ហាង​លក់​ទំនិញ៖ តម្លៃ​ខ្ពស់ ការប្រកួត​ប្រជែង​ច្រើន​ ពេញ​មួយ​ឆ្នាំ​គ្មាន​ចំណេញ ប៉ុន្តែ​នៅ​តែ​មាន​ច្រើន

ចាប់​ផ្តើ​ម​ដោយ​សារ​តែ​ផ្សារទំ​នើប​ “មាន​ច្រើន​” ហាង​ទំ​និញ​លក់​របស់​ប្រែ​ទៅ​ជា​ “ឆ្អឹង​ខ្នង” នៅ​ក្នុង​ផ្នែក​លក់​រាយនៅ​ប្រទេសជប៉ុន​ និង​ជា​គំរូ​នៃ​ប្រទេសជាច្រើន​នៅ​អាសុីក្នុង​នោះ​មាន​កម្ពុជា។

 

បង្កើត​ដោយ​ការ​លំ​បាក

ហាង​លក់​ទំនិញ​លើក​ដំ​បូង​បង្កើត​ឡើង​នៅ​អាសុី​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៧៣ បន្ទាប់​ពី​សាជីវកម្ម​ Ito-Yokado ទិញ​យក​ម៉ាក​ 7-Eleven ពី Southland Corp។ និង​បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ Yamamoto បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ម្ចាស់​ហាង​ដំ​បូង​ពេល​ដែល​សម្រេច​ចិត្ត​ផ្លាស់​ប្តូរ​ហាង​ស្រាប្រចាំត្រកូល​​របស់​គ្រួ​សារ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ហាង​លក់​ទំ​និញ​មួយ។

​Yamamoto បានបន្ត​គ្រប់​គ្រង​ហាង​ស្រាពី​ឪពុក​របស់​គាត់ ​និង​សម្រេច​ចិត្ត​ប្រែ​វា​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ហាង​ទំ​និញដោយ​សារ​តែស្ថាន​ភាព​លក់​ស្រា​មិន​សូវ​បាន។ រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​គាត់​មាន​ហាងលក់ ​ទំនិញចំនួន​ ៧​ផ្សេង​គ្នា។ ការ​ចាប់​ផ្តើម​របស់​ផ្សារ​ទំ​នើប​ធំនៅ​ ទសវត្សរ៍ ៦០ និង​ ៧០ ក៍​ជំរុញ​ហាង​ដែល​លក់​ស្រា​ ទឹក​ដោះ​គោ ឬក៍​ហាង​លក់​ទំនិញ​នៅ​តា​ម​ផ្ទះឈាន​ទៅ​ដល់​ការ​ក្ស័យ​ធន។ លទ្ធផល​គឺ “ហាង​លក់​ទំនិញ” ក្លាយ​ទៅ​ជា​កន្លែង​ដែល​អាច​បន្ត​លក់។

ចាប់​ផ្តើម​ពី​ការ​ផ្តួច​ផ្តើម​នោះ​ហាង​លក់​ទំនិញ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ “ឆ្អឹង​ខ្នង​” នៃ​ការ​លក់​រាយ​នៅ​ប្រទេសជប៉ុន​ រួម​ចំណែក​ក្នុង​កា​រ ផ្លាស់​ប្តូរ​អនាគត​របស់​ហាង​លក់​ទំនិញ​នៅ​តាម​ផ្ទះ​ហើយ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កន្លែងបម្រើ​សេវា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​សម្រាប់​ប្រជាជន​។

មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​យ៉ាង​ខ្លាំ

មុនពេល​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ “កន្លែង​លក់​រាយ​” នៅ​ទូ​ទាំង​ប្រទេសជប៉ុន​ ហាង​លក់​ទំនិញ​គ្រាន់​តែ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់់​ប្រើ​ប្រាស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ហើយ​មិន​មាន​លក់​ម្ហូប​អាហារ និង​ភេសជ្ជៈ​ណា​ទេ។

“នៅ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ គ្រួសារភាគ​ច្រើន​តែង​តែ​ទៅ​ដល់​ ផ្សារ​ទំ​នើបដោយ​ឡាន និង​ទិញ​ម្ហូប​អាហារ​ទាំង​អស់​គ្រប់​ប្រើ​សម្រាប់​ រយៈពេល​មួយ​អាទិត្យ​” ​Yamamoto បាន​ចែក​រំ​លេក​។

ដោយ​សារ​តែ​ផ្សារទំ​នើប​ស្ថិត​នៅ​ឆ្ងាយ​ណាស់ ហើយភាគ​ច្រើន​ លក់​នូវ​ផលិត​ផល​ក្នុង​ចំ​នួន​ច្រើន​ ហាង​លក់​ទំ​និញ​ចាប់​ផ្តើម​យល់​ថា “មហា​សមុទ្រ​ធំ” របស់​ខ្លួន​ និង​ចាប់​ផ្តើម​បង្កើត​ឡើង​ចាប់​ពី​ពេល​នោះ​។ រួម​ផ្សំ​ជា​មួយ​ការ​រីក​ចម្រើន​របស់​សង្គម​ជប៉ុន​ ចំ​នួន​យុវជន​ ដែល​មាន​ផ្ទះ​ថ្មី​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ទី​កន្លែង​ប្រជំុជន​ក៍​ចាប់​ផ្តើម​បង្កើត​ជា​តម្រូវ​ការ​ច្រើន​ដែល​ត្រូវ​បំពេញ។

ប៉ុន្តែ​ចំ​នុច​ដែល​អភវឌ្ឍ​ធំ​បំ​ផុត​របស់​ហាង​លក់​ទំ​និញនោះ​គឺ​គំរូ​យី​ហោ។ បច្ចុប្បន្ន​មាន​រហូត​ដល់ ៩០% ហាង​លក់​ទំ​និញ​នៅ​ទូ​ទាំង​ ប្រទេសជប៉ុន​កំ​ពុង​តែ​ដំណើរ​ការ​តាម​គំរូ​យី​ហោ។ វា​ជួយ​អោយ​អ្នក​វិនិ យោគ​ធម្ម​តា និង​ខ្នាត​តូចអាច​ចាប់​ផ្តើម​ការ​លក់​រាយ​ដែល​កំពុង​ ដំ​ណើរ​ការ​នៅ​ទូ​ទាំង​ប្រទេសជប៉ុន។

ពឹង​ទៅ​លើ​ចំ​នុច​ខាង​លើ ហាង​លក់​ទំ​និញ​ចាប់​ផ្តើម​ “រីក​ចម្រើន” នៅ​ប្រទេសជប៉ុន​។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០១៦ ប្រទេ​សជប៉ុន​មាន​សរុប​ ៥៧.៨១៨ ហាងទំ​និញ​ជាមួយ​នឹង​ចំ​ណូល​ឡើង​រហូត​ដល់ ១០,៨៣ ពាន់​លាន​យ៉េន​ (ស្មើ​នឹង ៩៥,១៤​ ពាន់​លាន​ដុល្លារ) នេះបើ​យោង​តាម​សមាគម​យី​ហោ​ជប៉ុន។

ទោះ​បី​ជាយ៉ាង​ណា​ហាង​លក់​ទំ​និញ​នៅ​តែ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដើម្បី​អោ​យ​សម​ជា​មួយ​ការ​ខ្វះ​ខាត​បុគ្គលិកច្រើន​​​នៅ​ទី​នេះ។

មិន​ពិ​បាក​នឹង​សង្កេត​ឃើញ​ថា​ចំ​ណែក​មួយ​នៃ​ការជោគ​ជ័យ​របស់​ហាង​លក់​ទំ​និញ​មក​ពី​ “ក្រុ​ម” បុគ្គលិក​ក្រៅ​ម៉ោង​ រួម​ទាំង​ជន​បរទេស​ និង​ស្រ្តី​មេផ្ទះ​។ ចំ​នួន​បុគ្គលិក​តែង​តែ​មាន​វត្តមាន​ ពេល​ដែល​ភ្ញៀវ​ត្រូវ​កា​រ​ និង​អាកប្បកិរិ​យា​សេវាកម្ម​របស់​ពួក​គេ​ បាន​បង្កើត​ជា​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​សម្រាប់​ហាង​លក់​ទំនិញ។

“ពួក​យើង​មិន​មែន​ជា​ម៉ា​សីុន​លក់​ទំនិញ​ដោយ​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ​ ខាង​ក្រោយ​ហាង​លក់​ទំនិញ​គឺជា​ក្រុម​ដំ​ណើរ​ការ ២៤/៧។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​ក្លាយ​ទៅ​ជាអ្នក​មាន​ដោយ​ការ​លក់​បែប​នេះ មាន​តែ​វិធី​មួយ​គឺ​ធ្វើ​ការ​ព្យាយាម​​” Yamamoto បាន​អោយ​ដឹង។

ក្រៅ​ពី​នេះ​នៅ​មាន “សេវាកម្ម​” ដូចជា​អនុញ្ញាត​អោយ​ភ្ញៀវ​ប្រើ​ប្រាស់បន្ទប់​ទឹក​ ឬ​ក៍​អោយ​ភ្ញៀវ​នូវ​ធុង Carton សម្រាប់​ការ​វេច​ខ្ចប់​ទំនិញ​បាន​ធ្វើ​អោយ​ហាង​លក់​ទំនិញ​ ក្លាយ​ទៅជា​កន្លែង​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាជនជាជាង​កន្លែង​លក់​ដូរ​ធម្ម​តា។

ហាង​លក់​ទំនិញ​នៅ​ខេត្ត​ Yamagata ម្ចាស់​ហាង​តែង​តែដឹក​ ទំនិញ​ទៅ​ដល់​កន្លែង​អោយ​ភ្ញៀវ។ ពី​ព្រោះហាង​របស់​គាត់​កាល​ពី​មុន​ ជា​ហាង​ស្រា​ ដូច្នេះ​គាត់​នៅ​តែ​បន្ត​ការ​ជញ្ជូន​ទំនិញ ទទួល​យក​កំបុ៉ង និង​ស្រាបៀរដែល​បាន​ផឹក​រួច​ហើយ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​ភ្ញៀវ។

មិន​ដូច​ជា​ដំ​ណាក់​កាល​ដំ​បូង​ពេល​ដែល​គ្រាន់​តែ​មាន​អ្នក​ដែល​នៅ​លីវ​មក​ទិញ​ទំនិញ​នៅ​ហាង​ ចំ​ណែក​ឯផ្សារទំ​នើប​សម្រាប​់​ស្រ្តី​មេផ្ទះ​។ សព្វថ្ងៃ​រួម​ទាំង​យុវជន​អាយុ​ ២០ឆ្នាំ និង​ស្រ្តី​មេ​ផ្ទះ​នៅ​អាយុ​ ៤០​ឆ្នាំ គឺ​ជា​ភ្ញៀវ​សកម្ម​របស់​ហាង​លក់ ទំនិញ​ – តាម​ Dai Nippon Printing។

ការ​រីក​ចម្រើននោះ​បាន​បង្ហាញ​ថា “ងាយ​ស្រួល” ជាង​របស់​មួយ​ដែល​រួម​ទាំង​យុវជន​ និង​មនុស្ស​វ័យ​ចំនាស់នៅ​ប្រទេសជប៉ុន​ផ្តល់​អាទិភាព​ដំ​បូង​។

ហាងលក់​ទំនិញតូច​ប៉ុន្តែ​ចំ​ណាយ​ច្រើន

ប៉ុន្តែ​អនាគត​របស់​ហាង​លក់​ទំ​និញ​មាន​ដែន​កំ​ណត់​ដោយ​មូល​ហេតុ​ពីរ​ “មនុស្ស​ស្លាប់” និង​តម្លៃ​ដំ​ណើរ​ការ​ខ្ពស់ និង​ចំនួន​ធ្វើ​ការ​ច្រើន​។ អ្នក​ដែល​មាន​ផ្លាក​យី​ហោ​ថ្មី​តែង​តែ​មានកា “ភ្ញាក់​ផ្អើរ​” ពេល​ដែល​ដឹង​ពី​ការ​ពិត​នេះ ជា​រឿង​មួយ​ដែល​ខុស​ទាំង​ស្រុង​ប្រៀប​ជា​មួយ​ការ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ខែ និង​ធានារ៉ាប់​រង​ជារៀង​រាល់​ខែ។

ហាង​លក់​ទំនិញ​ត្រូវ​ការតិច​បំ​ផុត​ចំ​នួន​ ២០ ​បុគ្គលិក​ក្រៅ​ម៉ោង ដើម្បី​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​ហាង​​ ២៤/៧។ និង​ថវិកា​ផ្លាក​យី​ហោ​ក៍​មិន​ថោកដែរ ក្នុង​តម្លៃ​ប្រហែល ៣០.០០០ ដល់ ៦០.០០០ ដុល្លារ។

ហើយ​រឿង​មួយ​ទៀត​ដែល​កំ​ពុង​រងចាំ​អ្នក​ដែល​បើក “​ហាង​ដំ​បូង” នៅ​ក្នុង​ទី​ផ្សារ​ហាង​លក់​ទំ​និញ​ដែល​ត្រូវ​ព្យាយាម​ជា ច្រើន​​ខែ​ដែល​មិន​មាន​ចំ​ណូល​។ ជាមួយ​នឹង​កា​រប្រកួត​ប្រជែង​ខ្លាំង​ ដូច​សព្វ​ថ្ងៃ​ ហាង​លក់​ទំនិញ​ដែល​ទើប​តែ​បើក​នឹង​មិន​មាន​ឳកាស​ផ្តល់​ ចំ​ណូល​ក្នុង​រយៈពេល​ ៦​ខែ​ ទៅ​ដល់​ ១​ឆ្នាំ។

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ហាង​លក់​ទំ​និញ​ក៍​ជា​ការ​ធ្វើ​អាជី​វកម្ម​ឯក​ជន​ ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​យ៉ាង​ខ្លាំង​នៅ​លើ​ទី​ផ្សារ​នាពេល​បច្ចុប្បន្ន​គឺ​ជា​ភស្តុ​តាង​នៅ​ក្នុង​ទី​ផ្សារ។ ហើយ​នេះក៍​ជា​មូល​ហេតុ​ហាងលក់​ទំ​និញ​ថ្មី​នៅ​តែ បន្ត​ “ប្រជ្រៀត” គ្នា​បង្កើតនៅ​ប្រទេសជប៉ុន​។

ជំ​នឿ​នេះ​នូវ​តែ​ត្រូវ​បាន​ពង្រឹង​​បន្ថែម​ពេល​ដែល​ផ្លាក​សញ្ញា​ហាងលក់​ទំ​និញ​ល្បី​ឈ្មោះ​​បំ​ផុត​នៅ​អាសុីបាន​ព្យាករណ៍​ពី​សមត្ថិភាព​រីក​ចម្រើន​របស់​ខ្លួន​ឡើង​ទៅ​ដល់ ៦,៦% ជារៀង​រាល់​ឆ្នាំ រហូត​ទៅ​ដល់​ឆ្នាំ ២០២០។

ជាមួយ​នឹង​ទី​ផ្សារ​សរុប​ឡើង​ដល់ ៥,១% ពាន់​លាន​ដុល្លារ​ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០២០​។ ហាង​លក់​ទំ​និញ​បា​ន និង​កំ​ពុង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កន្លែង​ឈរជើងមួយ​នៅ​អាសីុ។

តាម​ព័ត៌​មាន​យុវវ័យ​សម័យ​ថ្មី

មើលព័ត៏មានដែលទាក់ទង ដ៏គួរអោយចាប់អារម្មណ៏បន្ថែមទៀត។
មើលបន្ថែម: