ក្រឡេកមកមើលប្រវត្តិសន្តិសុខ អ្នកប្រាកដជាដឹងថា ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើន​ចាត់​ទុក​​ជប៉ុន​​ជា​​ប្រទេស​​មាន​​សុវត្ថិភាព?

ជប៉ុនជាប្រទេសដែលមានសន្តិសុខល្អ រស់នៅប្រទេសជប៉ុនមានទំនុកចិត្ត នោះជាអ្វីដែលគេតែងតែនិយាយចំពោះ​​​ប្រទេស​​​ជប៉ុន។ ជាការពិតណាស់ ប្រទេសនីមួយៗមានមនុស្សល្អ មនុស្សអាក្រក់ ដូច្នេះមិនថារស់នៅទីណាអ្នក​មិន​ត្រូវ​ធ្វេសប្រហែសឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ ជប៉ុន​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព។

តើអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថា ហេតុអ្វីបានជាគេនិយាយបែបនេះចំពោះជប៉ុនដែរទេ?

នៅថ្ងៃនេះ សូមក្រឡេកមើលប្រវត្តិសន្តិសុខរបស់ជប៉ុនជាមួយ JAPO ដើម្បីឆ្លើយនឹងសំណួរខាងលើ។

សម័យ Nara

បានជាគេហៅថាសម័យ Nara ព្រោះតែរាជធានីជប៉ុនកាលនោះស្ថិតនៅខេត្ត Nara សព្វថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​សម័យនោះអំណាចមិនទាន់ត្រូវបានបង្រួបបង្រួមទូទាំង​ប្រទេសឡើយ។ ក្នុងតំបន់ Tohoku នាពេលបច្ចុប្បន្ន សង្រ្គាមស៊ីវិលផ្ទុះឡើងញឹកញាប់រវាងក្រុមជនជាតិដើមភាគតិចហៅថា Emishi ។

ដើម្បីដណ្តើមយកតំបន់នេះ តួអង្គម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា Sakanoue no Tamura Maro បានមកដោយផ្ទាល់ សង្រ្គាម​បន្តអស់រយៈពេល ៣៨ ឆ្នាំ។ លទ្ធផលជនជាតិដើម​ភាគតិច Emishi ត្រូវវាយឲ្យ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយកន្លែងនេះបានក្លាយជាទឹកដីដែលអធិរាជគ្រប់គ្រង។ ប្រជាជន Emishi ត្រូវបង្ខំឲ្យ​ចាកចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួន ហើយជីវិតដ៏វេទនាបណ្តាលឲ្យ​មានអំពើចោរកម្ម លួចប្លន់។ ក្រុម Emishi ក្លាយជាឧក្រិដ្ឋជនដែលគេហៅថា Fushuu បន្តឈ្លាន​ពាន​តំបន់​ផ្សេង​ទៀត។ ក្រុមការពារក្នុងតំបន់នីមួយៗបង្កើតឡើងដើម្បីប្រយុទ្ធនឹង Fushuu បានប្រមូលផ្តុំគ្នា ហើយ​​ក្លាយ​​ជា​សាមូរ៉ៃ។

សម័យ Kamakura

សម័យកាលផ្លាស់ប្តូរ អ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេសជប៉ុននៅសម័យនោះគឺសាមូរ៉ៃ។ ដើម្បីធានាសិទ្ធិវណ្ណៈកាន់អំណាច សាមូរ៉ៃចាប់ផ្តើមបង្កើតច្បាប់បង្ខិតបង្ខំ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ ច្បាប់សម័យនោះមាន​ភាព​ធូររលុងណាស់។ សូម្បីតែបទ​ឧក្រិដ្ឋ​ធ្ងន់ដូច​ជា​សម្លាប់មនុស្ស បើ​ជនរងគ្រោះ​មិន​ប្ដឹង ជនល្មើសមិនចាំបាច់ទទួល​ទោសឡើយ មានន័យថា ប្រសិន​បើ​អ្នក​សម្លាប់​សាក្សីទាំងអស់ អ្នកមិនត្រូវកាត់ទោសទេ។ ដូច្នេះ​ប្រជាជន​មិនពឹង​លើ​ច្បាប់ទេ ស្វែងរកឃាតករដោយខ្លួនឯងដើម្បីសងសឹកតាមច្បាប់ “បំណុល​ឈាម​ត្រូវ​សង​ដោយឈាម” ។

​ក្នុង​សម័យ​នោះមិន​មាន​សន្តិភាព​ទាល់តែ​សោះ។

សម័យ Sengoku

ហេតុ​តែគេហៅសម័យនេះថា Sengoku (រដ្ឋសង្រ្គាម) ព្រោះនេះជាសម័យសង្រ្គាមឥតឈប់ឈរក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រជប៉ុន​។ សាមូរ៉ៃ​​ដែល​គ្រប់​គ្រង​ដែនដីនីមួយៗបន្ត​ប្រកាស​សង្គ្រាមប្រយុទ្ធគ្នា ដើម្បី​ស្វែង​រក​អ្នក​​គ្រប់​គ្រង​ប្រទេស​ជប៉ុន។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ សាមូរ៉ៃ​ដែល​ឈ្នះនឹងដណ្តើមយកដី ទ្រព្យសម្បត្តិ និងស្បៀង​ពី​ប្រជាជន​ក្នុងតំបន់។ ទីផ្សារទាសករទ្រង់​ទ្រាយ​ធំ​បើក​លក់ ហើយការជួញដូរមនុស្សបានផ្ទុះឡើង។

សម័យកាលវឹកវរ​បែប​នេះ មិន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​រស់​នៅ​ដោយ​សុខសាន្ត​បាន​ឡើយ។

តើនរណាជាអ្នកបង្កើតមូលដ្ឋានគ្រឹះការពារសន្តិសុខទឹកដីជប៉ុន?

បុគ្គល​ដែល​បិទ​សម័យ​អាក្រក់​នេះ​នៅ​ចុង​សម័យ Sengoku ជាមេទ័ពម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា Oda Nobunaga ។ មុនពេលបង្រួបបង្រួមប្រទេស គាត់ត្រូវអ្នកនៅក្រោមបង្គាប់ក្បត់ និងសម្លាប់ ប៉ុន្តែបទបញ្ជារបស់លោកបានក្លាយ​ជា​មូល​ដ្ឋាន​គ្រឹះការពារសន្តិសុខប្រទេសជប៉ុន។ តាមពិតរឿងនេះផ្អែកលើច្បាប់ដែលបង្កើតឡើងក្នុងសម័យជីតា​របស់ Oda Nobunaga ។

រូបថតរបស់ Oda Nobunaga

ជីតារបស់ Nobunaga គឺ Nobusada ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវគ្រប់គ្រងកំពង់ផែពាណិជ្ជកម្មឈានមុខគេលើពិភព​លោក ឈ្មួញ​អ្នក​មានជាច្រើន​រស់នៅ​ក្បែរ​កំពង់ផែ​ពាណិជ្ជកម្ម ដោយមានការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុពីពួកគេ អំណាចរបស់ Nobusada ត្រូវបានបំប៉ោង។ ជាការតបស្នង លោក Nobusada ធានាជីវភាព និងផលប្រយោជន៍របស់ឈ្មួញ។ ភាពជាដៃគូមានផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមកនេះអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយគោលដៅក៏ត្រូវបានពង្រីក​ផង​ដែរ។ តួអង្គសំខាន់ក្នុងរឿងនេះគឺចៅប្រុសឈ្មោះ Nobunaga ដែលទទួលរងឥទ្ធិពលពីជីតារបស់ខ្លួន។

ដូច្នេះនៅសម័យ Sengoku ជាយុគសម័យចលាចល ដែលក្នុងនោះកើតមានអំពើលួចប្លន់ ហឹង្សាគ្រប់ទីកន្លែង។ Nobunaga ចេញបញ្ជាហាមប្រាមដាច់ខាតមន្ត្រីរាជការរបស់ខ្លួនប្រព្រឹត្តបែបនេះ។ គ្រាន់តែប្លន់ ១ Sen (ឯកតារូបិយប័ណ្ណ​ទាបបំផុតនៅសម័យនោះ) ក៏នឹងត្រូវកាត់ទោសប្រហារជីវិតដែរ។ ប្រសិនបើត្រូវការទំនិញត្រូវយកប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួនទិញ។ ច្បាប់ដែលគាត់ដាក់ចេញដើម្បីការពារប្រជាជនធម្មតា និងឈ្មួញយ៉ាងតឹងរ៉ឹង។ តំណាលរឿងនិយាយ​​ថា ​​អ្នក​ក្រោម​បង្គាប់ Nobunaga ចូលទៅជិតស្ត្រីក្នុងតំបន់ម្នាក់ ត្រូវលោកដកដាវកាត់ដាច់ក្បាល។

កេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អនៃសាមូរ៉ៃរូបនេះត្រូវបានប្រជាជននិយាយតៗគ្នា កិត្តិនាមរបស់ Nobunaga ត្រូវបានគេសរសើរ ជប៉ុន​បោះ​ជំហានឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ការ​បង្រួបបង្រួម។ នៅតំបន់ដែល Nobunaga កាន់កាប់មានសន្តិសុខដល់ថ្នាក់ឈ្មួញដេកតាម​ផ្លូវ​ដោយ​សុវត្ថិភាព។

វណ្ណៈគ្រប់គ្រងក្រោយសម័យ Nobunaga រៀនសូត្រតាមមនុស្សសម័យមុន វិនិច្ឆ័យ​ថា​នេះ​ជាវិធីសាស្ត្រត្រឹម​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​គ្រប់​គ្រង​ប្រជាជន ធ្វើឲ្យ​ពួកគេចុះចូលមិនត្រឹមតែសំបកក្រៅប៉ុណ្ណោះទេ ទាំងនៅក្នុងចិត្តផងដែរ។ ដូច្នេះហើយ​បន្ត​រហូត​ទៅ បង្កើតបានជាប្រទេសជប៉ុនដែលមានសុវត្ថិភាពនាពេលសព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។

ទន្ទឹមនឹងនេះការដាក់ចេញបទប្បញ្ញត្តិហាមឃាត់ទុកអាវុធ លើកលែងតែសាមូរ៉ៃ កាន់តែពង្រឹងសន្តិសុខបន្ថែមទៀត។ នៅពេលដែលយុគសម័យសាមូរ៉ៃបញ្ចប់ ក្រៅពីប៉ូលីស និងកងទ័ព ហាមឃាត់មិនឲ្យ​កាន់អាវុធ ឬ Katana នៅតែរក្សាដដែល។

អាវុធគួរតែប្រើដើម្បីការពារខ្លួនពីអំពើហឹង្សា ប្រសិនបើអនុញ្ញាតប្រើអាវុធ ពិតណាស់ឧក្រិដ្ឋជនក៏អាចប្រើអាវុធបានដែរ។ ដោយសារ​វណ្ណៈ​គ្រប់គ្រង​ការពារ​ប្រជាជន ដូច្នេះពួកគេមិនចាំបាច់កាន់កាប់អាវុធនោះទេ។ ក្រោយសង្គ្រាម​​លោក​​លើក​ទី ​២ ការហាមឃាត់កាន់កាប់កាំភ្លើង និងដាវរឹតតែតុឹងរឹង នៅទូទាំងប្រទេសរឹបអូសអាវុធជាង ៣ លាន។

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី កុំ​ព្រោះតែគិតថា​ប្រជាជន​ជប៉ុនមាន​សុវត្ថិភាពដាច់​ខាត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត មាគ៌ាសន្តិភាពតែង​​តែ​​មាន​​នៅ​គ្រប់​​ទី​កន្លែង​លើ​ពិភព​​លោក។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាសន្តិភាពនឹងធ្វើឲ្យ​ប្រទេសជាច្រើនមាន​សន្តិសុខ។

Kengo Abe