ ដង។ អ្នកចំបាប់ដូចជាតំណាងឲ្យ​ពិភព Sumo ដែលជាអ្នកកាន់កំណត់ត្រាជើងឯកចំនួន ៣១ លើក។ អារម្មណ៍ពេលឃើញមនុស្សមាឌតូចលើក​បោះ​គូប្រកួតធំជាងខ្លួន ទិដ្ឋភាពប្រៀបដូចជាវីរបុរសចេញពីពិភពស្រមើស្រមៃ ធ្វើឲ្យ​គាត់មានអ្នកគាំទ្រជា​ច្រើន​​ទូទាំង​​ប្រទេស។

ទោះជាយ៉ាងណា Chiyo គ្រាន់តែជាករណីដ៏កម្រមួយ។ កត្តាសំខាន់របស់អ្នកចំបាប់ Sumo ម្នាក់នៅតែស្ថិត​លើ​ទម្ងន់។ និយាយអញ្ចឹងមិនមានន័យថា ធ្ងន់ល្អទេ កត្តាសំខាន់ត្រូវតែមានសាច់ដុំអាចបត់បែនបានល្អ និងរឹងមាំ។

អ្នកចំបាប់ Sumo ដែលអាចរក្សាតុល្យភាពកត្តាទាំងនេះ ប្រាកដជាឈានទៅដល់ Top class។

ក្រៅពីនេះ តាមរយៈអត្ថបទ ខ្ញុំក៏សង្ឃឹមថា យើងមិនសើចចំអក​មនុស្សធាត់ដែលនៅជុំវិញខ្លួន។ ពួកគេអាចនឹងមាន​ថាម​ពល​អស្ចារ្យដែលអ្នកមិននឹកស្មានដល់។

Abe Kengo