កីឡាករ Murofushi Koji ដែលអ្នកគាំទ្រដាក់រហស្សនាមថា “ហ្គោរីឡា”
កីឡាករ Murofushi Koji ដែលអ្នកគាំទ្រដាក់រហស្សនាមថា “ហ្គោរីឡា” ។
ថ្វីត្បិតតែ មានរូបរាងខាងក្រៅស្អាតសង្ហាក៏ដោយ ប៉ុន្តែ Murofushi Koji – ដែលជាកីឡាករបោះញញួរជនជាតិជប៉ុន បែរជាត្រូវបានគេដាក់រហស្សនាមថា “បុរសហ្គោរីឡា” ទៅវិញ។
ហេតុអ្វីបានជាគេហៅគាត់ដូច្នេះ? ចូរយើងស្វែងយល់ខ្លឹមសារអត្តបទខាងក្រោមទាំងអស់គ្នា។
“Hammer throw” ឬយើងហៅថា “បោះញញួរ” គឺជាវិញ្ញាសាមួយចំណោមវិញ្ញាសាប្រកួតកីឡាទាំងបួន ដែលមានដូចជា វិញ្ញាសាបោះថាស បោះបាល់ដែក បោះលំពែង។ ពាក្យ “ញញួរ” ដែលបានប្រើក្នុងអត្តបទថ្ងៃនេះមិនមែនសំដៅលើឧបករណ៍ប្រើប្រាស់នោះទេ។ ក្នុងនោះមានដុំដែកភ្ជាប់ជាមួយខ្សែដែក ទំហំរបស់បាល់ខុសគ្នាអាស្រ័យលើវិញ្ញាសាសម្រាប់បុរស និងស្រ្តី។
តួអង្គសំខាន់ក្នុងអត្តបទថ្ងៃនេះគឺ Murofushi Koji ជាអត្តពលិកម្នាក់ដែលបានយកឈ្នះមេដាយមាសក្នុងវិញ្ញាសាបោះញញួរ។
វិញ្ញាសាបោះញញួរគឺជាកីឡាដែលតម្រូវឲ្យកីឡាករមានរាងកាយធំរឹងមាំ ដូច្នេះហើយ ជនជាតិអាសុីកម្រនឹងទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ខ្លាំងណាស់។ នេះជាករណីដំបូងដែលជនជាតិអាស៊ីឈ្នះមេដាយមាសក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអូឡាំពិកនៃវិញ្ញាសានេះ អាចនិយាយបានថា Murofushi Koji បាននាំមកនូវសមិទ្ធិផលដ៏មានមោទនភាពសម្រាប់ប្រជាជនអាស៊ី។
ហេតុតែកីឡាករ Murofushi Koji ត្រូវបានគេហៅថាហ្គោរីឡាក៏ព្រោះតែកម្លាំងសាច់ដុំខ្នងរបស់គាត់។
ជាទូទៅ កម្លាំងសាច់ដុំខ្នងជាមធ្យមរបស់បុរសពេញវ័យម្នាក់ប្រហែល ១៥០-១៦០ គីឡូក្រាម។ យ៉ាងណាមិញ កម្លាំងសាច់ដុំខ្នងរបស់អត្តពលិករូបនេះមានរហូតដល់ទៅ ៣៨៩ គីឡូក្រាម ដែលកម្លាំងនោះស្មើនឹងសត្វស្វាហ្គោរីឡាមួយក្បាល។
បន្ទាប់មក ចូរយើងក្រឡេកមកមើលប្រវត្តិដ៏អស្ចារ្យរបស់អត្តពលិកម្នាក់នេះទាំងអស់គ្នា។
ទទួលបានជើងឯកវិញ្ញាសាបោះលំពែងជប៉ុនដោយចៃដន្យ
ដោយសារតែចំនួនអត្តពលិកតិចពេក Murofushi បានចូលរួមការប្រកួតបោះលំពែងក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាជាតិ ជាការប្រកួតស្វែងរកអត្តពលិកដែលពូកែបំផុតនៅជប៉ុន ហើយទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខពីរ។
ហាក់បីដូចជាបន្ទាប់ពីបានឃើញសមិទ្ធិផលនេះ កំពូលអត្តពលិកមួយចំនួនបានបាត់បង់កម្លាំងចិត្ត និងបោះបង់។
នៅពេលដែលត្រូវបានគេសួរថា ហេតុអ្វីបានជាបងបោះលំពែងបានល្អយ៉ាងនេះ? កីឡាករ Murofushi បានឆ្លើយថា៖
- “ខ្ញុំហ្វឹកហាត់តាមរយៈការគប់គ្រួសនៅក្នុងចំណត។”
កីឡាករ Murofushi មិនធ្លាប់ហ្វឹកហាត់ដោយប្រើលំពែងពិតប្រាកដនោះទេ បែរជាអាចយកឈ្នះចំណាត់ថ្នាក់លេខពីរទៅហើយ។ ប្រសិនបើមានពេលហ្វឹកហាត់បោះលំពែង ប្រហែលជាការដណ្តើមយកចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយមិនមែនជារឿងពិបាកនោះទេ។
សមិទ្ធិផលកាលនៅវិទ្យាល័យ
ក្នុងអំឡុងពេលរៀននៅវិទ្យាល័យ Murofushi ធ្លាប់ចូលរួមមុខវិជ្ជាកីឡានៅសាលា ក្នុងនោះមានដូចជាកីឡាបាល់បោះ។
ក្នុងកីឡាបាល់បោះ “layup” ពោលគឺជាការលើកបោះបាល់ ជាការលើកបោះដែលមានចម្ងាយជិត ហើយភាគច្រើនអ្នកលែងបាល់បោះសុទ្ធតែអាចធ្វើបាន។ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ Murofushi បែរជាមិនសូវពូកែបោះបាល់ដែលមានគម្លាតជិតទៅវិញ។ សម្រាប់ចំណុចខ្សោយនេះ Murofushi បានសាកសួរគ្រូកីឡាថា តើខ្លួនអាចបោះបាល់តាមរបៀបផ្សេងដែរទេ។ លទ្ធផលបន្ទាប់ពីទទួលបានការយល់ព្រមពីគ្រូកីឡា Murofushi បានលោតបោះបាល់ដោយមិនចាំបាច់រត់នោះទេ។
របៀបបោះបាល់បែបនេះគេហៅថា “dunk shot” ក្នុងភាសាអង់គ្លេស។ Dunk shot (គេហៅថាបោះបាល់បញ្ចូលកន្ត្រក ឬ slam dunk) គឺជាបច្ចេកទេសបោះបញ្ចូលកន្ត្រក ក្នុងនោះកីឡាករលោតឡើង ហើយទះបាល់ចូលកន្ត្រកពីខាងលើ ដោយមិនត្រឹមតែបោះប៉ុណ្ណោះទេ។ វិធីសាស្រ្ត dunk នេះតម្រូវឲ្យមានកម្លាំងលោត និងភាពរហ័សរហួន។ ដោយដឹងថា អត្តពលិកជនជាតិអាមេរិកតែងតែប្រើរបៀបលោតបោះបែបនេះ។
បោះបាល់បេស្បលក្នុងល្បឿន ១៣១ គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង
ក្នុងកីឡាបេស្បលអាជីពតែងតែមានពិធីបោះបាល់មុនពេលការប្រកួតផ្លូវការចាប់ផ្តើម។ ក្នុងពិធីនេះ អ្នកតំណាងនឹងបោះបាល់មួយសម្រាប់បើកពិធី ហើយបន្ទាប់មកការប្រកួតត្រូវបានចាប់ផ្តើម។
Murofushi មានវត្តមានក្នុងនាមជាអ្នកអនុវត្តពិធីនេះ។ ព្រោះតែមិនធ្លាប់បោះបាល់បេស្បល គាត់បានប្រើបច្ចេកទេសដែលមិនល្អនោះទេ ប៉ុន្តែបែរជាបង្កឲ្យមានការចាប់អារម្មណ៍ ជាមួយនឹងល្បឿនបាល់ ១៣១ គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ អាចនិយាយបានថា នេះជាបច្ចេកទេសរបស់អ្នកដែលមិនមែនជាកីឡាករអាជីព ប៉ុន្តែល្បឿនរបស់បាល់មិនខុសពីកីឡាករបេស្បលអាជីពឡើយ។
ចំពោះការបោះបាល់របស់ Murofushi អត្តពលិកអាជីពផ្សេងទៀតបានត្រឹមញញឹមប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីឡើយ។
លោតចម្ងាយកំណត់ត្រាពិភពលោក
ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាសបន្ទាប់ពីបោះបាល់ដែក និងបោះញញួរ កីឡាករ Murofushi ស្រាប់តែលោតចម្ងាយនៅនឹងកន្លែង ហើយទទួលបានលទ្ធផល ៣.៦ ម៉ែត្រ។
ខណៈដែលនៅពេលនោះកំណត់ត្រាពិភពលោកសម្រាប់វិញ្ញាសាលោតចម្ងាយគឺ ៣.៤៧ ម៉ែត្រ ចំណែកឯការលោតចម្ងាយរបស់កីឡាករ Murofushi បែរជាលើសកំណត់ត្រានេះ។
ពូកែរហូតដល់ថ្នាក់ត្រូវដកចេញពីកម្មវិធីទូរទស្សន៍
“Kinniku Banzuke” គឺជាកម្មវិធីទូរទស្សន៍ដ៏ពេញនិយមនៅប្រទេសជប៉ុន ដែលមានគោលបំណងស្វែងរកអត្តពលិកឆ្នើមបំផុតនៅលើពិភពលោក។ ដោយធ្លាប់ទទួលបានការអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនេះ ប៉ុន្តែដោយសារតែជ័យជំនះរបស់ខ្លួន កីឡាករ Murofushi ត្រូវបានដកចេញពីកម្មវិធី ព្រោះថាអាចនឹងធ្វើឲ្យកម្មវិធីមើលទៅគួរឲ្យធុញទ្រាន់។
តើអ្នកទាំងអស់គ្នាយល់យ៉ាងណាចំពោះកីឡាករ Murofushi រូបនេះ និងសមិទ្ធិផលដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់?
ការបោះញញួរមិនមែនជាកីឡាដែលពេញនិយមនោះទេ ក្នុងករណីបើកីឡាករ Murofushi លេងកីឡាផ្សេងទៀតដូចជា កីឡាបេស្បល ឬបាល់បោះ ខ្ញុំជឿថា ជាមួយនឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន គាត់អាចបន្សល់ទុកសមិទ្ធិផលជាច្រើន ហើយរកបានប្រាក់ចំណូលយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ខ្លួន។
ទោះបីជា ត្រូវបានគេហៅថាស្វាហ្គោរីឡាក៏ដោយ ប៉ុន្តែកីឡាករ Murofushi បែរជាមានរូបរាងសង្ហា ខុសស្រឡះនឹងរហស្សនាមរបស់ខ្លួន។
ខ្ញុំគិតថា យើងអាចស្វែងរកអ្នកដែលមានរូបរាងស្រដៀងនឹងស្វាហ្គោរីឡា ប៉ុន្តែរូបរាងសង្ហាដូចនេះបែរជាត្រូវគេហៅថាស្វាហ្គោរីឡា ប្រហែលជាមានតែគាត់ប៉ុណ្ណោះ។
Abe Kengo