អត្ថន័យនៃទំនៀមទម្លាប់ Kadomatsu នៅថ្ងៃចូលឆ្នាំជប៉ុន
ជប៉ុនជាប្រទេសដែលទទួលពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីតាមប្រតិទិនសុរិយគតិខុសពីបណ្តាប្រទេសអាស៊ីភាគច្រើន។ ជនជាតិជប៉ុនចាប់ផ្តើមទទួលឆ្នាំថ្មីតាមប្រតិទិនសុរិយគតិតាមប្រទេសលោកខាងលិចចាប់ពីឆ្នាំ Emperor Meiji ឆ្នាំ ១៨៧៣ ។
តាំងពីពេលប្តូរសម័យ Reiwa ឆ្នាំ ២០២០ ត្រូវបានគេចាត់ទុកជា Oshogatsu ដំបូងបង្អស់នៃប្រទេសនេះ។ ក្រុមហ៊ុននៅទីក្រុង Akita លក់ដើមរុក្ខជាតិបានអោយដឹងការរៀបចំ Kadomatsu – 門松 មមាញឹកជាងឆ្នាំមុនៗ។
តាមទំនៀមទម្លាប់ Kadomatsu អាចតាំងនៅមាត់ទ្វារចាប់ពីថ្ងៃទី ១៣ ខែធ្នូប៉ុន្តែគួរតែជៀសវាងថ្ងៃទី ២៩ ខែធ្នូ និងថ្ងៃទី ៣១ ខែធ្នូ។ ពីព្រោះនៅក្នុងភាសាជប៉ុនថ្ងៃទី ២៩ ខែធ្នូ (二十苦) 苦松= 苦労が待つ (Kurou ga matsu – មានន័យថារង់ចាំទុក្ខ) ចំណែកថ្ងៃទី ៣១ ខែធ្នូ (一夜飾り,ー日飾り) មានន័យថាបំភ្លេចទេវតា។
ដោយសារការដាក់តាំង Kadomatsu នៅមាត់ទ្វារធ្វើអោយទេវតា Toshi-kamisama មិនវង្វេងផ្លូវពេលទៅផ្ទះម្ចាស់ផ្ទះ។ ទេវតានេះនាំមកនូវសុភមង្គល និងភាពរុងរឿងដល់គ្រប់ក្រុមគ្រួសារនៅដើមឆ្នាំ។ ទំនៀមទម្លាប់នេះចាប់ផ្តើមពីសម័យ Heian (ឆ្នាំ ៧៩៤ – ១១៨៥) ឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្តូរជាច្រើនរហូតដល់សម័យ Muromachi ប្រជាជនផ្តើមតុបតែងឫស្សីជាមួយអត្តន័យអាយុយឺនយូរ។
Kadomatsu ប្រពៃណីធ្វើពីបំពង់ឫស្សីចំនួន ៣ និងមែកស្រល់ត្រូវរៀបតាមលេខសេះ ហើយរបៀបតុបតែងជាច្រើនផ្សេងទៀតធ្វើអោយ Kadomatsu កាន់តែស្អាត។ ជនជាតិជប៉ុនជឿថាសុភមង្គលមិនអាចបំបែក ប៉ុន្តែទុក្ខព្រួយត្រូវរលាយបាត់។ នេះជាមូលហេតុមែកស្រល់ត្រូវរៀបតាមលេខសេះ។ ដំបូងអ្នកនឹងគិតថានៅលើ Kadomatsu ដើមឫស្សីសំខាន់ ប៉ុន្តែមែកស្រល់ (松) ទើបជាចំនុចសំខាន់។
រូបភាព https://www.pinterest.com
ហេតុអ្វីត្រូវរៀបមែកស្រល់តែមិនមែនជាដើមឈើដទៃ? ដើមស្រល់ជានិមិត្តរូបនៃភាពអមតៈមិនថាភ្លៀងឬគ្រោះរាំងស្ងួតយ៉ាងណាក៏ដោយដើមស្រល់នៅតែខៀវស្រងាត់។ ដូច្នេះជនជាតិជប៉ុនជឿថាព្យួរមែកស្រល់នៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មីនឹងធ្វើអោយម្ចាស់ផ្ទះមានសុខភាពល្អដូចជាដើមស្រល់មិនថាក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។
បន្ទាប់ពីទទួលឆ្នាំថ្មី Kadomastu ត្រូវយកទៅដុតដោយអត្ថន័យជូនដំណើរទេវតា។ កុំចោល Kadomastu ក្នុងធុងសំរាមព្រោះវាជាទង្វើមិនគោរពទេវតា។ ឬប្រសិនបើមិនអាចយកទៅដុតអ្នកអាចរោយអំបិលលើ Kadomatsu ដើម្បីបន្សុទ្ធមុនពេលចោល។
Do Manh Tai