តើជំងឺកូវីដ-១៩ ជះឥទ្ធិពលយ៉ាងដូចម្តេចទៅលើទិវាកីឡាកុមារនៅជប៉ុន?
ក្នុងចំណោមរដូវកាលទាំងអស់ រដូវស្លឹកឈើជ្រុះជារដូវដែលមានអាកាសធាតុល្អបំផុត មិនក្តៅពេកហើយក៏មិនត្រជាក់ពេក។
ម្យ៉ាងវិញទៀតរដូវស្លឹកឈើជ្រុះក៏ជារដូវសម្រាប់ហាត់ប្រាណ ហើយនៅតាមសាលាជប៉ុនក៏ប្រារព្ធព្រឹត្តិការណ៍កីឡាស្ថិតក្នុងរដូវនេះដែរ។
រូបភាព http://www.futureedu.tokyo/education-news-blog/japanese-school-sports-day
ក្នុងកំឡុងព្រឹត្តិការណ៍ពិធីបុណ្យកីឡាកុមារនាំគ្នារត់ជុំវិញបរិវេណសាលារៀនក្រោមផ្ទៃមេឃខៀវស្រងាត់ ខណៈពេលដែលឪពុកម្តាយថតទិដ្ឋភាពប្រឡែងលេងរបស់កូនៗទុកជាអនុស្សាវរីយ៍។
ក្រោយពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណប្រអប់បាយ Bento ម្តាយរៀបចំក៏ឆ្ងាញ់ជាងមុនផងដែរ។ ដូច្នេះនៅសាលាព្រឹត្តិការណ៍កីឡាជាអនុស្សាវរីយ៍ដែលមិនអាចបំភ្លេចបានរបស់សិស្សជប៉ុន។
ទោះយ៉ាងណាក្នុងឆ្នាំនេះព្រឹត្តិការណ៍កីឡាត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាជំងឺកូវីដ-១៩ ។ សាលារៀនកំពុងគិតអំពីរបៀបរៀបចំកីឡាខណៈពេលដែលធានាសុវត្ថិភាពជៀសវាងការចម្លងជំងឺ។
កីឡាដែលត្រូវបានគេរំពឹងទុកបំផុតគឺការប្រណាំងបន្តគ្នា។ សមាជិកក្រុមរត់បញ្ជូនដំបងអោយលឿនតាមដែរអាចធ្វើទៅបាន។
រូបភាព https://lineblog.me/kakikata/archives/1732010.html
ហេតុនេះដើម្បីក្លាយទៅជាសមាជិកក្រុមរត់ប្រណាំងមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ។ សមាជិកពូកែទើបត្រូវបានជ្រើសរើស។ កាលពីមុនខ្ញុំតែងត្រូវគេដកចេញពីក្រុមនេះ។
កំឡុងពេលជំងឺកូវីដ-១៩ រាតត្បាត មានការជជែកវែកញែកជាច្រើនជុំវិញគម្លាតបញ្ជូនដំបងដែលសុវត្ថិភាពក្នុងការប្រកួតបញ្ជូនបន្ត។
រូបភាព https://mainichi.jp/articles/20200927/k00/00m/040/122000c
ដើម្បីធានាគម្លាតសុវត្ថិភាពសាលាត្រូវប្តូរទៅប្រើដំបងក្រដាសប្រវែង ២ ម៉ែត្រ ដូច្នេះវារាងទន់បន្តិច។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងពេលរត់ប្រណាំងក៏ដូចជាការលើកទឹកចិត្តត្រូវហាមឃាត់មិនឱ្យស្រែក។
សម្រាប់ថ្នាក់ដែលមិនចូលរួមរត់ប្រណាំងឬមិនទាន់ដល់វេន កុមារមិនអាចចេញទៅបរិវេណសាលាបានទេ ត្រឹមមើលទូរទស្សន៍ផ្សាយផ្ទាល់ក្នុងថ្នាក់រៀនប៉ុណ្ណោះ។
បន្ទាប់ពីការប្រកួតបញ្ចប់ត្រូវពាក់ម៉ាសភ្លាមៗ។
ឪពុកម្តាយមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយចូលរួមទេ។
សរុបទៅបទប្បញ្ញត្តិថ្មីមួយចំនួនធ្វើអោយបាត់បង់ស្មារតីកីឡា។ នេះជាឳកាសប្រឡែងលេង ស្រែក និងរីករាយបំផុតសម្រាប់កុមារ។ ក្មេងៗព្យាយាមក៏ដើម្បីអោយឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនមានមោទនភាពចំពោះពួកគេដែរ។
ប៉ុន្តែដើម្បីសុវត្ថិភាពកុមារ និងឪពុកម្តាយយើងត្រូវធ្វើដូច្នេះ។
Kengo Abe