ហេតុអ្វីបានជាជនជាតិជប៉ុនចូលចិត្ដទឹកស៊ីអុីវម៉្លេះ ?
រូបភាព៖ https://www.oishisojapan.com/home/2018/10/1/japanese-soy-sauce-shoyu
Shoyu (醤油) គឺជាពាក្យជប៉ុនសម្រាប់ឈ្មោះទឹកស៊ីអ៊ីវ។ លើសពីនេះគ្រឿងផ្សំរបស់វា គឺមានរសជាតិខុសប្លែកគ្នា ទៅតាមម៉ាកសញ្ញាផលិតផល និងទំហំរបស់វា។
ទឹកស៊ីអីុវជំនាន់ទី៥: Umami ជាទឹកស៊ីអ៊ីវតែមួយគត់ដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់។ ដែលជនជាតិជប៉ុន ចាត់ទុកថាជារសជាតិមានភាពសមស្របទៅនឹងមូលដ្ឋានប្រើប្រាស់ទូទៅ។
ចំពោះមនុស្សភាគខាងលិចមានចំណង់ចំណូលចិត្ត 4 រសជាតិដូចជាផ្អែម, ជូរ, ប្រៃ, ចត់។
នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩០៨ សាស្រ្តាចារ្យ Kikunae Ikeda នៃសាកលវិទ្យាល័យតូក្យូបានស្នើអោយក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកស៊ីអីុវ Umami ជំនាន់ទី ៥ នេះអោយមានការកែតំរូវនូវរសជាតិជាថ្មី រហូតដល់គេអាចទទួលបានថាមានរសជាតិឆ្ញាញ់ និងត្រូវចិត្ដគ្រប់វ័យ។ ទឹកស៊ីអីុវ Umami ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាគំរូដំបូងនៃរសជាតិដែលត្រូវបង្កើត ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយលក្ខណៈពិសេសរបស់ Umami នោះគឺរសជាតិផ្អែមប្រៃជាប់មាត់ហើយអាចប្រើប្រាស់វាជាមួយម្ហូបសឹងតែគ្រប់ប្រភេទតែម្ដង។ នោះហើយជាមូលហេតុដែល Shoyu មានការពេញនិយមជាខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។
ទឹកស៊ីអីុវជប៉ុន ៨ ប្រភេទ ដែលពេញនិយមសំរាប់ជនជាតិជប៉ុនទូទៅ៖
១. ទឹកស៊ីអីុវ Koikuchi
ប្រើសណ្តែកសៀងពាក់កណ្តាល និងស្រូវសាលីពាក់កណ្តាល។ ទឹកស៊ីអីុវ Koikuchi ត្រូវបានលក់នៅក្នុងទីផ្សារជប៉ុនរហូតដល់ ៨០ ភាគរយ។
២. ទឹកស៊ីអីុវ Namash Oyu
ជាទឹកស៊ីអីុវដែលមិនបានសំលាប់មេរោគច្រើនឡើយ ។
៣. ទឹកស៊ីអីុវ Tamari
មានជាតិស្រូវសាលីតិច។ ទឹកពណ៍ខ្មៅ និងផ្អែមតិចតួច។ វាជាទឹកស៊ីអីុវនៃប្រវត្ដិសាស្រ្ដរបស់ជប៉ុន។
៤. ទឹកស៊ីអីុវ Shiro
មានពណ៌ជាពន្លឺ ដែលភាគច្រើនជាទឹកស៊ីអីុវធ្វើអំពីស្រូវសាលីនៅអូសាកា។
៥. ទឹកស៊ីអីុវ Usukuchi
មានរសជាតិប្រៃមកពីអូសាកា ដែលផ្សំចេញពីទឹកដោះផ្អែម និងអង្ករលាយជាមួយម្សៅមេ។
៦. ទឹកស៊ីអីុវ Saishikomi
រសជាតិក្រាស់(ដិត)ជាងពីរដងនៃទឹកស៊ីអីុវធម្មតា។
៧. ទឹកស៊ីអីុវ Genen
មានជាតិអំបិលតិចជាង 50% ។
៨. ទឹកស៊ីអីុវ Usujio
ប្រើអំបិលតិចជាង 20% ។
ប្រភព៖ japan-talk
ប្រែសម្រួល៖ Puthea