យុគ្គសម័យមុនច្បាប់ជប៉ុនអនុញ្ញាតឱ្យប្តីសម្លាប់ប្រពន្ធ ឪពុកសម្លាប់កូនបើប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់
កាលពីមុនតារាល្បីផិតក្បត់គេចាត់ទុកដូចជារឿងធម្មតា។ សព្វថ្ងៃនេះអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើនតាមប្រមាញ់រូបថតរបស់តារាល្បីៗសហាយស្មន់ព្រោះវាជាព័ត៌មានដែលមានគេចូលចិត្តច្រើន។
រូបភាព https://www.sponichi.co.jp/entertainment/news/2017/07/16/kiji/20170716s00041000142000c.html
បន្ទាប់ពីត្រូវគេតាមទាន់តារាល្បីត្រូវសុំទោសជាសាធារណៈតាមបណ្តាញសារព័ត៌មានទើបធ្វើអោយមតិសាធារណៈជនស្ងាត់ទៅវិញ។ តើអ្នកយល់ថាធ្វើបែបនេះចំពោះអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់គឺអាក្រក់ពេកឬ?
ផិតក្បត់ = ទោសប្រហារជីវិត
នេះគឺជាបទបញ្ញតិ្តនៅក្នុងច្បាប់ជប៉ុនកាលពី ៨០០ ឆ្នាំមុន។
រូបភាព https://gunosy.com/articles/RreIx?s=s
ប្រសិនបើត្រូវគេចាប់បានអំពើផិតក្បត់ ចំពោះស្តេចក្រាញ់ត្រូវគេរឹបអូសទឹកដីពាក់កណ្តាល អនាគតក៏ត្រូវរលាយ។ បើគ្មានទឹកដីនឹងត្រូវគេនិរទេសទៅកោះដាច់ស្រយាល។
ការដាក់ទណ្ឌកម្មមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ក្រោយមកកាន់តែសាហាវឡើង។ នៅក្នុងសម័យ Heyday របស់សាមូរ៉ៃ បើរកឃើញប្រពន្ធផិតក្បត់ សាមូរ៉ៃមានសិទ្ធិសម្លាប់ប្រពន្ធរបស់គាត់។ ក្នុងករណីមិនអាចសម្លាប់ភរិយារបស់ខ្លួន និងសហាយស្មន់របស់នាង សាមូរ៉ៃដែលជាប្តីនឹងត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។
តើសាមូរ៉ៃសម្លាប់ប្រពន្ធដើម្បីការពារជីវិតរបស់ខ្លួនឬសម្លាប់នាងព្រោះអំពើផិតក្បត់មិនអាចលើកលែងបាន? ទោះបីជាមូលហេតុអ្វីក៏ដោយការដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះប្រពន្ធ – អ្នកផិតក្បត់ត្រូវសម្រេច នេះគឺជាច្បាប់ដ៏តឹងរឹងបំផុត។
នៅសម័យអេដូច្បាប់នេះត្រូវផ្លាស់ប្តូរបន្តិច ក្នុងករណីមានទំនាក់ទំនងស្នេហាទាំងបុរស និងស្ត្រីត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។ បុរសជាប្តីមានសិទ្ធិសម្លាប់ប្រុសកំណាញ់របស់ប្រពន្ធ។ ប៉ុន្តែបើកូនស្រីផិតក្បត់ឪពុកក៏មានសិទ្ធិសម្លាប់កូនរបស់គាត់ដែរ។
នេះជាយុគ្គសម័យដែលគេចាត់ទុក “ការសងសឹក” ជាទង្វើត្រឹមត្រូវ។ កូនដែលសម្លាប់អ្នកធ្វើបាបឪពុកម្តាយខ្លួនត្រូវគេចាត់ទុកថាសងសឹកជោគជ័យ មានកត្តញ្ញូចំពោះអ្នកមានគុណ។ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើឪពុកម្តាយមិនអាចបង្រៀនកូនប្រព្រឹត្តអំពើល្អ ឪពុកម្តាយមានតួនាទីសម្លាប់ពួកគេ។ ដូច្នេះទង្វើនេះមិនមែនអំពើឃាតកម្មតែជាកាតព្វកិច្ច ទំនួលខុសត្រូវ។
ត្រឡប់មករឿងតារាល្បីត្រូវសុំទោសជាសាធារណៈបន្ទាប់ពីត្រូវគេរកឃើញអំពើផិតក្បត់ តើអ្នកវាយតម្លៃយ៉ាងណាចំពោះទង្វើនេះ?
Kengo Abe