សោកនាដកម្មដែលកើតឡើងចំពោះកូនរបស់ Yakuza តើអនាគតនឹងទៅជាយ៉ាងណា?
វត្តមានរបស់ Yakuza គឺជាតំណាងនៃ “សង្គមងងឹត” របស់ប្រទេសជប៉ុន។
ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃណាមួយវត្តមាននេះនឹងក្លាយទៅជាអតីតកាល ព្រោះ Yakuza កំពុងរលាយបាត់ពីសង្គមបន្តិចម្តងៗ។ នៅពេលដែលប៉ូលីសអនុវត្តវិធានការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរ៉ឹង សហគមន៍ Yakuza បាត់បង់វត្តមាន។ បច្ចុប្បន្នចំនួន Yakuza ធ្លាក់នៅសល់តែ ២៥,៩០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
Yakuza រកប្រាក់តាមវិធីផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ប៉ុន្តែជាមួយនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប៉ូលីសក្នុងការលុបបំបាត់ Yakuza នេះ។ សព្វថ្ងៃជនសង្គមងងឹតជប៉ុនមិនត្រឹមតែមិនអាចរកស៊ី មិនអាចខ្ចីប្រាក់ ហើយថែមទាំងមិនអាចរកកន្លែងស្នាក់នៅផងដែរ។
រហូតមកដល់ពេលនេះដើម្បីរស់រានមានជីវិត Yakuza ជាច្រើនជ្រើសជួញដូរសារធាតុហាមឃាត់ដើម្បីរកប្រាក់។
ប៉ុន្តែរឿងរ៉ាវលើកនេះមិនមែននិយាយពី Yakuza នោះទេ តែនិយាយពីកូនស្រីរបស់ពួកគេ ជីវិតដែលត្រូវឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនបំផ្លាញ។
សារធាតុហាមឃាត់មានច្រើនប្រភេទពីកម្រិត “ស្រាល” ទៅ “ធ្ងន់”។ នៅប្រទេសជប៉ុនមនុស្សប្រមាណ ២,១៦ លាននាក់ប្រើប្រាស់សារធាតុហាមឃាត់ ហើយការលក់ថ្នាំបែបនេះអាចឈានដល់រាប់រយពាន់លានយ៉េនក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ នេះជាផ្នែកមួយទាក់ទាញ Yakuza ដែលដើរផ្លូវទាល់។
មនុស្សជាច្រើនមិនត្រឹមតែជួញដូរប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនទៀតផង។
រូបភាព https://toyokeizai.net/articles/-/392149
ដោយមូលហេតុមិនដឹងពីគុណភាពផលិតផលលក់មិនបាន ដូច្នេះ Yakuza ចាប់ផ្តើមសាកថ្នាំ។ ដំបូងឡើយចំនួនតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែក្រោយមកបរិមាណកាន់តែច្រើនឡើងៗ ពីថ្នាំស្រាលពួកគេសាកប្រភេទធ្ងន់ជាងនេះ។
មិនត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់ខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ Yakuza ជាច្រើនក៏ធ្វើអោយពាក់ព័ន្ធគ្រួសារ។ នៅទីបំផុតគ្រឿងញៀនបានបំផ្លាញគ្រួសាររបស់ពួកគេ។
នេះជារឿងជាក់ស្តែងនិយាយពីមនុស្សស្រីរបស់ Yakuza ។ មនុស្សដំបូងសូមមអនុញ្ញាតហៅថា A ។
កញ្ញា A ជាកូនស្រីរបស់ Yakuza ដែលនៅក្នុងសមាគមជួញដូរគ្រឿងញៀននៅ Kanagawa។ អង្គការនេះមានជំនាញក្នុងការរត់ពន្ធគ្រឿងញៀន ហើយលក់អោយប្រជាជនសាមញ្ញ។ ក្នុងចំណោមភ្ញៀវមួយចំនួនដែលញៀនថ្នាំ ក៏មានអ្នកខ្លះទើបតែចាប់ផ្តើមប្រើថ្នាំដើម្បីបង្កើនភាពស្រើបស្រាលខាងផ្លូវភេទ (キメセク – kimeseku) ដែរ។
***នៅក្នុងឃ្លា キメセク – kimeseku, “kime” សំដៅលើការប្រើថ្នាំ ចំណែកឯ “seku” ជាអក្សរកាត់របស់ sekkusu សំដៅលើការរួមភេទ។ Kimeseku គឺជាទង្វើប្រើថ្នាំដើម្បីបង្កើនភាពរីករាយក្នុងពេលរួមភេទ។
ដោយសារតែឪពុករបស់ A លក់ថ្នាំ ដូច្នេះ A មានឱកាសច្រើនក្នុងការសាកថ្នាំ គោលបំណងរបស់នាងគឺ Kimeseku ។ មូលហេតុដែល A មានគំនិតបែបនេះព្រោះតែកាលពីក្មេង ឪពុកម្តាយរបស់នាងតែងតែរួមភេទពីព្រឹកដល់យប់ក្នុងស្ថានភាពស្មារតីស្រើបស្រាល។ ដំបូងឡើយ A ធុញទ្រាន់នឹងរស់នៅក្នុងផ្ទះបែបនោះ នាងតែងតែយកម៉ាសុីន Game ខ្នាតតូចចេញទៅឧទ្យាន ហើយអង្គុយលេងពេញមួយថ្ងៃនៅទីនោះ។ រហូតដល់ល្ងាចយប់ពេលដែលឃ្លានខ្លាំងទ្រាំលែងបាន A បង្ខំចិត្តត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ជាកន្លែងដែលមានតែឪពុក និងម្តាយបែបនេះ។
ជារឿយៗម្តាយរបស់នាងបាត់បង់ស្មារតី ហើយបត់ជើងបាត់បង់ម្ចាស់ការ។ ចំណែកឯឪពុករបស់នាងទ្រាំនឹងជំងឺភ័ន្តអារម្មណ៍ គាត់តែងតែយល់ថាត្រីបាឡែននឹងវាយប្រហារខ្លួន។
ព្រោះតែនាងមិនចង់ឃើញមុខឪពុកម្តាយ តាំងពីពេលរៀនបឋម A ព្យាយាមនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ និងសាលា។
A ស្នាក់នៅផ្ទះមិត្តភក្តិ និង Sempai រហូតដល់នាងរៀនចប់មធ្យមសិក្សា ប៉ុន្តែអ្នកដែលអនុញ្ញាតឱ្យនាងស្នាក់នៅសុទ្ធតែជាក្រុមមនុស្សចម្លែកមិនព្រមទៅសាលាឬក៏រស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលបែកបាក់។
ដោយធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពនេះ A បានងាកទៅរកថ្នាំដូចជាការសង្គ្រោះជីវិតរបស់ខ្លួន។
ម្យ៉ាងវិញទៀតម្តាយរបស់នាងមិនត្រឹមតែត្រូវថ្នាំធ្វើអោយវង្វេងស្មារតី សូម្បីតែបុគ្គលិកលក្ខណៈក៏ត្រូវបំផ្លាញ រហូតដល់បង្វែរប្រាក់ក្រុម និងបង្កកំហុសយ៉ាងធ្ងន់។ ចាប់តាំងពីពេលនោះឪពុករបស់ A បោះបង់ចោលម្ដាយ A ចាកចេញពីផ្ទះទៅប្រទេសកូរ៉េ ហើយរៀបការជាមួយអ្នកផ្សេង។
មួយខែក្រោយមក ម្តាយរបស់នាងត្រូវប៉ូលីសចាប់ខ្លួន។
ពីពេលនោះ A បាត់បង់ផ្ទះ តាំងពីអាយុ ១៦ ឆ្នាំនាងចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅបារក្នុងតំបន់ Kabuki-cho, Shinjuku ។ ក្នុងវ័យនេះពិបាករកការងារធ្វើណាស់ ទោះបីជា A និយាយកុហកយ៉ាងណាក៏រូបរាងរបស់នាងមើលទៅគ្រាន់តែជាអនីតិជនអាយុ ១៦ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ កន្លែងដែលផ្តល់ការងារឱ្យនាងពាក់ព័ន្ធនឹងក្រុម Yakuza ។ ដើម្បីការពារខ្លួននាងត្រូវទំនាក់ទំនងជាមួយ Yakuza ដែលជាអ្នកញៀនថ្នាំម្នាក់។ A តែងតែត្រូវបុរសម្នាក់នេះធ្វើបាប រំលោភ រហូតសម្រាលកូន ៣ នាក់។
ទោះបីជាស្អប់ Yakuza ប៉ុន្តែមានតែនៅជាមួយ Yakuza ទើប A អាចរស់បាន។
រឿងទីពីរជារឿងរបស់នារីម្នាក់ទៀតដែលអាចហៅបណ្ដោះអាសន្នថា B ។
B កើតនៅ Tachikawa ជាយក្រុងតូក្យូ ឪពុករបស់នាងជាសមាជិកក្រុម Yakuza ។ មុខតំណែងរបស់លោកទាបជាងគេ ដូច្នេះគាត់ទទួលខុសត្រូវលក់គ្រឿងញៀនដោយផ្ទាល់។ ម្តាយរបស់ B ជួយឪពុកនាងក្នុងការងារ យូរៗទៅផ្ទះដែលនាងរស់នៅក្លាយជាកន្លែងជួញដូរខុសច្បាប់។
ឪពុកម្តាយរបស់ B បែរជាមិនលាក់បាំងអ្វីទាំងអស់ ថ្វីត្បិតតែ B នៅតូចនៅឡើយ។ ទោះជាបើកលក់ថ្នាំញៀននៅចំពោះមុខកូន ក៏ពួកគេខ្លាចដែរថា ប្រសិនបើពួកគេធ្វើសកម្មភាពលក់នៅកន្លែងជាក់លាក់ណាមួយ ប៉ូលីសនឹងចាប់បាន។ ដូច្នេះហើយបានជាពួកគេប្រើកាបូបទៅរៀនរបស់ B សម្រាប់ផ្ទុកថ្នាំញៀន។ មានន័យថា B នឹងនាំយកបរិមាណថ្នាំញៀនជាច្រើនទៅសាលារៀន នៅពេលនោះ B ទើបតែរៀនបឋមសិក្សាប៉ុណ្ណោះ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃដោយឃើញមនុស្សធំទិញលក់ថ្នាំញៀនយ៉ាងសប្បាយរីករាយជុំវិញខ្លួន B នៅតូចពេកមិនដឹងថាទង្វើនោះខុសទេ។ ជាការពិតនាងចាប់អារម្មណ៍ និងប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន។
ក្នុងចំណោមកូនរបស់ Yakuza ខ្លះអស់សង្ឃឹម និងស្អប់ខ្ពើមឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាពួកគេគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីដើរតាមគន្លងរបស់ឪពុកម្តាយដែលអាក្រក់ទាំងនោះ។ ក៏មានក្មេងមួយចំនួនមិនដឹងអ្វីទាំងអស់ ឆោតល្ងង់ដើរតាមផ្លូវអាក្រក់ខណៈដែលខ្លួនមិនមានឳកាសដឹងខុសត្រូវផង។
បើទោះជាសង្គមនេះប្រឆាំងនឹងក្រុម Yakuza ក៏ខ្ញុំនៅតែសង្ឃឹមថានឹងមានវិធីជួយសង្រ្គោះកុមារទាំងនេះ។
Kengo Abe