សេវាកម្មដ៏ចម្លែកបំផុតនៅជប៉ុន “សុំលាលែងពីតំណែងជំនួស” និង “បញ្ចុះ​បញ្ចូល​មិនឲ្យលា​លែង​ពី​តំណែង”

សេវាកម្មដ៏ចម្លែកបំផុតនៅជប៉ុន “សុំលាលែងពីតំណែងជំនួស” និង “បញ្ចុះ​បញ្ចូល​មិនឲ្យលា​លែង​ពី​តំណែង” ។

បច្ចុប្បន្ននេះ អាជីវកម្មជប៉ុនកំពុងជួបបញ្ហាខ្វះខាតធនធានមនុស្ស។

នៅពេលដែលយុវជនជាច្រើនលែងចាប់អារម្មណ៍នឹងការទៅធ្វើការ ក្នុងស្ថានភាពនោះ ប្រភេទអាជីវកម្មថ្មីត្រូវបានបង្កើតឡើង រកប្រាក់តាមរយៈភាពខ្ជិលច្រអូស និងភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្ស។ ហើយអ្វីដែលមិននឹកស្មាន​នោះ​គឺ ការងារប្រភេទនេះកាន់តែច្រើនឡើង ដែលធ្វើឲ្យមនុស្ស​មាន​ការព្រួយបារម្ភអំពីអនាគត​របស់​ប្រទេស​ជាតិ។

ដំណាក់កាលដំបូង៖ “សេវាកម្មប្តូរការងារជំនួស” 

កាលពីមុន នៅពេលដែលចង់ផ្លាស់ប្តូរការងារ មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវណែនាំខ្លួនឯង ដោយបង្ហាញពីគុណសម្បត្តិរបស់ខ្លួនដើម្បីទទួលបានការងារ។ 

ជាការពិតណាស់ អាចពឹងទៅលើក្រុមហ៊ុនណែនាំការងារ ប៉ុន្តែត្រង់ចំណុចណែនាំសមត្ថភាពនៅ​តែ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង។ យ៉ាងណាមិញ ប្រហែលជា ៣០ ឆ្នាំមុន មនុស្ស​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើងៗ បានចាប់ផ្តើមពឹងផ្អែកលើក្រុមហ៊ុនណែនាំការងារឲ្យជួយទាំងចំណុចនេះ ពីព្រោះពួកគេគ្មានទំនុក​ចិត្ត​ចំពោះ​សមត្ថភាព​និយាយ​ណែនាំ​អំពី​ខ្លួន​ឯង។

នៅពេលដែលក្រឡេកមើលឡើងវិញ នេះប្រហែលជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយដែលកត់សម្គាល់អំពីការ​ធ្លាក់​ចុះ​របស់​ជប៉ុន។ 

បន្ទាប់មកគឺ “សេវាកម្មសុំលាលែងពីតំណែងជំនួស”

យុវជនកាន់តែច្រើនឡើងមិនអាចនិយាយពាក្យថា “ខ្ញុំសុំលាលែងពីការងារ” ដោយខ្លួនឯងបាន​ទេ។ ដូច្នេះហើយ បានជាមានក្រុមហ៊ុនផ្តល់សេវាកម្មថ្មីត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីធ្វើការងារនេះជំនួស​ពួក​គេ។

ប្រហែលជាអាចនឹងមានហេតុផលណាមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ស្ទាក់ស្ទើរពេល​សុំ​ឈប់​ពី​ការ​ងារ​នៅកន្លែងដែលខ្លួនធ្លាប់ធ្វើការជាយូរមកហើយ ប៉ុន្តែ​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​គួរ​តែ​និយាយដោយ​ខ្លួន​ឯង​មែន​ទេ?

ជាមួយនឹងតម្លៃសេវាកម្មចាប់ពី ១០.០០០ ទៅ ៥០.០០០ យ៉េន តម្លៃមិនខ្ពស់ពេកទេ ដូច្នេះចំនួនមនុស្សដែលប្រើប្រាស់សេវាកម្មនេះកាន់តែច្រើនឡើង ហើយឥឡូវនេះ មិនត្រឹមតែមានយុវជនប្រើ​ប្រាស់​សេវាកម្ម​នេះ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។

ក្រុមហ៊ុនផ្តល់សេវាកម្មទាំងនេះយល់ច្បាស់អំពីច្បាប់ ហើយដោយសារតែមិនមានមនោសញ្ចេតនាចំពោះក្រុមហ៊ុនរបស់ភាគីអតិថិជន ដូច្នេះពួកគេគ្រាន់តែអនុវត្តតាមនីតិវិធីស្របតាមប្រតិបត្តិការប៉ុណ្ណោះ។ ជាលទ្ធផល មនុស្សកាន់​តែ​ច្រើនឡើង​កំពុង​លាឈប់​ពីការងារដោយមិនបានចាត់​ចែង​ការ​ងារ​របស់​ខ្លួន​ឡើយ។

ផលប៉ះពាល់ចំពោះអាជីវកម្ម

នៅពេលដែលបុគ្គលិកដែលបានចំណាយពេលបណ្តុះបណ្តាលលាឈប់ពីការងារ ការ​ខិត​ខំ​ប្រឹងប្រែង និង​ថវិកា​ទាំង​អស់​ដែល​ក្រុម​ហ៊ុន​បាន​ចំណាយ​ហាក់បី​ដូច​ជា​រលាយ​តាម​ខ្យល់។

ក្នុងវិស័យជាច្រើន បុគ្គលិកថ្មីមិនបានរួមចំណែកដល់ប្រាក់ចំណេញរបស់ក្រុមហ៊ុននោះទេ ហើយត្រូវចំណាយពេលបណ្តុះបណ្តាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ ទើប​ពួក​គេ​ចាប់ផ្តើម​បង្កើត​ប្រាក់​ចំណេញ។ ដូច្នេះហើយ ការលា​ឈប់​ពី​ការ​ងារ​ភ្លាមៗ​គឺ​ជា​ការ​ខាត​បង់​ដ៏​ធំ​មួយ​សម្រាប់​អាជីវកម្ម។

ចំពោះសេវាកម្មសុំលាលែងពីការងារជំនួស សូម្បីតែឳកាសសម្រាប់ភាគីក្រុមហ៊ុនពិភាក្សាអំពីបញ្ហា​បែប​នេះ​ក៏​គ្មាន​ដែរ។

ហើយឥឡូវនេះ៖ “សេវាកម្មសុំកុំលាលែងពីតំណែង”

សេវាកម្មថ្មីដែលទើបតែលេចឡើងក្នុងឆ្នាំនេះគឺ “សេវាកម្មបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកមានទេពកោសល្យ” ។

ពោលគឺ នៅពេលដែលបុគ្គលិកម្នាក់មានបំណងចង់ឈប់ ក្រុមហ៊ុននឹងជួលអ្នកដទៃមកបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យនៅធ្វើការ។ ជាការពិតណាស់ នេះគ្រាន់តែជាទម្រង់នៃការបញ្ចុះបញ្ចូលប៉ុណ្ណោះ មិន​មែន​ជា​ការ​បង្ខិត​បង្ខំ​នោះ​ទេ។

ខាងផ្នែកផ្តល់សេវាកម្មនឹងពន្យល់ពីគុណវិបត្តិដល់បុគ្គលិកនៅពេលដែលសុំឈប់នៅពេលនេះ ហើយ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​ពួក​គេ​ឲ្យ​ផ្លាស់ប្តូរគំនិត។

ទោះជាយ៉ាងណា… ដោយផ្ទាល់ខ្ញុំគិតថា ចំណុចនេះជាអ្វីដែលក្រុមហ៊ុនគួរធ្វើដោយខ្លួនឯង មិនចាំបាច់ទៅជួលភាគីទីបីមកជ្រៀតជ្រែកឡើយមែនទេ?

ហេតុអ្វីបានជារឿងទាំងនេះកើតឡើង?

បើនិយាយឲ្យសាមញ្ញ​ទៅ ខ្ញុំ​គិត​ថា ដោយសារ​តែ​ភាគី​ទាំង​សងខាង​សុទ្ធតែធ្វើចរិតកូនក្មេង។ ​ដូច​ជា​​ពេល​​ដែល​​ក្មេង​​មិន​​ហ៊ាន​​និយាយ ដូច្នេះ​ត្រូវ​ពឹង​ម្តាយ​ឲ្យ​និយាយ​​ជំនួស។

មនុស្សដែលងាយនឹងពឹងផ្អែកទៅលើសេវាកម្មប្រភេទនេះ ជាទូទៅជាមនុស្សដែលមិនដឹងពីរបៀប​​បង្កើត​ទំនាក់​​ទំនង​​ល្អ​​នៅ​​កន្លែង​​ធ្វើ​​ការ។

ប្រសិនបើភាគីទាំងពីរធ្វើដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកដោយភាពស្មោះត្រង់ និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ​អនាគតភាគី​ទាំង​ពីរ ដូច្នេះ​សេវាកម្ម​ជំនួស​បែប​នេះ​គឺ​មិន​ចាំ​បាច់​ទេ។

ប្រសិនបើរឿងនេះនៅតែបន្ត ដល់ពេលដែលមនុស្សនឹងគិតថា៖ “ជួលមនុស្សពិតជាស្មុគស្មាញណាស់” ។ ហើយនៅពេលនោះ គេនឹងប្រើប្រាស់មនុស្សយន្ត និងបញ្ញាសិប្បនិម្មិតដើម្បីធ្វើការងារជំនួស​មនុស្ស។

នៅក្នុងសង្គមសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នាទៅៗ ហើយសេវាកម្មថ្មីត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ប្រសិនបើប្រិយមិត្តគិតថា សេវាកម្មទាំងនេះចាំបាច់សម្រាប់ប្រទេសរបស់ខ្លួន ខ្ញុំខ្លាចថា នោះគឺ​ជា​សញ្ញាដែល​បង្ហាញ​ថា​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​មនុស្ស និង​មនុស្ស​មិន​ល្អ។

មនុស្សតែងតែមានទំនោរស្វែងរកដំណោះស្រាយងាយៗ ដូច្នេះការស្វែងរកនរណាម្នាក់មកកាត់បន្ថយបន្ទុកសម្រាប់ខ្លួនជារឿងដែលងាយយល់។ ដូច្នេះហើយ ទើបសព្វថ្ងៃនេះ ការប្រើប្រាស់បញ្ញាសិប្បនិម្មិតក្នុងការងារកាន់តែច្រើនឡើង។ យ៉ាងណាមិញ ខ្ញុំគិតថា តើអនាគតមនុស្សនឹងទៅជាយ៉ាងណា នៅពេល​ដែលយើង​ប្រគល់​ការ​ងារ​ទាំង​អស់​ទៅ​ឲ្យ​បញ្ញា​សិប្បនិម្មិត និង​ម៉ាស៊ីន?

Abe Kengo