ឆ្លើយតបនឹងពាក្យសុំសិទ្ធិជ្រកកោនពីជនជាតិមីយ៉ាន់ម៉ា តើជប៉ុនអាចនឹងជួយសង្គ្រោះពួកគេទេ?

បច្ចុប្បន្ន​នេះសេដ្ឋកិច្ច​ជប៉ុនកំពុងដំណើរការដោយផ្អែកលើសិក្ខាកាមបច្ចេកទេស។ បុគ្គលដែលនឹងលើកឡើងក្នុងអត្តបទ​នេះគឺជនជាតិមីយ៉ាន់ម៉ាពីរនាក់កំពុងធ្វើការជាសិក្ខាកាមនៅប្រទេសជប៉ុន។

រូបភាព https://www.tokyo-np.co.jp/article/151200

ពួកគេរត់ចេញពីកម្មវិធីបណ្តុះបណ្តាលសិក្ខាកាមបច្ចេកទេស និងដាក់ពាក្យសុំសិទ្ធិជ្រកកោន។ 

នៅខែសីហា ឆ្នាំ ២០១៩ អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​មកដល់​ប្រទេស​ជប៉ុន ហើយធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុនមួយនៅខេត្ត Aichi ឯក​ទេស​ផលិត Bento (បាយប្រអប់) សម្រាប់ចែកចាយ។ ពួកគេ​ត្រូវ​បង្ខំ​ឱ្យធ្វើការដែលមិនមានក្នុងកិច្ចសន្យាដូចជាលាងប្រអប់បាយ ធ្វើការក្នុងស្ថានភាពលំបាក ទ្រាំនឹងកម្តៅក្តៅចេញពីម៉ាសុីន និងក្លិនស្អុយកាកសំណល់អាហារ។

ការងារចាប់ផ្តើមពីម៉ោង ៤ ព្រឹក រយៈពេល ៨ ម៉ោងមិនឈប់សម្រាក។ បន្ទប់តូចអាចដាក់មនុស្សបាន ៣ នាក់ គ្រាន់តែល្មមសម្រាប់គេង បូករួមទាំងបង្គន់មិនអាចបង្ហូរទឹក ក្លិនស្អុយគួរឱ្យខ្លាចណាស់។ របបការងារមិនល្អធ្វើ​ឱ្យ​ពួកគេស្រកអស់ ១០ គីឡូក្រាម (ពី ៥៥ គីឡូក្រាម) ។

ព្រោះតែស្ថានភាពក្អកមិនឈប់ អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​ស្នើ​សុំ​សហជីព​ប្តូរ​ការងារ​តែ​មិន​មាន​ការ​ឆ្លើយ​តប។ ដោយ​យល់​ថា​លើស​បន្ទុក ពួក​គេ​បន្ត​ស្នើ​ទៅ​ស្ថាប័ន​គ្រប់​គ្រង​​ឱ្យ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ក្រុមហ៊ុន ប៉ុន្តែត្រឹមទទួលបាន​ពាក្យ​ថា “បើ​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន​ទៅ​ស្រុក​វិញចុះ” ។

នៅពេលមកដល់ប្រទេសជប៉ុន ពួកគេជំពាក់បំណុល ៤០០,០០០ យ៉េន លើសពីនេះទៅទៀតនៅមីយ៉ាន់ម៉ាកំពុងមាន​រដ្ឋប្រហារ ដូច្នេះមិនអាចត្រឡប់ទៅប្រទេសវិញបាន។ នៅ Nagoya ជា​រៀង​រាល់​សប្តាហ៍ពួកគេទាំងពីរចូល​រួមបាតុកម្ម​​ប្រឆាំង​នឹង​របប​យោធា​នៅស្រុកកំណើត។ ជាមួយនឹងរូបភាព​ដែល​បង្ហោះ​តាម​បណ្តាញអុីនធឺណេត បើ​ពួក​គេ​ត្រឡប់ទៅប្រទេសវិញ ជីវិត​ពួកគេ​នឹង​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់។

ពួកគេទាំងពីរពិតជាចង់ធ្វើការ ប៉ុន្តែ​លក្ខខណ្ឌ​ការងារ​អាក្រក់​ខ្លាំងពេក។ ហេតុ​ដូច្នេះបាន​ជាពួក​គេ​ដាក់​ពាក្យ​សុំ​សិទ្ធិ​ជ្រកកោន​ទៅកាន់​រដ្ឋាភិបាល។ ទោះជាយ៉ាងណាពាក្យសុំសិទ្ធិជ្រកកោននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនពិបាកទទួល​បាន​ការ​បញ្ជាក់ណាស់ អត្រាជោគជ័យត្រឹមតែ ១% ប៉ុណ្ណោះ។ ពេលនេះស្ថានភាពអាចនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត មានតែវិធីនេះប៉ុណ្ណោះ។ លើសពីនេះអ្នកទាំងពីរមិនបានសុំប្តូរក្រុមហ៊ុនតាមអំពើចិត្តនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារភាគីម្ខាងទៀតរំលោភ​កិច្ច​សន្យា​មុន។

គិតត្រឹមចុងខែមីនាឆ្នាំនេះ មានពាក្យសុំសិទ្ធិជ្រកកោនចំនួន ២៩៤៤ ពីប្រជាជនមីយ៉ាន់ម៉ាដែលបានបញ្ជូនទៅប្រទេស​ជប៉ុន។ ចាប់ពីខែឧសភាដល់ខែតុលាមានពាក្យសុំចំនួន ២៣៥ បន្ថែមទៀត។

ចំពោះស្ថានភាពមីយ៉ាន់ម៉ាសព្វថ្ងៃ ​លែង​ជា​បញ្ហា​ទទួល​យកឬមិន​ទទួល​យក​ពាក្យ​សុំ​សិទ្ធិ​ជ្រកកោន​ទៀត​ហើយ ប៉ុន្តែ​ជា​ជម្រើស​រវាង​ការ​សង្គ្រោះ​ជីវិតឬ​ឃើញ​ស្លាប់​មិនជួយ។

ខ្ញុំគិតថាសេដ្ឋកិច្ចជប៉ុនមិនអាចដំណើរការដោយរលូនបានទេ បើគ្មានសិក្ខាកាមបច្ចេកទេស និងបុគ្គលក្នុងអត្ថបទថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថារដ្ឋាភិបាលជប៉ុនអាចផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវបរិយាកាសធ្វើការល្អ ហើយសំខាន់បំផុត​គឺ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ។

ខ្ញុំសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថារដ្ឋាភិបាលជប៉ុននឹងឆ្លើយតបដោយស្មោះត្រង់។

Kengo Abe