រឿងនិយាយពី Jikininki ពពួកខ្មោចដែលត្រូវបង្ខំឲ្យ​សុី​សាក​សពមនុស្ស

Jikininki គឺជាខ្មោចដែលតែងតែដើរសុីសាកសពមនុស្សក្នុងរឿងព្រេងនិទានជប៉ុន។ ពួកវាមានមុខមាត់ស្រដៀងនឹងមនុស្ស ប៉ុន្តែមើល​ទៅ​គួរ​ឲ្យ​​ខ្លាច និងចម្លែកជាង។ ធ្មេញរបស់ពួកវាមុតស្រួចស្រួលក្នុងការហែកស្បែក​ជន​រង​គ្រោះ។

រូបភាព yokai.com

ពពួក Jikininki រស់នៅតាមភូមិ ប្រាសាទដែលគេបោះបង់ចោល ឬទីសក្ការបូជាចាស់ៗ។ ពួកវាគេចពីមនុស្ស ប៉ុន្តែនៅជិតកន្លែងដែលមនុស្សរស់នៅ ព្រោះសាកសពមនុស្សជាប្រភពអាហារចម្បង។ Jikininki គ្មានភាពរីករាយក្នុងជីវិតទេ ហើយក៏មិនចូលចិត្តសុីសាកសពមនុស្សដែរ។ ពួកវាស៊ីសាកសពមនុស្សគ្រាន់តែដើម្បីបំបាត់ភាពស្រេកឃ្លានដែលគ្មានទីបញ្ចប់ប៉ុណ្ណោះ។

រូបភាព Internet

Jikininki ជាជីវិតនៅកណ្តាលរវាង “រស់” និង “ស្លាប់” ដែលមានលក្ខណៈដូចខ្មោច។ ពួកវាមើលមិនឃើញនៅ​ពេល​ថ្ងៃ ហើយបង្ហាញខ្លួនពេលយប់។ ពេលរាត្រីមកដល់ Jikininki លួចចូលប្រាសាទសុីសាកសពមនុស្សដែលគេដាក់សម្រាប់ធ្វើបុណ្យ។

Jikininki មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយ Gaki ដែលជាខ្មោចឃ្លានក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា Gaki តែងតែមានអារម្មណ៍ស្រេកឃ្លានតែមិនអាចសុីអ្វីទាំងអស់។

មនុស្សអាក្រក់ម្នាក់ពេលស្លាប់ទៅអាចនឹងក្លាយជា Jikininki ។ Jikininki មួយចំនួនជាព្រះសង្ឃដែលគ្មានធម៌មិនអាចចាប់ជាតិឡើងវិញ។ ខ្លះទៀតធ្លាប់ជាមនុស្សធម្មតាចូលចិត្តសុីសាច់មនុស្ស។

——————————————————————————————————————————————————————————————————

រឿងតំណាលប្រាប់ថា កាលពីព្រេងនាយមានព្រះសង្ឃមួយអង្គឈ្មោះ Musō Soseki កំពុងដើរធ្វើធម្មយាត្រាស្រាប់​តែ​វង្វេង​ក្នុង​ព្រៃ​ជ្រៅ​។ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យលិចបន្តិចម្តងៗ ព្រះសង្ឃសំណាងល្អរកឃើញប្រាសាទតូចមួយដែលស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំ។ ព្រះសង្ឃទៅ​ដល់ ហើយសុំស្នាក់អាស្រ័យទីនោះមួយយប់។ ប៉ុន្តែអ្នកចេញទទួលព្រះសង្ឃ Muso ជាព្រះសង្ឃចំណាស់សំដីអាក្រក់ម្នាក់ គាត់និយាយ​ថា ​ខ្លួន​មិន​ដែល​ទុកឲ្យ​មនុស្សប្លែកមុខស្នាក់នៅឡើយ ហើយប្រាប់​​ព្រះសង្ឃ Muso ឲ្យ​ចុះទៅភូមិក្រោមជ្រលងភ្នំ។

ព្រះសង្ឃ Muso គ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីទៅដល់ភូមិនោះទេ។ នៅទីនោះគាត់ត្រូវបានកូនប្រុសរបស់មេភូមិទទួលយ៉ាង​កក់​ក្ដៅ ហើយឲ្យ​កន្លែងសម្រាកដោយឡែកសម្រាប់គាត់។

ប៉ុន្តែយុវជនរូបនោះនិយាយភ្លាមៗថា “ឪពុករបស់ខ្ញុំទើបតែទទួលមរណភាព។ ក្នុងភូមិនេះមានទំនៀមទម្លាប់មួយ នៅពេលដែលមានអ្នកស្លាប់ គេដាក់សាកសពទីនោះ ហើយចាកចេញពីភូមិបណ្តោះអាសន្នមួយយប់។ ប្រសិនបើមិន​ធ្វើ​ដូច្នោះ អ្នកភូមិទាំងអស់នឹងត្រូវបណ្តា​សា។ ខ្ញុំគិតថា ព្រះតេជគុណនឿយហត់ខ្លាំង ហើយក៏មិនមែនជាអ្នកភូមិដែរ ដូច្នេះនៅទីនេះមិនអីទេ” ។

ក្រោយមកអ្នកភូមិទាំងមូលចេញទៅអស់នៅតែព្រះសង្ឃ Muso និងសាកសពមេភូមិប៉ុណ្ណោះ។

នៅយប់នោះព្រះសង្ឃ Muso សូត្រធម៌ក្បែរសាកសព ភ្លាមៗនោះមានអារម្មណ៍ថាត្រជាក់ ស្រាប់តែរាងកាយទាំង​មូល​ក៏​ស្ពឹក​​តែ​​ម្តង។ បន្ទាប់​មក ​សត្វម្យ៉ាងដែលមានរូបរាងចម្លែកចូលមកក្នុងបន្ទប់ ហើយស៊ីសាច់របស់មេភូមិ។ ពេល​រួច​រាល់វាបាត់ទៅដោយស្ងៀមស្ងាត់។

នៅព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់ពេលអ្នកភូមិត្រលប់មកវិញ ព្រះសង្ឃ Muso ប្រាប់ពួកគេអ្វីដែលគាត់បានឃើញ។ កូនប្រុសរបស់មេភូមិនិយាយថា រឿងនេះដូចតំណាលរឿងព្រេង។ ព្រះសង្ឃ Muso មានការភ្ញាក់ផ្អើល ហើយសួរថាហេតុអ្វីបានជាព្រះសង្ឃដែលរស់នៅក្បែរនោះមិនធ្វើពិធីបួងសួងសុំសេចក្តីសុខឲ្យអ្នកភូមិ។ កូនប្រុសស្រឡាំកាំងឆ្លើយថា គ្មានព្រះសង្ឃរស់នៅក្បែរនេះទេ។

បន្ទាប់ពីលាអ្នកភូមិហើយ ព្រះសង្ឃនោះបានត្រលប់ទៅប្រាសាទលើកំពូលភ្នំវិញ។ នៅទីនោះព្រះសង្ឃ Muso ជួប​នឹងព្រះសង្ឃចំណាស់ម្តងទៀត ស្រាប់តែព្រះសង្ឃនោះសុំទោស Muso ភ្លាមៗថា “ខ្ញុំសុំទោសដែលព្រះតេជគុណឃើញរឿងកាល​ពី​យប់​មិញ។ ខ្មោចដែលព្រះតេជគុណមើលឃើញក្នុងផ្ទះរបស់មេភូមិគឺជាខ្ញុំ។ កាលពីមុនខ្ញុំធ្លាប់ជាព្រះសង្ឃម្នាក់។ ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ធ្វើពិធីបណ្តេញខ្មោចជាច្រើន ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តខ្ញុំមិនខ្វល់ពីព្រលឹងអ្នកស្លាប់ គ្រាន់តែធ្វើដើម្បី​ប្រាក់​ប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះពេលស្លាប់ទៅខ្ញុំក្លាយទៅជា Jikininki ហើយបង្ខំចិត្តសុីសាកសពមនុស្សស្លាប់។ សូមមេ​តា​ជួយសង្គ្រោះព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ ហើយជួយខ្ញុំឲ្យរួចផុតពីទារុណកម្មនេះ” ។

បន្ទាប់ពីត្រូវបានព្រះសង្ឃ Muso សូត្រមន្តសង្គ្រោះ ព្រះសង្ឃនោះ និងប្រាសាទដែលទ្រុឌទ្រោមរលាយបាត់ បន្សល់ទុកផ្នូរបុរាណមួយដែលពេញទៅដោយស្លែ។

RIN