ហេតុអ្វីបានជាជនជាតិមានភាពរាក់ទាក់ប៉ុន្តែសូម្បីតែមិត្ដជិតស្និទ្ធម្នាក់ក៏គ្មាន?
ជីវិតរបស់យើងតែងតែមានទំនាក់ទំនង ពេលទៅសាលារៀនយើងមានមិត្តរួមថ្នាក់ មិត្តភក្តិក្នុងក្លឹប ហើយពេលទៅធ្វើការមានមិត្តរួមការងារ។ ខ្ញុំប្រាកដថាយើងទាំងអស់គ្នាស្គាល់មនុស្សច្រើនក្នុងចំណោមនោះមានមិត្តល្អឬអាចនិយាយថាមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ។ ពាក្យសំដៅលើមិត្តល្អក្នុងភាសាជប៉ុនគឺ 親友 (Shinyuu) ។
រូបភាព https://seikatsu-hyakka.com/archives/46574
មានមិត្តល្អដូចជាកំណប់ក្នុងជីវិត មិត្តភក្តិល្អជាមនុស្សដែលយើងអាចរក្សាទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយទោះបីរៀបការក៏ដោយ។
ខ្ញុំចង់សួរសំណួរមួយ “តើអ្នកមានមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធប៉ុន្មាននាក់?”
អ្នកខ្លះមានមិត្តជិតស្និទ្ធ ៣ នាក់ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតមាន ៥ នាក់ឬច្រើនជាងនេះ។ ពិតជាពិបាកក្នុងការសម្រេចថានរណាគឺជាមិត្តល្អបំផុតព្រោះទំនាក់ទំនងទាំងអស់សុទ្ធតែមានតម្លៃណាស់។
ជនជាតិជប៉ុនទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងរាក់ទាក់ចំពោះភ្ញៀវ តើអ្នកគិតថាពួកគេឆ្លើយសំណួរនេះដូចម្តេច? យើងក៏ដឹងដែរថាអត្រាជនជាតិជប៉ុនធ្វើអត្តឃាតដោយសារការធ្លាក់ទឹកចិត្តមានចំនួនច្រើន តើវាបណ្តាលមកពីពួកគេគ្មានទំនាក់ទំនងឬក្នុងចិត្តឯកកោ?
យោងតាមការការស្ទង់មតិបានបង្ហាញថាប្រជាជនជប៉ុនភាគច្រើនឆ្លើយថាពួកគេគ្មានមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធទេ។ នេះជាយោបល់របស់អ្នកដែលឆ្លើយចម្លើយចំនួនមិត្តល្អគ្មាន។
- ខ្ញុំគ្មានបំណងធ្វើអោយបាត់បង់ពួកគេទេ ខ្ញុំគិតថាមូលហេតុដោយសារខ្លួនឯង។ ខ្ញុំគ្មានគំនិតដូច្នោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំត្រូវអ្នកដទៃគេងចំណេញ (អាយុ ៣៤ ឆ្នាំ) ។
- អ្នកខ្លះយើងអាចចាត់ទុកថាមិត្តល្អពេលនៅរៀនឬនៅកន្លែងធ្វើការ។។ ប៉ុន្តែព្រោះតែរៀបការហើយផ្លាស់ទៅកន្លែងផ្សេងខ្ញុំបាត់ទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ (អាយុ ៦០ ឆ្នាំ) ។
- កាលពី ២ ឆ្នាំមុនខ្ញុំធ្លាប់ចាត់ទុកមនុស្សម្នាក់ជាមិត្តល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ។ យើងស្គាល់គ្នារយៈពេល ៣៦ ឆ្នាំហើយប៉ុន្តែថ្ងៃមួយម្នាក់នោះធ្វើរឿងមួយដែលធ្វើអោយខ្ញុំគិតថាពួកខ្ញុំអាចបន្តមិត្តភាពដែរឬទេ? ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមកមិនជួបគ្នាទៀត (អាយុ ៥៨ ឆ្នាំ) ។
- កុំនិយាយពីមិត្តល្អសូម្បីតែមិត្តភក្តិក៏ខ្ញុំគ្មានផង (អាយុ ៤៤ ឆ្នាំ) ។
- កាលពីមុនមានមនុស្សម្នាក់ប៉ុន្តែក្រោយមករស់នៅឆ្ងាយពីគ្នារួចបាត់ទំនាក់ទំនងចាប់តាំងពីពេលនោះមកគ្មានមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធទៀត (អាយុ ៧១ ឆ្នាំ) ។
បន្ទាប់ពីអានមតិទាំងនេះតើអ្នកគិតយ៉ាងណា? បាត់បង់ទំនាក់ទំនងអាចជាហេតុផលមួយ ប៉ុន្តែជាការពិតបុគ្គលនេះមិនបានព្យាយាមរក្សាទំនាក់ទំនងអោយបានត្រឹមត្រូវទេ។ ប្រហែលមកពីភាគីមិនបានទំនាក់ទំនងទើបគាត់គិតថាភាគីម្ខាងទៀតលែងត្រូវការគាត់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនសួរតើអ្នកធ្វើយ៉ាងណាដឹងថាម្ខាងទៀតគិតអ្វី? ដោយសារតែការគិតច្រើនរបស់ជនជាតិជប៉ុនបង្កើតជាគម្លាតរវាងអ្នកទាំងពីរ។
ចំពោះខ្ញុំផ្ទាល់តាំងពីអាយុ ១២ ឆ្នាំត្រូវផ្លាស់ទៅកន្លែងឆ្ងាយដើម្បីរស់នៅ។ កាលពីមុនគ្មានអុីម៉ែលឬទូរស័ព្ទដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចទំនាក់ទំនងនឹងមិត្តចាស់របស់ខ្ញុំបានទេ។ ប៉ុន្តែ ៣០ ឆ្នាំក្រោយមិត្តចាស់ម្នាក់នោះស្គាល់ខ្ញុំតាមហ្វេសប៊ុកហើយយើងក៏ជជែកលេងជាមួយគ្នា។ នោះគឺជាមិត្តល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំគិតថាជនជាតិជប៉ុនក៏មិនចូលចិត្តនៅម្នាក់ឯងទេ គ្រាន់តែពួកគេគ្មានភាពក្លាហានក្នុងការរក្សាទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ។
កុំគិតថាអ្នកនឹងមិនអីទោះបីគ្មានមិត្តល្អ គ្មានមិត្តភក្តិដូចជាបាត់បង់ភាពរីករាយក្នុងជីវិត។ មិត្តភក្តិបង្រៀនយើងរឿងជាច្រើនដែលអ្នកមិនអាចដឹងពេលនៅម្នាក់ឯង។
ឥឡូវនេះសូមសញ្ចឹងគិតទៅលើមិត្តភក្តិរបស់អ្នក ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់យូរហើយមិនធ្លាប់ទាក់ទង សូមសាកល្បងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ។
Kengo Abe