តើអ្នក​ធ្លាប់ជួបអ្នក​ជិតខាងធ្វើ​តាម​អំពើចិត្តពីមុន​មក​ដែរទេ?

តើ “អ្នក​ជិតខាងអត្តចរិកអាក្រក់” ជាមនុស្សបែបណា? អ្នក​អាចគិតស្រមៃអំពីជីវិតរបស់ជនបរទេសដែល​រស់​នៅប្រទេសជប៉ុន​តាម​សម្តី​របស់ Alex Sturmey គាត់ជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសអាចនិយាយភាសាជប៉ុនបានល្អ។

អ្នក​ជិតខាងមាន​អត្តចរិក​អាក្រក់គ្មាន​នរណា​ចូល​ចិត្ត​ទេ ប៉ុន្តែចុះបើនៅប្រទេសជប៉ុនយ៉ាងម៉េចវិញ? ដូចជាសុបិន្តអាក្រក់គ្មាននរណាម្នាក់​ចង់​មានបញ្ហាជាមួយអ្នកជិតខាងនៅជប៉ុនទេ ដោយសារឧបសគ្គភាសា វិធានការណ៍ដោះស្រាយ​ស្មុគស្មាញ -ល- ។

រូបភាព https://www.pakutaso.com/20190656175post-21577.html

ខ្ញុំរស់នៅមិនចង់ធ្វើឱ្យនរណាម្នាក់អាក់អន់ចិត្តជាពិសេសអ្នកជិតខាង បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងារខ្ញុំត្រលប់ទៅផ្ទះ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមឮសំលេងចម្រៀងខ្លាំងៗចេញពីផ្ទះរបស់​អ្នក​ជិតខាង សម្លេងស្គរ និង​សម្លេងបាសយ៉ាងច្បាស់ ប៉ុន្តែបែរ​ជា​មិន​ចេះ​ភាសាជប៉ុនសម្រាប់សរសេរក្នុង​ក្រដាសថា “តើអ្នកដឹងថាគួរស្តាប់​កាសកុំអោយ​រំខានទេ?” មិន​ដឹងថាត្រូវ​ធ្វើ​ម៉េចត្រឹមតែ​អាចទាត់​ជញ្ជាំងបញ្ចេញ​កំ​ហឹងប៉ុណ្ណោះ។

នៅពេលខ្ញុំមកជួលដំបូងម្ចាស់ផ្ទះបង្រៀនខ្ញុំពីវិធីដោះស្រាយទំនាស់តាមបែបជប៉ុន ប្រសិនបើអ្នកជិតខាង​បើក​ចម្រៀង​ខ្លាំងៗអ្នក​ត្រូវ​សរសេរលិខិតទៅអ្នកគ្រប់គ្រងអាគារ នេះជាវិធី​ដោះ​ស្រាយ​រួម​ទាក់​ទង​នឹងអ្នកជិតខាង បន្ទាប់មកប្រធានគ្រប់គ្រងអគារនឹង​បិទសេចក្តីជូនដំណឹងបញ្ហានេះនៅកន្លែងព័ត៌មាន​របស់​អគារដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​អាចអាន​ ជាពិសេសខ្លឹមសារមិននិយាយចំៗសំដៅលើនរណាទេ។

ខ្ញុំ​ធ្វើ​តាមវិធីនេះ​មួយ​រយៈពេលអោយ​តែ​អ្នក​ជិត​ខាងបើកចម្រៀងឮខ្លាំងៗ ខ្ញុំយកក្រដាស និងប៊ិចសរសេរលិខិត​ផ្ញើទៅ​ម្ចាស់ផ្ទះ ប៉ុន្តែខ្ញុំ​មិន​អាចពណ៌នាបញ្ហាទាំងអស់បាន។

រូបភាព https://www.pakutaso.com/20180241036post-15094.html

នៅយប់មួយពេលខ្ញុំ​កំ​ពុង​គេងឮសម្លេងអ្នក​ជិត​ខាង​បើក​ចម្រៀងខ្លាំងៗដូចជាកំ​ពុង​ជប់លៀង ដោយ​ទ្រាំមិន​បាន​ខ្ញុំ​សម្រេចហៅទូរស័ព្ទទៅលេខបន្ទាន់នៅប្រទេសជប៉ុន ហើយជូនដំ​ណឹងទៅប៉ូលីសរួចស្នើនិយាយជាភាសា​អង់គ្លេស ពួកគេភ្ជាប់ខ្ញុំជាមួយអ្នកបកប្រែភាសា បន្ទាប់ពីស្តាប់សម្តីរបស់ខ្ញុំដើម្បីបកប្រែទៅអោយប៉ូលីស ពួកគេ​សួ​រខ្ញុំ​ត្រូវ​ការអ្នក​បក​ប្រែមកជាមួយដែរឬទេ? មិនចាំបាច់ទេព្រោះខ្ញុំមានមិត្តជប៉ុនម្នាក់នៅទីនោះ។ មួយសន្ទុះក្រោយមកមានប៉ូលីសពីរនាក់មកដល់ ខ្ញុំរុញមិត្តភក្តិជនជាតិជប៉ុនរបស់ខ្ញុំអោយមកជួបពួកគេ ខ្ញុំសំលឹងមើលតាមបង្អួចមុខ​អ្នក​ជិត​ខាងហាក់ដូចជាក្រៀមក្រំប្រហែលជាបង្ហាញអារម្មណ៍ដឹងខុសនៅមុខអាជ្ញាធរ ។

ប៉ូលីស​បាន​មក​ជួប​ខ្ញុំ ៦ ដង ប៉ុន្តែដូចរាល់ដងមានប៉ូលីស ២ នាក់ និងអ្នកបកប្រែម្នាក់ ពួកគេ​ស្នើអោយ​ខ្ញុំរាយ​ការណ៍ស្ថាន​ភាព បន្ទាប់ពីដឹងអំពីបញ្ហាទើបគេគោះទ្វារបន្ទប់នៅក្បែរនោះ ប៉ុន្តែ​បុរសម្នាក់​នោះមិនព្រមអោយនរណាចូលទេ ប៉ូលីស​គ្រាន់​តែ​រំ​លឹក​ គាត់ចេះ​តែងក់ក្បាលដូចជាយល់ព្រម ប៉ុន្តែនៅពេលប៉ូលីសត្រឡប់ទៅវិញគ្រប់​យ៉ាងគឺដូចដើម។

នៅពេលប៉ូលីសមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហានេះខ្ញុំ​សម្រេចផ្ញើលិខិតបណ្តឹងទៅក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងអគាររបស់គាត់ ពួក​គេទូរស័ព្ទទៅព្រមានមិន​មែនមាន​តែ​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។ គាត់​បែរជាបិដសេធមិន​បាន​បើកសម្លេងខ្លាំងៗ នៅទីបំផុតពួកគេមិន​អាចអ្វី​ចំពោះ “អ្នក​ជិតខាងអត្តចរិកអាក្រក់​ម្នាក់​នេះ​ទេ” ។

នៅល្ងាចមួយពេលខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះវិញ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ថង់​សំ​រាម​ជាមួយ​នឹង​កាសែតក្នុងប្រអប់សំបុត្ររបស់ខ្ញុំ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​សូវជាចាប់​អារម្មណ៍ទេ ប៉ុន្តែរាល់ពេលដែលអ្នកជិតខាងអាក្រក់ត្រលប់មកផ្ទះប្រអប់សំបុត្ររបស់ខ្ញុំតែងតែ​មាន​សំ​រាម។

ថ្ងៃមួយខ្ញុំឃើញបុរសនោះកំ​ពុង​រើ​សំ​រាមដូចជាប្រអប់បាយចាស់ ចង្កឹះ ទស្សនាវដ្តី និង​ក្រដាសបង្កន់រួច​ដាក់​ក្នុង​ប្រអប់សំបុត្ររបស់​ខ្ញុំ​។ ដោយ​ទ្រាំមិន​បាន​ទៀតខ្ញុំ​ និង​មិត្តភក្តិ​ម្នាក់​យកសំបុត្រពីរបីសន្លឹកផ្ញើប៉ូលីស។ ដូចជាបុរសនោះ​យកលិខិតរបស់អ្នកដទៃដាក់ក្នុងប្រអប់សាររបស់ខ្ញុំ។ ប៉ូលីសយកស្នាមម្រាមដៃរបស់ខ្ញុំដើម្បីស៊ើបអង្កេត ហើយ​ប្រាប់ខ្ញុំអោយ​ត្រលប់ទៅផ្ទះរង់ចាំ។

ទោះបីជាការត្អូញត្អែរ លិខិតឬការហៅទូរស័ព្ទទៅប៉ូលីសសុទ្ធតែ​គ្មាន​ប្រសិទ្ធភាព ខ្ញុំ​ត្រូវ​ចុះ​ចាញ់រួច​រើទៅកន្លែងផ្សេង។ ខ្ញុំពិតជារីករាយព្រោះក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងអគារបាន​អនុគ្រោះថ្លៃបញ្ចប់កិច្ចសន្យា “ប្រាក់បាន​មក​ពីប្រាក់​កក់​របស់​បុរសនោះ” ចាត់ទុកថាជាការលួងលោមចិត្តដែរ។

AD