បញ្ហារៀបចំពិធីបុណ្យសព និងកន្លែងបញ្ចុះសពនៅជប៉ុន

យើងគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវស្លាប់នោះគឺជាច្បាប់ធម្មជាតិ មនុស្សមួយចំនួនគិតថាស្លាប់ជាការរំដោះខ្លួន បញ្ចប់រឿងគ្រប់យ៉ាង ប៉ុន្តែសេចក្តីស្លាប់ក៏នាំមកនូវសម្ពាធជាច្រើនដែរ។

ប្រសិនបើមិនមែនស្លាប់ដោយចៃដន្យ មុនពេលស្លាប់យើងត្រូវកំណត់រឿងនរណាជាអ្នកស្នងមរតក ធ្វើយ៉ាងណាអាចកាត់បន្ថយពន្ធមរតកតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ចំពោះការរៀបចំពិធីបុណ្យសពក៏ប្រឈមនឹងបញ្ហាជាច្រើន​​ផង​​ដែរ។

ជាដំបូងចូរក្រឡេកមើលតម្លៃពិធីបុណ្យសពជាមធ្យមនៅលើពិភពលោក។

រូបភាព https://www.aeonlife.jp/knowledge/manner/detail/

ពិធីបុណ្យសពនៅសហរដ្ឋអាមេរិកចំណាយប្រហែល ៧៣៦០ ដុល្លារប្តូរជាប្រាក់យ៉េនជប៉ុនប្រហែល ៨០ ម៉ឺនយ៉េន។

នៅអង់គ្លេសជាមធ្យមចំណាយ ៥៨៨០ អឺរ៉ូប្រហែល ៨៦ ម៉ឺនយ៉េន។

តើនៅជប៉ុនត្រូវចំណាយប៉ុន្មាន? ការចំណាយជាមធ្យមក្នុងពិធីបុណ្យសពពី ១,៩ ទៅ ២,២ លានយ៉េន។

បញ្ហាដែលធ្វើអោយតម្លៃមានភាពខុសគ្នាខ្លាំងដោយសាររបប Kaimyo ។ នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា (លើកលែងតែនិកាយ​របស់​ជប៉ុន​លៀនតុង) ពេលឈានចូលច្រកទ្វារព្រះត្រូវចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញដោយឈ្មោះថ្មី មានន័យថាក្រោយ​ពេលស្លាប់ព្រះសង្ឃដាក់ឈ្មោះថ្មីអោយអ្នកស្លាប់។ ដោយសារមនុស្សធម្មតាពេលនៅរស់មិនអាចឈានចូលច្រក​ទ្វារ​ព្រះ ដូច្នេះពួកគេត្រឹម​តែអាចទទួលឈ្មោះថ្មីក្រោយពេលស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ។ រឿងនេះស្តាប់ទៅគួរអោយចាប់អារម្មណ៍​ណាស់ ប៉ុន្តែការចំណាយដើម្បីទទួលបានឈ្មោះថ្មីពី ៣០ ទៅ ៥០ ម៉ឺនយ៉េន។

រូបភាព https://tomuraiman.com/kaimyoron/

ខ្ញុំមិនវាយតម្លៃចំពោះការដាក់ឈ្មោះថ្មីក្រោយពេលទទួលមរណភាពឡើយ គ្រាន់តែគិតថាថ្លៃចំណាយច្រើន។

ហេតុ​តែទម្លាប់នេះនៅតែមានដោយសារវាស្របនឹងរបៀបរស់នៅរបស់ប្រជាជនជប៉ុន។ កាលពីមុនមិនមានអាជ្ញាធរ​រដ្ឋបាលមូលដ្ឋានទទួលខុសត្រូវចំពោះសំបុត្រកំណើតឬសំបុត្រមរណភាពទេ វត្តជាកន្លែងកត់ត្រាកំណើត និងមរណភាព។ ព័ត៌មានចំនួនប្រជាជនត្រូវចុះបញ្ជីនៅវត្តតាមតំបន់ ម្យ៉ាងទៀតប្រជាជនភាគច្រើនរស់នៅកន្លែង​កំណើតរបស់ខ្លួន ដូច្នេះពួកគេមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយវត្ត។

ដោយសារព្រះសង្ឃដឹងច្បាស់អំពីអ្នកដែលបានចែកឋាន ដូច្នេះព្រះសង្ឃអាចដាក់ឈ្មោះសមនឹងអ្នកស្លាប់។ ក្រៅពីនេះវត្តក៏ជាកន្លែងទទួលប្រាក់បូជាសម្រាប់អ្នកស្លាប់ផងដែរ។

នៅក្នុងសម័យនេះវត្ត និងមនុស្សលែងមានទំនាក់ទំនងដូចមុនទៀតហើយ ហើយក៏លែងទទួលប្រាក់បូជាទៀតដែរ។ នេះជាមូលហេតុ​ថ្លៃចំណាយ​រៀប​ចំពិធីបុណ្យសពកើនឡើង។ ខ្ញុំយល់ថាវត្តក៏ត្រូវការរកប្រាក់ ប៉ុន្តែវាហាក់ដូច​ជា​មិន​ល្អ។

ម្យ៉ាងបញ្ហាថ្មីពាក់ព័ន្ធនឹងផ្នូរបញ្ចុះសព ជនជាតិជប៉ុនមិនធ្វើផ្នូរដាច់ដោយឡែកទេ គេធ្វើផ្នូរតាមលក្ខណៈគ្រួសារ អ្នកដែលមានត្រកូលតែមួយត្រូវបញ្ចុះជាមួយគ្នា។ ចំពោះកូនចៅដែលនៅរស់ថែរក្សាផ្នូរគ្រួសារដើម្បីរំលឹកដល់​អ្នកដែលបានចែកឋាន ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន​របប​នេះក៏កំពុងថយចុះផងដែរ។

រូបភាព https://guide.e-ohaka.com/basic/basic/

ពេលចំនួនប្រជាជនចាកចេញពីស្រុកកំណើតទៅធ្វើការនៅទីក្រុងកើនឡើង ចំណងសាច់ញាតិក៏ថយចុះ។ គ្រួសារនីមួយៗមានទំនោរធ្វើផ្នូរដោយឡែកដែលធ្វើអោយផ្នូរកើនឡើង ហើយតម្លៃក៏ថ្លៃជាងមុនដែរ។

នៅទីក្រុងតូក្យូ និងតំបន់ជុំវិញការចំណាយទិញផ្នូរតម្លៃ ៣ លានយ៉េន បើបូកទាំងថ្លៃរៀបចំពិធីបុណ្យសពចំណាយ ៥ លានយ៉េន។ ដោយមិនទាន់រាប់បញ្ចូលថ្លៃចំណាយពេលនៅរស់ ដូច្នេះមនុស្សម្នាក់ត្រូវសន្សំប្រាក់ចំនួន ១០ លានយ៉េនដើម្បីត្រៀមសម្រាប់មរណភាពរបស់ខ្លួន។

សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសជប៉ុនកំពុងមានការផ្លាស់ប្តូរអវិជ្ជមាន ដូច្នេះការចំណាយទាំងនេះលើសពីសមត្ថភាពរបស់មនុស្សជាច្រើន។ ពិធីបូជាសព ហើយរក្សាកោដ្ឋនៅផ្ទះសម្រាប់កាត់បន្ថយការចំណាយក្រោយពេលស្លាប់។ នៅទូទាំងប្រទេស​ជប៉ុនមានប្រហែល ៤ លានកោដ្ឋ។

ជាការពិតណាស់អ្នកដែលនៅរស់មានអារម្មណ៍ខុសឆ្គងចំពោះអ្នកស្លាប់ ដូច្នេះបង្កើតបានជាសេវាថ្មីជាច្រើនសម្រាប់​​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ។

រូបភាព https://www.zenyuseki.or.jp/knowledge/basic/noukotsudou.html

នេះជាកន្លែងដាក់កោដ្ឋមនុស្សស្លាប់ ងាយស្រួលសម្រាប់សមាជិកគ្រួសារទៅមើល។ សេវាកម្មនេះមានតម្លៃប្រហែល ២០ ម៉ឺនយ៉េន​ថោក​ជាងតម្លៃផ្នូរ។

នៅមានគំនិតផ្តួចផ្តើមផ្នូរសាធារណៈ មានន័យថាបញ្ចុះសពមនុស្សច្រើនជាមួយគ្នា មិនចាំបាច់មានត្រកូលដូចគ្នាទេ។ ការចំណាយនេះទាបត្រឹមតែ ១ ម៉ឺនយ៉េន។

មនុស្សគ្រប់រូបតែងចង់អោយផ្នូរមានលក្ខណៈសមរម្យ ប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាក្តីស្រមៃពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចជប៉ុនកំពុងធ្លាក់​ចុះ។ ដូច្នេះយ៉ាង​ហោច​ណាស់អ្នកនៅរស់ចង់អោយអ្នកស្លាប់ទទួលបានពិធីបុណ្យសពសមរម្យក្នុងផ្នូរសាធារណៈជា​ជាងការរក្សាទុកកោដ្ឋនៅផ្ទះ។

ចំពោះរឿងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ឆ្នាំនេះម្តាយខ្ញុំមានអាយុ ៧៧ ឆ្នាំ ពីផ្ទះរបស់ខ្ញុំបើជិះឡានទៅមើលផ្នូរឪពុក និងជីដូនខ្ញុំចំណាយ​ពេលជិតមួយម៉ោង។ ប្រសិនបើប្រើមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនសាធារណៈដូចជារថភ្លើងឬឡានក្រុងត្រូវចំណាយពេល​ជាង ៣ ម៉ោង។

ជិះឡានទៅមើលផ្នូរហាក់ដូចជាលឿន ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សចាស់ដូចជាម្តាយខ្ញុំបើកបរឡានពិតជាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ដូច្នេះ​ខ្ញុំគិតថាដល់ពេលត្រូវពិចារណារើផ្នូរ។

ដូចដែលអ្នកបានឃើញហើយថា សូម្បីតែពេលស្លាប់ក៏មនុស្សនៅតែត្រូវកៀបសង្កត់ដោយទឹកប្រាក់។ តើនឹងមានអ្វីកើត​ឡើង​ចំពោះ​របប​បញ្ចុះ​សព​នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុននាពេលអនាគត។

Kengo Abe