ជនមួយចំនួនស្តុកក្រដាសបង្គន់ទុកដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍
សូម្បីតែខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ជាជនជាតិជប៉ុនក៏មិនយល់ពីមូលហេតុជនជាតិជប៉ុនចូលចិត្តបង្គន់ផងដែរ។
បច្ចុប្បន្ននេះប្រជាជនជប៉ុនភិតភ័យដោយសារតែវីរុសកូរ៉ូណាដែលជាហេតុធ្វើអោយមនុស្សជាច្រើនស្តុកក្រដាសបង្កន់ទុកបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសង្គម។
ហេតុអ្វីបានជាប្រទេសជប៉ុនផលិតបង្គន់ស្វ័យប្រវត្តិដោយគ្រាន់តែចុចប៊ូតុងលាងសម្អាតបែរជាត្រូវការក្រដាសបង្កន់បែបនេះទៅវិញ? មិនមែនខ្វះក្រដាសអនាម័យប្រើទេ ប៉ុន្តែស្តុកទុកដើម្បីលក់ពេលឡើងថ្លៃទាញយកផលប្រយោជន៍។
ស្ថានភាពស្តុកទំនិញទុកបែបនេះបណ្តាលអោយខ្វះក្រដាសបង្គន់ប្រើ។ ចំពោះអ្នកដែលមិនធ្លាប់ប្រើប៊ូតុងលាងសម្អាតពិតជាមិនងាយឡើយ។
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីបើគ្មានក្រដាសបង្គន់? ខ្ញុំសុំអនុញ្ញាតនិយាយរឿងទាក់ទងនឹងក្រដាសបង្គន់ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រជប៉ុន។
កាលពីសម័យមុនក្រដាសស្តើង ដូច្នេះអ្នកត្រឹមតែអាចប្រើធ្វើជាក្រដាសបង្គន់ប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាដំស្រាយសម័យនោះ
រូបភាព https://mag.japaaan.com/archives/114800
បំណែកឈើដែលអ្នកឃើញក្នុងរូបភាពហៅថា Chuugi គេប្រើជំនួសក្រដាសបង្គន់។ Chuugi ក៏ធ្លាប់ឃើញនៅក្នុងគំនូរបុរាណជាច្រើនផងដែរ។
រូបភាព https://mag.japaaan.com/archives/114800/キャプチャ2-4
នៅក្នុងរូបភាពកុមារម្នាក់កំពុងយក Chuugi ដោយប្រើដៃម្ខាង។ ដោយសារនៅសម័យមុនបត់ជើងគេអង្គុយចោងហោងលើដី ដូច្នេះប្រជាជនជប៉ុនពាក់ស្បែកជើងឈើខ្ពស់ជៀសវាងកខ្វក់គូទ និងសម្លៀកបំពាក់។
Chuugi មិនប្រើម្តងដូចក្រដាសបង្គន់ទេតែអាចប្រើឡើងវិញ ឬអាចប្រើសំបកដបជំនួសក៏បាន។
អ្នកកំពុងគិតថាធ្វើយ៉ាងណាសម្អាតដោយគ្រាន់តែប្រើបន្ទះឈើ? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះចាំបាច់ត្រូវយល់ពីភាពខុសគ្នារវាងរបៀបបន្ទោរបង់របស់មនុស្សសម័យមុន និងបច្ចុប្បន្ន?
សូមមើលរូបភាពខាងលើក្មេងម្នាក់ដាក់ Chuugi ម្ខាងលើដី និងម្ខាងទៀតដោតចូលគូទ បន្ទាប់មកប្រឹងជុះម្តងអោយហើយ។ ប្រសិនបើជុះតាមសម្រួលលាមកប្រាកដជានៅសល់ ខ្ចីកម្លាំងរបស់ Chuugi ជុះម្តងអោយឆាប់ដូច្នេះវាអាចនឹងល្អ។ បើនៅតែមានលាមកអ្នកអាចប្រើ Chuugi ដើម្បីយកចេញ។
ដំណោះស្រាយបែបនេះប្រាកដជាមានសម្លេងខ្លាំង។ ភាគច្រើនគេប្រើ Chuugi នៅសតវត្សទី ១៩ ។
សព្វថ្ងៃក្រដាសបង្គន់កាន់តែកម្រនៅលើទីផ្សារ ប៉ុន្តែអ្នកបែរជាមិនទម្លាប់ប្រើបង្គន់លាងសម្អាតដោយស្វ័យប្រវត្តិ។
Kengo Abe