“ប្រអប់ទារក” ជាអ្វី? តើនោះជាការសង្គ្រោះ ឬភាពខ្មៅងងឹតរបស់សង្គមបច្ចុប្បន្ន

ថ្ងៃសុក្រ 29/08/2025 | 18:04 ល្ងាច

“ប្រអប់ទារក” ជាអ្វី? តើនោះជាការសង្គ្រោះ ឬភាពខ្មៅងងឹតរបស់សង្គមបច្ចុប្បន្ន?

នៅប្រទេសណាក៏ដោយសុទ្ធតែមានករណីទារកកើតមកដោយមិនមានការគ្រោងទុក។

មិនចង់ចិញ្ចឹមកូន ហើយក៏មិនអាចរំលូតកូនបានដែរ ដូច្នេះទារកទាំងនោះកើតមកក្នុងស្ថានភាពដែលឪពុកម្ដាយមិនបានរំពឹងទុក។ គ្មានអ្វីគួរឲ្យឈឺចាប់ជាងនេះនោះទេ។

ដើម្បីជួយដល់ទារកដ៏គួរឲ្យអាណិតទាំងនោះ ប្រព័ន្ធមួយហៅថា “ប្រអប់ទារក” ត្រូវបានបង្កើតឡើង។

នេះជាគំនិតផ្តួចផ្តើមសប្បុរសធម៌មួយដែលមានបំណងចង់ជួយសង្គ្រោះជីវិតកុមារ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មានការព្រួយបារម្ភផងដែរថា ប្រព័ន្ធនេះអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ជម្រុញដល់ការបោះបង់ចោលកុមារ។

តើប្រអប់ទារកអាចនឹងក្លាយជាភាពខ្មៅងងឹតរបស់សង្គមដែរទេ? តើអ្នកទាំងគ្នាយល់យ៉ាងណាចំពោះបញ្ហានេះ?

“ប្រអប់ទារក” ឬអាចហៅម្យ៉ាងទៀតថា អន្ទាក់ទារក ក្នុងភាសាអង់គ្លេសហៅថា Baby box ។ ជាទូទៅត្រូវបានគេដាក់នៅកន្លែងមួយចំនួនដូចជាមន្ទីរពេទ្យ ឬព្រះវិហារជាដើម ប្រអប់ទារកជាកន្លែងសម្រាប់អ្នកម្តាយដែលមិនមានលទ្ធភាពចិញ្ចឹមកូនយកទៅដាក់ទីនោះ ដើម្បីជួយទារកអាចនឹងត្រូវបានគេរកឃើញ ហើយទទួលបានការថែទាំដោយសុវត្ថិភាព។

អ្នកម្តាយទាំងនោះនឹងទុកចោលទារកដោយស្ងាត់ៗ ហើយចាកចេញដោយគ្មាននរណាស្គាល់អត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេ។

មិនត្រឹមតែនៅប្រទេសជប៉ុនប៉ុណ្ណោះទេ ប្រព័ន្ធនេះក៏ត្រូវបានដំឡើងនៅប្រទេសមួយចំនួនទៀតដូចជា អាឡឺម៉ង់ អាមេរិក ប៉ាគីស្ថាន អាហ្រ្វិកខាងត្បូង កូរ៉េ…។

ប្រសិនបើសំណាងរកបានឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមដែលស័ក្តិសម ក្មេងនោះអាចរស់នៅក្នុងគ្រួសារថ្មី។ ក្នុងករណីដែលមិនទទួលបានការយកទៅចិញ្ចឹម កុមារនឹងត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅមណ្ឌលកុមារកំព្រា។

ទារកដែលកើតមកដោយមិនមានការគ្រោងទុកច្រើនតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពអាក្រក់ដូចជាត្រូវគេបោះបង់ចោលរហូតដល់ស្លាប់ ឬរងការធ្វើបាប។ ដូច្នេះហើយ បើយោងទៅតាមទស្សនៈការពារកុមារ ខ្ញុំគិតថា នេះជាសកម្មភាពត្រឹមត្រូវ។

នៅប្រទេសជប៉ុនប្រអប់ទារកទាំងនេះបានការពារកុមារចំនួន ១.៦៩៤ នាក់ ក្នុងរយៈពេលចន្លោះពីឆ្នាំ ២០០៩ ដល់ឆ្នាំ ២០២០ ។

ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ប្រទេសជប៉ុនមានប្រអប់ទារកតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលត្រូវបានដាក់នៅមន្ទីរពេទ្យខេត្ត Kumamoto ។ ប្រជាជនដែលរស់នៅឆ្ងាយមិនអាចប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធនេះបានទេ ហើយការជជែកវែកញែកគ្នាបានកើតឡើង តើគួរតែពង្រីកប្រអប់ទារកនេះនៅទូទាំងប្រទេសជប៉ុនដែរទេ?

ការពង្រីកប្រអប់ទារកដើម្បីសង្គ្រោះជីវិតកុមារជារឿងដែលសំខាន់ខ្លាំងណាស់។

យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើវត្តមានរបស់ប្រព័ន្ធនេះធ្វើឲ្យមនុស្សយើងងាយនឹងបោះបង់ចោលកូនព្រោះតែ “មានកន្លែងសម្រាប់បោះបង់ចោល” ចំណុចនោះក៏អាចចាត់ទុកដូចជាការមើលស្រាលជីវិតផងដែរ។

ព្រោះតែឪពុកម្តាយទុកកូនចោលដោយមិនបញ្ចេញអត្តសញ្ញាណ ដូច្នេះជាការពិតណាស់ ប្រាកដជាមិនទទួលការដាក់ទោសអ្វីឡើយ។

តើខ្ញុំអាចជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលមានអារម្មណ៍ថាគ្រប់យ៉ាងហាក់បីដូចជាងាយស្រួលពេកសម្រាប់អ្នកដែលចង់បោះបង់ចោលកូនដោយគ្មានទំនួលខុសត្រូវដែរទេ?

ខ្ញុំមានកូនស្រីម្នាក់អាយុ ២៤ ឆ្នាំ នៅពេលដែលគិតទៅ ខ្ញុំដឹងថាមានការលំបាកជាច្រើន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំជឿថា នៅពេលដែលឆ្លងកាត់ការលំបាកទាំងនោះ ទើបសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះកូនកាន់តែច្រើនឡើង។

កូនក្មេងមិនចេះស្តាប់បង្គាប់នោះទេ ចំណែកឯទារកវិញមិនអាចបង្ហាញពីការចង់បានរបស់ខ្លួនឡើយ គ្រាន់តែស្រែកយំប៉ុណ្ណោះ។

ខ្ញុំយល់ពីអារម្មណ៍មួរម៉ៅ ពិបាកទ្រាំដែលឪពុកម្តាយឆ្លងកាត់ ប៉ុន្តែនោះគ្រាន់តែជាធម្មជាតិរបស់កុមារប៉ុណ្ណោះ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាក៏ធ្លាប់បែបនេះដែរកាលពីនៅក្មេង។

ប៉ុន្តែប្រសិនបើនៅពេលដែលមនុស្សធំមានអារម្មណ៍ខឹងមួរម៉ៅបែបនេះ មានប្រអប់ទារកនៅក្បែរនោះ… តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង?

ការការពារជីវិតរបស់ទារកគឺជារឿងដែលសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ ទោះជាយ៉ាងណា ចំណុចនេះក៏អាចបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ធ្វើឲ្យចំនួនឪពុកម្តាយដែលគ្មានទំនួលខុសត្រូវកាន់តែច្រើនឡើងផងដែរ។

បច្ចុប្បន្ននេះ នៅមិនទាន់មានប្រទេសណាមួយអាចដោះស្រាយយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះបញ្ហាការពារអាយុជីវិតកុមារ ហើយបង្ការបញ្ហាមានផ្ទៃពោះដោយមិនមានការគ្រោងទុកនោះទេ។

ដោយផ្ទាល់ខ្ញុំគិតថា ដំណោះស្រាយប្រអប់ទារកគឺជាសកម្មភាពសុចរិតសម្រាប់ការពារអាយុជីវិតរបស់ក្មេងតូច ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះ វាមានផលវិបាកអវិជ្ជមានផងដែរ។

ប្រសិនបើយើងអាចរកវិធីសាស្រ្តការពារកុមារផង ថែមទាំងអាចបង្ការបញ្ហាមានផ្ទៃពោះដោយមិនមានការគ្រោងទុក ដែលបណ្តាលឲ្យកើតមានការបោះបង់ចោលកូនគឺពិតជាល្អខ្លាំងណាស់។

កុមារគឺជាអនាគតរបស់ប្រទេសជាតិ បំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំគឺសង្ឃឹមថា យើងគ្រប់គ្នាអាចរួមចំណែកបង្កើតពិភពលោកមួយដែលកុមារទាំងអស់ទទួលបានការស្រលាញ់ពីមនុស្សជុំវិញ ហើយធំដឹងក្តីមានសុខភាពល្អ និងសុភមង្គល។

Abe Kengo