បុរសទាំងបីនាក់សម្រេចចាកចេញពីផ្ទះទៅរស់នៅកោះដាច់ស្រយាលដោយសារបាត់បង់ការងារធ្វើព្រោះតែជំងឺកូវីដ-១៩

ក្រៅពីភ័យខ្លាចជំងឺកូវីដ-១៩ គំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិត ការព្រួយបារម្ភភាពជាប់គាំងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកក៏មាន​ភាព​តាន​តឹង​ផងដែរ។ ដោយសារតែជំងឺកូវីដ-១៩ មានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនត្រូវក្ស័យធនបណ្តាលអោយមនុស្សបាត់បង់ការងារកើនឡើង។ បុរសទាំងបីនាក់ក្នុងអត្តបទលើកនេះក៏ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកគ្មានការងារធ្វើព្រោះតែជំងឺ​រាត​ត្បាតដែរ។

គ្មានអ្វីអាក្រក់ជាងបាត់បង់ការងារធ្វើហើយត្រូវនៅផ្ទះដើម្បីរក្សាគម្លាតទៀតទេ។  ដូច្នេះបុរសទាំង ៣ នាក់ណាត់គ្នា​នៅ​ដាច់​ឆ្ងាយ ប៉ុន្តែពួកគេសម្រេចចិត្តទៅកោះដែលគ្មានមនុស្សរស់នៅក្នុងតំបន់ Kyushu ។ 

បុរសទាំងបីនាក់រស់នៅផ្តាច់ខ្លួនលើកោះដាច់ស្រយាលមួយឆ្ងាយពីសង្គម។

រូបភាព Twitter

នេះជាឧបករណ៍ដែលបុរសទាំងបីរៀបចំសម្រាប់ជីវិតនាពេលខាងមុខ៖

• ដងសន្ទូច
• ដងចាក់ត្រី
• ទឹក
• កាំបិតពុសអុស
• រណា
• ប៉ែល
• តង់
• សម្លៀកបំពាក់
• ប្រដាប់ប្រដាធ្វើម្ហូប
• ឧបករណ៍ផ្ទុកអគ្គិសនី
• គ្រឿងទេស
• ខ្ទឹមស
• ខ្ញី
• ខ្ទឹមជប៉ុន
• មាន់

កាលពីមុនអ្នកទាំងបីនាក់ធ្វើការផ្នែកទេសចរណ៍ ក្រោយពេលគ្មានការងារធ្វើពួកគេមិនចង់ជាប់នៅក្នុងផ្ទះទេ ប៉ុន្តែ​ក៏​មិន​ចង់​រំលោភ​លើ​បទបញ្ជានៅដាច់ដោយឡែកដូច្នេះសម្រេចចិត្តផ្លាស់ទៅរស់នៅលើកោះស្ងាត់។

រូបភាព https://joshi-spa.jp/1010677

ជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់បុរសទាំងបីនេះហាក់ដូចជាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់។ ជាការពិតទោះបីកោះគ្មានមនុស្សរស់នៅក៏ដោយប៉ុន្តែវាអាចជាកម្មសិទ្ធិរបស់នរណាម្នាក់មិនគួរទៅរស់នៅទីនោះទេ។ បុរសទាំងបីនាក់រកឃើញកន្លែងគ្មានម្ចាស់​កម្ម​សិទ្ធិ ហើយនិយាយជាមួយអ្នកនេសាទក្បែរនោះទើបរើមកនៅ។

អាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេមានពងមាន់ (មាន់ដែលពួកគេយកតាម) និងត្រីដែលពួកគេចាប់ដោយផ្ទាល់។ ដើម្បី​រក​អាហារ​បុរស​ទាំង​បី​ត្រូវប្រឹងប្រែងដូច្នេះពេលញ៉ាំក៏ឆ្ងាញ់ណាស់ដែរ។

នេះជាកាលវិភាគប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ៖

ពួកគេភ្ញាក់ពីម៉ោង ៩ ព្រឹកព្រោះពេលនោះព្រះអាទិត្យរះខ្លាំងមិនអាចគេងលក់ទៀតបាន (ព្រឹកភ្ញាក់មិនចាំបាច់ដាក់​នា​ឡិ​កា​រោទ៍) ។ បន្ទាប់មកពួកគេចែកគ្នាអ្នកទៅកាប់អុស អ្នកខ្លះទៅរកចំណីធ្វើម្ហូប។

នៅពេលទំនេរបុរសទាំងបីនាក់ចងខ្សែធ្វើជាកន្លែងហ្វឹកហាត់សាច់ដុំ ហើយធ្វើទាំងកន្លែងសូណាថែមទៀត។

ពួកគេបរិភោគតែអាហារ ១ ពេលក្នុងមួយថ្ងៃគឺអាហារពេលល្ងាច។

ពេលចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរបុរសទាំងបីស្តាយដែលមិនបានយកថ្នាំបាញ់សត្វល្អិត និងតន្ត្រីតាម។ ពួកគេរកឃើញរូងភ្នំមួយធ្វើជាជម្រកប៉ុន្តែដោយសារតែមានសត្វល្អិតច្រើនពេកទើបត្រូវរើចេញ។ ក្រៅពីនេះពួកគេត្រូវធ្វើការប្រើកម្លាំង​ច្រើន ហើយរឿងខ្លះធ្វើដដែលៗដូចជាពុសអុស ចម្អិនម្ហូបជាដើម។ បុរសទាំងបីគិតថាតន្ត្រីអាចធ្វើអោយការ​ងារ​មិនសូវធុញទ្រាន់ និងហត់នឿយ។

ផ្ទុយទៅវិញបុរសទាំងបីយល់ថាមានសំណាងដែលបានយកខ្សែពួរតាម។ ខ្សែពួរអាចធ្វើអ្វីៗជាច្រើនដូចជាកន្លែងជ្រក​កោន ធ្វើសំលៀកបំពាក់ស្លឹកឈើ -ល- ។

ទោះបីជាបាត់បង់ការងារធ្វើដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែបុរសទាំងបីទទួលការចាប់អារម្មណ៍ពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទូទាំងពិភពលោក។ គោលដៅបន្ទាប់របស់បុរសទាំង ៣ ធ្វើដំណើរចម្ងាយ ៦០០ គីឡូម៉ែត្រឆ្លងកាត់សមុទ្រ Sento ដោយ​ប្រើ​ទូក។

ជាក់ស្តែងនៅដាច់ដោយឡែកមិនចាំបាច់ត្រូវ “Stay at home” ទេ អ្នកនៅតែអាចចេញក្រៅហើយធ្វើរឿងឆ្កួតៗសាកល្បងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ ពិភពលោកមុនកើតជំងឺកូវីដ-១៩ ជុំវិញដោយជីវិតទីក្រុង តើនឹងផ្លាស់ប្តូរយ៉ាង​ដូច​ម្តេច? តោះរង់ចាំមើលទាំងអស់គ្នា។

Kengo Abe